Τα κοινωνικά αντανακλαστικά των Βολιωτών δοκιμάστηκαν για ακόμη μια φορά και η αντίδρασή τους βαθμολογείται ξανά με άριστα
Για πολλοστή φορά τους τελευταίους μήνες, η τοπική κοινωνία κινητοποιήθηκε και έδωσε ουσιαστικές και άμεσες λύσεις στο αδιέξοδο ενός ακόμη μαθητή, που αντιμετωπίζει προβλήματα διαβιωτικής δυσχέρειας. Μαζί με τον συγκεκριμένο μαθητή θα βοηθηθεί και η μεγαλύτερη αδελφή του, η οποία μέσα στην επόμενη εβδομάδα δεν αποκλείεται να ξεκινήσει στη νέα της δουλειά, έτσι ώστε να συμβάλλει στην άμβλυνση του οικονομικού αδιεξόδου της οικογένειάς της.
Τα κοινωνικά αντανακλαστικά των Βολιωτών δοκιμάστηκαν για ακόμη μια φορά και η αντίδρασή τους βαθμολογείται ξανά με άριστα. Μέσα σε λίγα 24ωρα, η ευαισθησία και η συμπόνια τους για τον πάσχοντα συνάνθρωπο, ιδίως όταν εκείνος είναι ένα 14χρονο παιδί, έδωσαν λύσεις σε μια αδιέξοδη κατάσταση, που εδώ και μήνες είχε μετατρέψει σε εφιάλτη την καθημερινότητα των δύο αδελφών.
Επώνυμοι και ανώνυμοι Βολιώτες βοήθησαν από το απόθεμα της ψυχής τους και πλέον τα δύο αδέλφια μπορούν να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Οχι μόνο γιατί εξασφαλίστηκαν οι προϋποθέσεις για τη σίτιση και την ένδυσή τους ή γιατί τέθηκαν οι βάσεις για την αποπληρωμή της σημαντικής οφειλής της οικογένειας προς τη ΔΕΗ, αλλά κυρίως γιατί αποδεικνύεται και πάλι ότι η κοινωνία των πολιτών παραμένει στην πρώτη γραμμή της προσφοράς, με τα ανακλαστικά της οξυμένα και τα ψυχικά της αποθέματα ανεξάντλητα. Τα δύο αδέλφια, που αγκαλιάστηκαν από την τοπική κοινωνία, ευγνωμονούν τον διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας και τους συνεργάτες του, που λειτούργησαν σαν να επρόκειτο για δικά τους παιδιά.
Τα δύο αδέλφια όμως πρέπει να γνωρίζουν ότι τη στιγμή που οι απλοί πολίτες και αρκετοί εκπρόσωποι συλλογικών φορέων κινητοποιήθηκαν για να τα βοηθήσουν, τα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας αδιαφορούν προκλητικά και εξακολουθούν να κρατούν μια ακατανόητη απόσταση από ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα με διαρκώς αυξανόμενες διαστάσεις. Οι πρωτοβουλίες που αναλήφθηκαν τα τελευταία 24ωρα από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τη Μητρόπολη Δημητριάδος πρέπει να αποτελούν πρωταρχικές δράσεις ενός θεσμικού πλαισίου, το οποίο προτάθηκε στο Υπουργείο Παιδείας από τον Σωκράτη Σαβελίδη πριν από αρκετούς μήνες.
Δυστυχώς για την πολιτεία, αλλά πολύ περισσότερο για τους μαθητές που αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβιωτικής δυσχέρειας, όλο αυτό το διάστημα δεν υπήρξε η παραμικρή ανταπόκριση. Ελάχιστοι, βέβαια, εξεπλάγησαν από αυτή τη στάση. Στη χώρα μας είναι σύνηθες να αδιαφορεί η κεντρική εξουσία για τα ουσιώδη ζητήματα και να αναλώνεται σε υποθέσεις, που τις περισσότερες φορές ενισχύουν την εκτίμηση για την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος να προστατέψει τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού. Αυτό το έλλειμμα κοινωνικής ευαισθησίας από την πλευρά του κράτους καλύπτεται από τους απλούς πολίτες, που ξέρουν ότι αν δεν δώσουν λύσεις στα προβλήματα του διπλανού, καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να τον βοηθήσει.
