Ο πρωθυπουργός εστιάζει τις τελευταίες ημέρες τις επιθέσεις του κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα θέματα της διαπλοκής, με αφορμή τις γνωστές καταγγελίες του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη. Ο σκοπός του είναι προφανής, να ανεβάσει κι άλλο τους τόνους της προεκλογικής αντιπαράθεσης, να συσπειρώσει την εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ και να επιτύχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για το κόμμα του ενόψει των ευρωεκλογών.
Κάνει ωστόσο ένα σημαντικό λάθος σε όλο αυτό το σκεπτικό. Από τη μια πιστεύει ότι οι πολίτες θα αποδοκιμάσουν τη ΝΔ στις ερχόμενες εκλογές, επειδή ο ίδιος και τα κορυφαία στελέχη του κόμματός του αφήνουν υπόνοιες κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης για σχέσεις διαπλοκής με επιχειρηματικά συμφέροντα. Από την άλλη παραβλέπει ότι το δικό του κόμμα, που κυβερνά τη χώρα εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια, διέψευσε τις προσδοκίες και τις ελπίδες μεγάλου μέρους του εκλογικού σώματος, που έστειλε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και πίστεψε τις υποσχέσεις για μειώσεις φόρων και αυξήσεις μισθών.
Ο κ. Τσίπρας, επιλέγοντας τη συγκεκριμένη τακτική, να αφήσει δηλαδή υπόνοιες για διαπλοκή της ΝΔ με τον ισχυρό άνδρα του Ολυμπιακού, εκτιμά ότι το εκλογικό σώμα θα ξεχάσει τα δεινά που υπέστη την τελευταία τετραετία εξαιτίας των πολιτικών επιλογών της νυν κυβέρνησης. Προφανώς, η διαφάνεια και η απεξάρτηση του πολιτικού συστήματος από τα επιχειρηματικά συμφέροντα αποτελεί ζήτημα μείζονος σημασίας για το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα.
Το κόμμα που διατηρεί στενές σχέσεις με επιχειρηματίες, όπως ο Καλογρίτσας, που εντάσσει στο ευρωψηφοδέλτιό του τον γιο του επιχειρηματία Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος κατασκεύασε για το ελληνικό δημόσιο τους χιλιάδες οικίσκους φιλοξενίας των προσφύγων στα κέντρα υποδοχής, που υπάρχουν καταγγελίες για διασπάθιση δημοσίου χρήματος και που ακόμη δεν έχει δώσει πειστικές απαντήσεις για την εμπλοκή κορυφαίων στελεχών του στην υπόθεση Πετσίτη, πρέπει πρώτα να διαλύσει τις όποιες σκιές έχουν προκληθεί γύρω από την παρουσία του στο «τιμόνι» της χώρας και στη συνέχεια να ρίξει λάσπη στους πολιτικούς του αντιπάλους.
Το πιο σημαντικό είναι όμως να αποκαταστήσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης με την κοινωνία, την οποία φλόμωσε στα ψέματα και τις υποσχέσεις. Η ώρα της κάλπης πλησιάζει και το εκλογικό σώμα, που έχει υποστεί τα πάνδεινα από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση, θα εκτονώσει τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή του στο κυβερνών κόμμα χωρίς να λάβει υπόψη την εκστρατεία λάσπης και την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, με σκοπό την πόλωση και τον διχασμό.
Φαίνεται άλλωστε και σε όλες τις δημοσκοπήσεις ότι αυτό που απασχολεί τον κόσμο είναι η οικονομική του ανάκαμψη και όχι οι θεωρίες συνωμοσίας, ιδίως όταν αυτές καλλιεργούνται από κέντρα χωρίς αξιοπιστία, από πολιτικούς χωρίς επαφή με την πραγματικότητα και από κόμματα, στα οποία οι πολίτες έχουν γυρίσει την πλάτη οριστικά και αμετάκλητα.
