Η κυβέρνηση, αφού έχασε πολύτιμο πολιτικό χρόνο με τα παιχνίδια εξουσίας, τα οποία έστησε προκειμένου να μη χάσει την ισχνή κοινοβουλευτική της πλειοψηφία, με αφορμή τις καταιγιστικές εξελίξεις που δρομολόγησε η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών, βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με την αρνητική στάση των δανειστών, ως προς την έγκριση της δόσης του ενός δισ., καθώς και με τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις τους για τις μεγάλες καθυστερήσεις στην υλοποίηση των προσυμφωνημένων μέτρων.
Στην κορυφή της λίστας με τις αποφάσεις που δεν ελήφθησαν όταν έπρεπε, προκειμένου να τεθούν στέρεες βάσεις για την ελληνική οικονομία και την εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος, βρίσκεται το θέμα των «κόκκινων» δανείων, που όλο επιλύεται, κατά τον κυβερνητικό προπαγανδιστικό μηχανισμό, και όλο οι δανειστές απορρίπτουν τις ελληνικές προτάσεις.
Τα χρονικά περιθώρια έχουν πλέον στενέψει επικίνδυνα και το επόμενο δεκαήμερο θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, καθώς το Eurogroup θα αποφασίσει για την εκταμίευση ή όχι του ποσού ενός δισεκατομμυρίου ευρώ από τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων. Πρόκειται, στην ουσία, για δικά μας χρήματα που έχει άμεση ανάγκη η οικονομία, έτσι ώστε να αποπληρωθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου προς τον πολύπαθο ιδιωτικό τομέα.
Αν δεν εξασφαλιστεί η σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων για την εκταμίευση του συγκεκριμένου ποσού, τότε όσοι προσδοκούν ότι το κράτος θα τους εξοφλήσει, θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Ταυτόχρονα, πιθανή αρνητική απόφαση του Eurogroup της 11ης Μαρτίου θα στείλει τα χειρότερα δυνατά μηνύματα στις διεθνείς αγορές για την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας και θα επηρεάσει τη νέα απόπειρα δανεισμού μέσα στον επόμενο μήνα.
Οι δανειστές έδειξαν ξεκάθαρα την ενόχλησή τους για την αδυναμία ή ακόμη και την απροθυμία της ελληνικής κυβέρνησης να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα, απορρίπτοντας το πρόγραμμα εξόφλησης ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το δημόσιο με έως και 120 δόσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «άδειασε», επί της ουσίας, το υπουργείο Εργασίας, που το τελευταίο διάστημα διαβεβαίωνε σε σχεδόν καθημερινή βάση ότι έρχεται η περίφημη ρύθμιση. Πρόκειται για ένα ισχυρό πλήγμα στο κοινωνικό προφίλ της κυβέρνησης, που επένδυσε πολλά στο συγκεκριμένο μέτρο.
Τώρα αναζητείται νέο αφήγημα, με τα χρονικά περιθώρια να στενεύουν και τους δανειστές να παραμένουν ανυποχώρητοι, καθώς βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές, κάθε άλλο παρά διατιθέμενος είναι να υλοποιήσει το πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που συμφωνήθηκε για να ολοκληρωθούν τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής.
Οι δανειστές και οι κυβερνητικοί παράγοντες εκκινούν από εντελώς διαφορετικές αφετηρίες, σε ό,τι αφορά στην προσέγγιση της πραγματικότητας στην ελληνική οικονομία. Η μια πλευρά επιθυμεί να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το κεφάλαιο της ελληνικής κρίσης, έτσι ώστε να φτάσουμε στις κρίσιμες ευρωεκλογές του Μαΐου χωρίς περαιτέρω κλυδωνισμούς του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η πλευρά των κυβερνώντων στοχεύει στη ανατροπή των υφιστάμενων αρνητικών πολιτικών συσχετισμών με κάθε τρόπο. Ακόμη και θυσιάζοντας τους κόπους των πολιτών στον βωμό των προεκλογικών παροχών.
