Η κυβερνητική απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού αποτελεί μια εξαιρετικά θετική εξέλιξη για τους χαμηλά αμειβόμενους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα. Για να υπάρξουν ωστόσο ουσιαστικά αποτελέσματα, σε ό,τι αφορά στην υλοποίηση του συγκεκριμένου μέτρου και να τονωθεί πραγματικά το εισόδημα των εργαζομένων που σήμερα πληρώνονται με ψίχουλα, πρέπει να καταργηθεί το μέτρο για τη μείωση του αφορολογήτου στα 5.600 ευρώ. Διαφορετικά η αύξηση του κατώτατου μισθού θα καταλήξει στην Εφορία, καθώς όσο θα αυξηθεί το ετήσιο εισόδημα των εργαζομένων, τόσο θα μειωθεί το αφορολόγητο όριο.
Το συγκεκριμένο μέτρο θα ισχύσει από το 2020, βάσει των όσων συμφώνησε η κυβέρνηση με τους δανειστές. Προς το παρόν ακούγονται κάποιες απόψεις με ανεπίσημο χαρακτήρα που προετοιμάζουν το έδαφος για τη μη εφαρμογή του μέτρου για τη μείωση του αφορολογήτου.
Υπενθυμίζουμε ότι κάπως έτσι καλλιεργήθηκε το κλίμα για τη μη εφαρμογή του μέτρου που προέβλεπε την περικοπή των συντάξεων κατά 18% από τη 1η Ιανουαρίου φέτος. Οι δανειστές δεν επέμειναν στην τήρηση των συμφωνηθέντων, καθώς ο στόχος για υπερπλεόνασμα του προϋπολογισμού του 2018 επιτεύχθηκε και δεν υπήρχε λόγος να υλοποιηθεί ένα μέτρο βαθιά αντιαναπτυξιακό, που παράλληλα θα προκαλούσε σημαντική φθορά στο έτσι κι αλλιώς πληγωμένο κυβερνητικό προφίλ.
Η δεύτερη βασική προϋπόθεση που πρέπει να ισχύσει έτσι, ώστε η αύξηση του κατώτατου μισθού να υλοποιηθεί από τους εργοδότες, αφορά στη μεταστροφή του κλίματος που επικρατεί στον ιδιωτικό τομέα, που η παραβίαση των εναπομεινάντων εργασιακών δικαιωμάτων αποτελεί κανόνα. Χαρακτηριστικές είναι οι καταγγελίες για εργοδότες που από τη μια δίνουν στους υπαλλήλους τους τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα ή το επίδομα αδείας και από την άλλη τα παίρνουν πίσω με εκβιαστικό τρόπο. Το πώς θα αναγκαστούν αυτοί οι κακοί εργοδότες να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία και να δώσουν αύξηση πάνω από 10% στους εργαζόμενους τους, οι οποίοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό, αποτελεί ένα πολύ καλό ερώτημα. Οπως και αυτό που σχετίζεται με τις σκέψεις κάποιων εργοδοτών να προχωρήσουν ή όχι σε απολύσεις προσωπικού ή να του επιβάλουν συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, έτσι ώστε να αποφύγουν τις αυξήσεις.
Η μνημονιακή περίοδος καθιέρωσε ένα καθεστώς ασυδοσίας και απόλυτης καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων στον ιδιωτικό τομέα. Τώρα η κυβέρνηση κάνει ένα πρώτο σημαντικό βήμα για τη διόρθωση κάποιων εκ των στρεβλώσεων που καθιερώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες στερούνται του απαραίτητου δυναμικού έτσι ώστε να ελέγχεται η αγορά εργασίας ως προς την τήρηση σημαντικών νομοθετημάτων, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού.
Από την άλλη, η καθήλωση της οικονομίας σε ασθενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, που δεν προσελκύουν επενδυτές και δεν επιτρέπουν τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, κρατά τη χώρα μακριά από την επίτευξη του στόχου για έξοδο από την κρίση και καθιστά δύσκολη την εφαρμογή φιλολαϊκών μέτρων, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού.
