Ο ΣΥΡΙΖΑ αναρριχήθηκε στην εξουσία με τη στήριξη των ΑΝΕΛ, εκμεταλλευόμενος τις συνθήκες πολιτικής και κοινωνικής ανωμαλίας που επικρατούσαν στη χώρα πριν από τέσσερα χρόνια. Ολο αυτό το διάστημα κυβερνούν λαμβάνοντας αντιλαϊκές αποφάσεις και υλοποιώντας σκληρά οικονομικά μέτρα, τα οποία έσβησαν τις όποιες διαχωριστικές γραμμές από τις λεγόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Τώρα που πλησιάζει η λήξη της κοινοβουλευτικής τους θητείας και οι εξελίξεις στο Σκοπιανό φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, οι συγκυβερνήτες δίνουν την εντύπωση ότι θέλουν να προκαλέσουν στη χώρα συνθήκες πολιτικής αστάθειας, μήπως και αποτρέψουν το αναπόφευκτο, την αποχώρησή τους από τις λατρεμένες καρέκλες της εξουσίας, στις οποίες έχουν «γαντζωθεί» τα κυβερνητικά και μη στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.
Ο Αλέξης Τσίπρας πληρώνει το τίμημα της επιλογής του να συμπορευτεί με έναν πολιτικό αρχηγό που βρίσκεται σε διαφορετικό πολιτικό και ιδεολογικό σύμπαν από τον ίδιο. Ο Πάνος Καμμένος πληρώνει το τίμημα της αλλοπρόσαλλης τακτικής του το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο συγκυβερνήτης τον αγνόησε και υπέγραψε με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων τη συμφωνία των Πρεσπών. Αν τότε οι ΑΝΕΛ είχαν πράξει το αυτονόητο και είχαν αποσύρει τη στήριξή τους στην κυβέρνηση, η χώρα δεν θα ζούσε τώρα αυτόν τον πολιτικό παραλογισμό, που καθημερινά τροφοδοτείται από τις δηλώσεις στελεχών των συγκυβερνώντων κομμάτων.
Οι σχέσεις των δύο ανδρών δείχνουν να βρίσκονται στο χειρότερο σημείο από την ημέρα που ξεκίνησε η συνεργασία τους. Τουλάχιστον αυτό προκύπτει από τις πληροφορίες που διαρρέονται από το περιβάλλον τόσο του πρωθυπουργού, όσο και του υπουργού Εθνικής Αμυνας.
Το χειρότερο δυνατό σενάριο και για τους δύο θα είναι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Σε αυτό το διόλου απίθανο ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταποντιζόταν και οι ΑΝΕΛ θα εξαφανίζονταν από το πολιτικό σκηνικό. Για αυτό και υπάρχουν εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες ο μεν πρωθυπουργός εμφανίζεται σφόδρα δυσαρεστημένος με τον Πάνο Καμμένο, προκειμένου να τον σύρει σε μια άτυπη συμφωνία στήριξης της κυβέρνησης, τουλάχιστον μέχρι τον Μάιο, ενώ ο υπουργός Εθνικής Αμυνας δηλώνει έτοιμος να «τινάξει στον αέρα» τον κυβερνητικό συνασπισμό μήπως και εξασφαλίσει κάποια εκλογική θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι κι αλλιώς το κόμμα του βρίσκεται σε αποσύνθεση και τα περισσότερα στελέχη των ΑΝΕΛ είναι έτοιμα να προσχωρήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν μπορεί να γίνει αποδεκτό κάτι τέτοιο από τα κομματικά όργανα της Κουμουνδούρου είναι ένα άλλο ζήτημα.
Το μείζον θέμα αυτή τη στιγμή αφορά στον τρόπο λειτουργίας της κυβέρνησης που δείχνει να έχει παραλύσει, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την παραγωγή έργου σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο. Η προκήρυξη εκλογών θα είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση. Δυστυχώς όμως τα προοδευτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν τις ανάγκες της κοινωνίας, φοβούνται τις εκλογές, όπως ο Διάβολος το λιβάνι…
