Οι δημόσιες τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και του κυβερνητικού του συνεταίρου τις τελευταίες ημέρες παραπέμπουν σε δύο πολιτικούς αρχηγούς που δεν έχουν αίσθηση της πραγματικότητας στη μεταμνημονιακή Ελλάδα. Αμφότεροι λειτουργούν σαν να μην πέρασαν οκτώ εφιαλτικά χρόνια σκληρής λιτότητας και τεράστιας κοινωνικής κρίσης. Σαν να μην έχει μπροστά της η χώρα μας αρκετά ακόμη χρόνια προκειμένου να ορθοποδήσει. Σαν να μην έχει ανοιχτά εθνικά ζητήματα και σαν να μη δέχεται διαρκώς απειλές από τους γείτονές της.
Οι δηλώσεις των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου τα τελευταία 24ωρα ανοίγουν επικίνδυνα ζητήματα για τη δημοκρατία και τη σταθερότητα στη χώρα μας που σαρώθηκε από τα μνημόνια, ο κοινωνικός της ιστός βρίσκεται υπό κατάρρευση και η οικονομία καρκινοβατεί, καθώς δεν υπάρχει ο παραμικρός σχεδιασμός από τους έχοντες την πολιτική ευθύνη.
Η συμβίωση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στην εξουσία πλησιάζει στο τέλος της πολύ πιο γρήγορα από ό,τι σχεδίαζαν ή εκτιμούσαν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εθνικής Αμυνας. Η συνύπαρξή τους για τέσσερα ολόκληρα χρόνια στο «τιμόνι» της χώρας θα ολοκληρωθεί πολύ πριν τον ερχόμενο Μάιο, όταν, σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις των τελευταίων μηνών, πρόκειται να στηθούν και οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών.
Οι εξελίξεις στο Μακεδονικό επιταχύνονται και σύντομα θα κληθεί η εθνική μας αντιπροσωπεία να επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Εξαιτίας της η κυβέρνηση κλυδωνίζεται από το καλοκαίρι και τώρα που πλησιάζει η ώρα της κρίσης αυτοί οι κλυδωνισμοί αρχίζουν και γίνονται ισχυρές σεισμικές δονήσεις που απειλούν με πλήρη κατάρρευση τον κυβερνητικό συνασπισμό. Η ετερόκλητη συμμαχία των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ φτάνει στο τέλος της και η κάθε πλευρά αναζητά τρόπους ώστε να περιορίσει τις συνέπειες του «διαζυγίου», που όλα δείχνουν ότι δεν θα είναι συναινετικό.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του πρωθυπουργού και του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων ενισχύουν την αίσθηση ότι οι πρόωρες εκλογές δεν θα αργήσουν. Αυτό θα σημάνει όμως παράλυση του κράτους και «πάγωμα» του όποιου κυβερνητικού σχεδιασμού για την υλοποίηση μέτρων, τα οποία μπορούν να στηρίξουν οικονομικά τους πολίτες. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, που αναμένουν οι αμειβόμενοι με 300 και 400 ευρώ τον μήνα, είναι το πιο σημαντικό μέτρο που κινδυνεύει να παραπεμφθεί στις καλένδες, αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για προκήρυξη εκλογών ακόμη και πριν τον Μάρτιο.
Για αυτό οι συγκυβερνήτες πρέπει να ξεκαθαρίσουν το τοπίο και να σταματήσουν τα πολιτικά παιχνίδια, στα οποία αρέσκονται, έτσι ώστε να κερδίσουν τις εντυπώσεις. Οι πολίτες αδιαφορούν πλήρως για τις μικροπολιτικές στοχεύσεις και τους τακτικισμούς τους. Το μόνο που ενδιαφέρει τον κόσμο είναι να καταφέρει να σταθεί στα πόδια του και να διοικείται η χώρα από μια ισχυρή κυβέρνηση που θα έχει ξεκάθαρο πλάνο εξόδου από την κρίση και πάνω από όλα έτοιμο σχέδιο δράσης για την ανάσχεση των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών που έφεραν τα μνημόνια.
