Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν φουντώσει τα σενάρια αναφορικά στο ύψος των αυξήσεων που θα δουν στις μηνιαίες αποδοχές τους οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Κάθε μέρα διαρρέεται και ένα διαφορετικό σενάριο για το ύψος της αύξησης που αποτελεί κυρίαρχο στόχο της κυβέρνησης στην πορεία προς τις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές.
Προς το παρόν δεν υπάρχει κάποια επίσημη ενημέρωση για τις κυβερνητικές προθέσεις ως προς το ύψος των αυξήσεων, με τα ΜΜΕ που αναπαράγουν τη συγκεκριμένη είδηση να αξιολογούν το ποσοστό της αύξησης ανάλογα με την πολιτική γραμμή που ακολουθούν. Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ υπολογίζουν την αύξηση του κατώτατου μισθού πάνω από τα 50 ευρώ, ενώ τα ΜΜΕ που βρίσκονται στην αντίπερα όχθη χαρακτηρίζουν ψίχουλα και κοροϊδία τις σχετικές κυβερνητικές υποσχέσεις.
Το μόνο σίγουρο είναι πως η κατρακύλα των μισθών στον ιδιωτικό τομέα ήταν ολοκληρωτική την τελευταία οκταετία και συνδυάστηκε με την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Η χώρα μας, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, κατατάσσεται στις τέσσερις τελευταίες θέσεις αναφορικά στους χαμηλούς μισθούς παγκοσμίως! Ποσοστό άνω του 70% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα λαμβάνει αποδοχές κάτω των 900 ευρώ, ενώ μόνο ένα 10% αμείβεται με μισθούς άνω των 1.000 ευρώ.
Σε ό,τι αφορά δε στις εργασιακές σχέσεις, οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης, με μισθούς εξαθλίωσης που λαμβάνουν οι νεοπροσλαμβανόμενοι, αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα των συμβάσεων οι οποίες υπογράφονται. Την ίδια στιγμή, τα ποσοστά των ανέργων μειώνονται κάτω από το 19%, ωστόσο οι νέες θέσεις εργασίας προβλέπουν εξευτελιστικές αμοιβές και εξοντωτικά ωράρια απασχόλησης.
Αυτός ο φαύλος κύκλος των ελαστικών μορφών εργασίας οδήγησε στη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, στην κατακόρυφη πτώση της κατανάλωσης και στη διεύρυνση της «μαύρης τρύπας» του ασφαλιστικού συστήματος, που η ετήσια συνταξιοδοτική δαπάνη ξεπερνά τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ τα έσοδα του ασφαλιστικού συστήματος μόλις που φτάνουν τα 11 δισ. Ετσι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης για αύξηση του κατώτατου μισθού έχει διπλή στόχευση. Αφενός την ουσιαστική βελτίωση των αποδοχών των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και αφετέρου την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος, για να μη χρειαστεί σε λίγα χρόνια να μειωθούν κι άλλο οι συντάξεις.
Οι σχεδιαζόμενες αυξήσεις, αν λάβουμε υπόψη τα αισιόδοξα σενάρια των φιλοκυβερνητικών ΜΜΕ, μπορούν να φτάσουν τα 50 ευρώ τον μήνα, ενώ σύμφωνα με τα ΜΜΕ που βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση δεν θα ξεπεράσουν τα 20 με 25 ευρώ. Την ίδια στιγμή, η ισπανική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει αυξήσεις σε ποσοστό 22% το 2019, που αποτελεί το υψηλότερο των τελευταίων σαράντα ετών. Προφανώς στη χώρα μας ένα αντίστοιχο ποσοστό θα αποτελούσε σενάριο επιστημονικής φαντασίας, έστω και μακροπρόθεσμα, αφενός γιατί δεν υπάρχει η απαιτούμενη κυβερνητική βούληση και αφετέρου γιατί οι παράγοντες της εργοδοσίας θα αντιμετώπιζαν μια ανάλογη πρόταση σαν ανέκδοτο, από τη στιγμή μάλιστα που οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών παρέδωσαν στις ορέξεις τους τις αμοιβές και τις εργασιακές σχέσεις, νομοθετώντας κατά των εργαζομένων.
