Κατά τη διάρκεια της χθεσινής ομιλίας του καθηγητή Πνευμονολογίας Κωνσταντίνου Γουργουλιάνη στους μαθητές του ΕΠΑΛ Αγριάς με θέμα τις μη αναστρέψιμες συνέπειες του καπνίσματος στον ανθρώπινο οργανισμό, προβλήθηκε μεταξύ άλλων και μια διαφάνεια με τον πρώτο, στην ουσία, αντικαπνιστικό νόμο που ψηφίστηκε στην Ελλάδα. Πρόκειται για το βασιλικό διάταγμα του 1865, με την υπογραφή της βασίλισσας Αμαλίας. Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν, προφανώς, επιστημονικές διαπιστώσεις για το κακό που προκαλεί το κάπνισμα. Απλά, εκδόθηκε αυτή η απόφαση για να μην προκαλούνται περιστατικά πυρκαγιών στα ξύλινα σπίτια της εποχής.
Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν πάνω από 150 χρόνια, εκδηλώθηκαν ουκ ολίγες νομοθετικές απόπειρες για τη θεσμοθέτηση μέτρων κατά του καπνίσματος, έγιναν ενημερωτικές καμπάνιες για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, δίχως ωστόσο να προκύψει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Τα όποια ποσοστά μείωσης των καπνιστών στη χώρα μας οφείλονται στην οικονομική κρίση και στην αύξηση της τιμής καπνικών ειδών. Οχι στην εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου και πολύ περισσότερο στη συνειδητοποίηση από πλευράς πολιτών των οδυνηρών συνεπειών που προκαλεί στην υγεία η συγκεκριμένη συνήθεια.
Ομιλίες όπως η χθεσινή του καθηγητή Γουργουλιάνη αν είχαν ενταχτεί στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα και αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας μάθησης στο δημόσιο σχολείο, σήμερα θα είχαμε χειροπιαστά αποτελέσματα ως προς τη μείωση του αριθμού των νέων καπνιστών. Τα επίσημα στοιχεία σοκάρουν, καθώς καταγράφονται περιπτώσεις μαθητών που ξεκινούν το κάπνισμα από τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου ή ακόμη και του Δημοτικού! Αν αυτά τα παιδιά είχαν πρώτα από το σπίτι και μετά από το σχολείο τα κατάλληλα ερεθίσματα για το κακό που προκαλεί στον οργανισμό η εισπνοή καπνού, τότε δεν θα ξεκινούσαν πότε το κάπνισμα. Δεν θα μεγάλωναν τα δικά τους παιδιά καπνίζοντας, ούτε θα αποτελούσαν εν δυνάμει ασθενείς που θα επιβαρύνουν ένα υπερχρεωμένο και ετοιμόρροπο δημόσιο σύστημα υγείας.
«Ελπίζουμε με την εκδήλωση να σώσαμε κάποιες ζωές», εκμυστηρεύτηκε στον γράφοντα ο διευθυντής του ΕΠΑΛ Αγριάς που μαζί με τους μαθητές του είχαν την τύχη να ακούσουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία από τα χείλη ενός καταξιωμένου επιστήμονα που έχει κάνει σκοπό της ζωής του τη μάχη κατά του καπνίσματος. Απέναντί του έχει ανεύθυνα πολιτικά στελέχη τα οποία ανακοινώνουν μέτρα υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος, κρατώντας στο χέρι ένα αναμμένο τσιγάρο, καθώς επίσης και ένα ολόκληρο κοινωνικό σύστημα που πάσχει από ενημέρωση, θεωρεί ότι τα δημοκρατικά μας δικαιώματα μπορούν να θίγουν τα δικαιώματα του διπλανού και αγνοεί την έννοια της ενσυναίσθησης. Το να ερχόμαστε δηλαδή στη θέση του άλλου και να μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η δική μας αδιαφορία ως προς την τήρηση κανόνων, οι οποίοι έχουν νομοθετηθεί για την προστασία της δημόσιας υγείας, αποκτά από ένα σημείο και μετά εγκληματικές διαστάσεις.
