Η βασική αιτία για το «κύμα» καταλήψεων που εκδηλώθηκε από χθες στα σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και στη Μαγνησία είναι οι αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που προωθεί ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου. Οι μαθητές κλείδωσαν με λουκέτα και αλυσίδες τις εισόδους των σχολείων τους, θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο θα πιεστεί το Υπουργείο και θα πάρει πίσω τον επίμαχο σχεδιασμό. Για κάποιον ακατανόητο λόγο οι μαθητές πιστεύουν ότι οι βελτιώσεις που επιθυμούν στο σύστημα των εξετάσεων θα επιτευχθούν με λουκέτα στις τάξεις και με τους καθηγητές τους έξω από τα κάγκελα των σχολείων.
Αν υποθέσουμε ότι τα μαθητικό κίνημα που βγήκε χθες στους δρόμους δεν καθοδηγείται και δεν ελέγχεται από πολιτικές δυνάμεις με στόχευση, η οποία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με αυτή των μαθητών, τότε η χθεσινή κινητοποίηση ήταν το αυθόρμητο αποτέλεσμα μιας ανοργάνωτης προσπάθειας, μέσω του διαδικτύου, να γίνει γνωστή στην κοινωνία η αντίδραση της μαθητικής κοινότητας στις σχεδιαζόμενες αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές και άδικες είναι σε ορισμένες περιπτώσεις και θα πολλαπλασιάσουν τον βαθμό δυσκολίας της προσπάθειας εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Οπως κάθε αλλαγή στη δημόσια εκπαίδευση που έχει επιχειρηθεί τα τελευταία χρόνια, έτσι και η συγκεκριμένη προκαλεί αντιδράσεις για λόγους που μπορούν να γίνουν κατανοητοί σε μεγάλο βαθμό. Σε καμία όμως περίπτωση αυτοί οι λόγοι δεν δικαιολογούν το κλείσιμο των σχολείων και την απώλεια ωρών διδασκαλίας. Το δημόσιο σχολείο αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα και απαξιώνεται διαρκώς εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και των συνεχών αλλαγών που αποφασίζουν οι εκάστοτε ηγεσίες του Υπουργείου Παιδείας. Η άμεση εξάρτηση των μαθητών από την ιδιωτική εκπαίδευση, προκειμένου να επιτύχουν την είσοδό τους σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή αποδεικνύει τα παραπάνω.
Αρκετά χτυπήματα έχει δεχτεί το δημόσιο σχολείο, ιδίως στα χρόνια των μνημονίων. Αρκετά έχει απαξιωθεί τόσο από αυτούς που έχουν την ευθύνη για τη λειτουργία του, όσο και από τους κατά καιρούς επίδοξους «σωτήρες» του. Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί αποτελούν τους θεματοφύλακές του και δεν επιτρέπεται να ανέχονται λογικές, οι οποίες βυθίζουν ακόμη πιο πολύ στο τέλμα της ανυποληψίας έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς της χώρας.
Τα υπό κατάληψη σχολεία δίνουν το ιδανικό επιχείρημα στην Κυβέρνηση να υλοποιήσει τα σχέδιά της χωρίς διαβούλευση. Τα λουκέτα στα σχολεία αυξάνουν την πιθανότητα βανδαλισμών και πράξεων ανομίας στον ιερό χώρο της Εκπαίδευσης. Οι μαθητές και αυτοί που ενδεχομένως τους υποκινούν, πρέπει να καταλάβουν ότι όσο τα σχολεία δεν λειτουργούν, τόσο αυτοί που ζητούν από το Υπουργείο να τους ακούσει, απεμπολούν το δικαίωμά τους στον διάλογο και διευκολύνουν το έργο όσων επιθυμούν το δημόσιο σχολείο να παραμείνει δέσμιο των δικών τους επιδιώξεων. Οι συγκεκριμένες επιδιώξεις δεν έχουν καμία σχέση με το δικαίωμα στη μόρφωση και την έννοια του δημοκρατικού διαλόγου.
