Το «παράπτωμα» των συγκεκριμένων γιατρών ήταν ότι συνταγογράφησαν σκευάσματα που μόνο γιατρός με βαθμό διευθυντή μπορεί να συνταγογραφήσει
Η περίπτωση των γιατρών Κέντρου Υγείας της Μαγνησίας, που βρίσκονται αντιμέτωποι με διώξεις και ιδιαίτερα υψηλά χρηματικά πρόστιμα επειδή συνταγογράφησαν συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα σε ηλικιωμένο ασθενή που τα είχε απόλυτη ανάγκη, είναι ενδεικτική της στρεβλής νοοτροπίας, η οποία διέπει το σύνολο του ελληνικού δημοσίου. Ο ΕΟΠΥΥ, εν προκειμένω, δίχως να λάβει υπόψη ότι οι υπό δίωξη γιατροί κάλυψαν τις «τρύπες» του δημόσιου συστήματος υγείας και γλίτωσαν από απίστευτη ταλαιπωρία έναν συνάνθρωπο μας με προβλήματα υγείας, στάθηκε στο γράμμα του νόμου και επέδειξε εξωφρενική τυπολατρία, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Το «παράπτωμα» των συγκεκριμένων γιατρών ήταν ότι συνταγογράφησαν σκευάσματα που μόνο γιατρός με βαθμό διευθυντή μπορεί να συνταγογραφήσει. Στα Κέντρα Υγείας ως γνωστόν δεν υπηρετούν διευθυντές. Άλλωστε, ακόμη και στα Νοσοκομεία οι γιατροί με τον βαθμό του διευθυντή είναι είδος υπό εξαφάνιση, λόγω των συνταξιοδοτήσεων ή της μαζικής φυγής γιατρών από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Τι έπρεπε λοιπόν να κάνει ο συγκεκριμένος ασθενής, έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί; Σύμφωνα με το σκεπτικό του ΕΟΠΥΥ, έπρεπε να μεταβεί από το χωριό του στο Νοσοκομείο του Βόλου, να βρει γιατρό – διευθυντή να του συνταγογραφήσει τα συμπληρώματα διατροφής που του είναι απαραίτητα και να επιστρέψει ξανά στο χωριό του με τη συνταγή και τα φάρμακα! Αυτή προφανώς θα είναι η διαδικασία που θα ακολουθείται στο εξής, καθώς μετά την πρόσφατη δίωξη κανένας γιατρός δεν θα τολμήσει να συνταγογραφήσει ανάλογα φαρμακευτικά σκευάσματα.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι ο ΕΟΠΥΥ από τη μια αναθέτει αρμοδιότητες σε γιατρούς δίχως να τους εκπαιδεύσει και χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις εκρηκτικές ανάγκες των δημόσιων δομών υγείας, όπου υπηρετούν οι συγκεκριμένοι γιατροί και από την άλλη τους διώκει για ψύλλου πήδημα. Την ίδια στιγμή τα μεγάλα συμφέροντα στον χώρο του φαρμάκου εξακολουθούν και δρουν ανεξέλεγκτα χωρίς να κινείται ο αρμόδιος ελεγκτικός μηχανισμός με την ίδια συνέπεια και αυστηρότητα.
Σε ό,τι αφορά δε στη λειτουργία των δημόσιων δομών υγείας οι γιατροί γίνονται καθημερινά «λάστιχο» και καλύπτουν βάρδιες, εφημερίες και ανάγκες κλινικών, όπου υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό ειδικοτήτων, χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται πώς καταφέρνουν και ανταποκρίνονται καθημερινά σε όλον αυτό τον φόρτο εργασίας. Χάρη στη δική τους υπερπροσπάθεια το σύστημα δεν έχει ακόμη καταρρεύσει.
Το ίδιο σύστημα τους φορτώνει επιπλέον αρμοδιότητες προκειμένου να καλύψει τις δικές του αδυναμίες και όταν διαπιστώνονται επουσιώδεις παρατυπίες, αντί να λειτουργήσει με κατανόηση, εξαντλεί την αυστηρότητά του και αναγκάζει τους γιατρούς να λειτουργήσουν στο εξής με βάση το γράμμα του νόμου. Η νομοθεσία ωστόσο προβλέπει πλήρη κάλυψη των κενών στον ευαίσθητο τομέα της δημόσιας υγείας και εξειδικευμένο προσωπικό που θα έχει συγκεκριμένα καθήκοντα και δεν θα μετατρέπεται καθημερινά σε «λάστιχο», έτσι ώστε να καλυφτούν οι παθογένειες ενός δυσλειτουργικού και συνήθως παράλογου συστήματος.
