Από τη μια λοιπόν υπάρχει η προσπάθεια της κυβέρνησης να μεταθέσει τις εκλογές όσο το δυνατόν αργότερα και από την άλλη έχουμε τη δεδομένη αντίδραση μεγάλη μερίδας πολιτών για το Μακεδονικό
Η τροπολογία που κατέθεσαν 16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τη διεξαγωγή των επόμενων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών μαζί με τις ευρωεκλογές, ενισχύει ακόμη περισσότερο τα σενάρια για τετραπλή εκλογική αναμέτρηση τον ερχόμενο Μάιο. Μαζί, δηλαδή, με τις ευρωεκλογές και τις εκλογές στην τοπική αυτοδιοίκηση, είναι πλέον πολύ πιθανό η κυβέρνηση να «κουμπώσει» και τις βουλευτικές εκλογές, έτσι ώστε να περιοριστούν στο μέτρο του δυνατού οι απώλειές της.
Για τους επόμενους μήνες ξεκινά λοιπόν μια μακρά προεκλογική περίοδος, που μπορεί να ευνοεί τα όποια σχέδια της κυβέρνησης να μειώσει τη διαφορά της από τη ΝΔ, ωστόσο τα στελέχη της θα συνεχίσουν να εισπράττουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια εξαιτίας της συμφωνίας για το Μακεδονικό και όχι μόνο. Ήδη το κλίμα είναι βαρύ κι ασήκωτο για τους υπουργούς και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είτε έρχονται, σε σχεδόν καθημερινή βάση, αντιμέτωποι με αποδοκιμασίες, είτε αναγκάζονται να ακυρώσουν δημόσιες εμφανίσεις τους, προκειμένου να αποφύγουν ανάλογες αντιδράσεις.
Ας υποθέσουμε ότι το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών κλείνει, από την πλευρά των Σκοπίων, στις αρχές του επόμενου χρόνου. Η κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα καθώς και αυτό που θα ακολουθήσει μέχρι την προκήρυξη εκλογών θα παραμείνει στο στόχαστρο όσων αντιδρούν στο θέμα της ονομασίας της γειτονικής χώρας. Οι Σκοπιανοί, μέσω δημόσιων τοποθετήσεων του πρωθυπουργού τους καθώς και κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων δεν χάνουν την ευκαιρία να προκαλέσουν, χρησιμοποιώντας τον όρο «Μακεδόνες» κατά το δοκούν. Έτσι όμως πυροδοτούν ακόμη περισσότερο το ήδη τεταμένο κλίμα εντός συνόρων.
Η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων στη Βορειοατλαντική Συμμαχία θα κάνει ακόμη χειρότερα τα πράγματα για την κυβέρνηση και ιδίως για τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, που προσπαθεί να κρατήσει τα τελευταία κομμάτια τού υπό διάλυση κόμματός του. Κατά συνέπεια, γεννάται ένα μεγάλο ερώτημα ως προς τις αντοχές των ΑΝΕΛ σε αυτή τη μακρά προεκλογική περίοδο.
Από τη μια λοιπόν υπάρχει η προσπάθεια της κυβέρνησης να μεταθέσει τις εκλογές όσο το δυνατόν αργότερα, ελπίζοντας σε μεταστροφή του πολιτικού κλίματος (από τη στιγμή μάλιστα που θα μεσολαβήσουν και κάποιες παροχές) και από την άλλη έχουμε τη δεδομένη αντίδραση μεγάλη μερίδας πολιτών για το Μακεδονικό, όπως επίσης και το ζήτημα του κυβερνητικού εταίρου, που είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα αντέξει μέχρι τον επόμενο Μάιο.
Σε αυτή την εξίσωση πρέπει οπωσδήποτε να συνεκτιμήσουμε και τις επιπτώσεις στην οικονομία από μια πολύμηνη περίοδο πολιτικής αβεβαιότητας, ενώ πλησιάζει η έξοδος από τα μνημόνια και απαιτείται να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανάτασης της αγοράς. Το εύλογο ερώτημα είναι λοιπόν αν στο μυαλό των κυβερνώντων που επεξεργάζονται σενάρια παραμονής στην εξουσία όσο το δυνατόν περισσότερο, υπάρχει κάπου η ανησυχία για τις επιπτώσεις των επιλογών τους στην οικονομία και κατά συνέπεια στην ίδια τη χώρα.
