H σχολική κοινότητα προετοιμάζεται για την κορυφαία ετήσια διαδικασία του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης, με τους χιλιάδες υποψηφίους να ζουν τη δική τους αγωνία
Στην τελική ευθεία των φετινών πανελλαδικών εξετάσεων, οι υποψήφιοι γίνονται αποδέκτες μηνυμάτων για τη σωστή διαχείριση του άγχους τους από τους εκπαιδευτικούς, που τόσο τη φετινή χρονιά όσο και αυτές που προηγήθηκαν βρέθηκαν στο πλευρό των μαθητών και δούλεψαν μαζί τους για την επίτευξη του στόχου της εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καθοριστικός σε αυτή την προσπάθεια ωστόσο ήταν ο ρόλος των φροντιστηρίων που ακριβοπλήρωσαν οι γονείς των μαθητών έτσι ώστε τα παιδιά τους να λάβουν τις γνώσεις που δεν μπορεί να τους προσφέρει ένα υποβαθμισμένο και απαξιωμένο δημόσιο σχολείο. Ενδεικτική αυτής της εκτίμησης είναι η εικόνα των άδειων αιθουσών στα λύκεια της χώρας μετά το Πάσχα, όταν οι τελειόφοιτοι του λυκείου επιλέγουν το φροντιστήριο και τις επαναλήψεις στο σπίτι, αντί για το σχολείο τους, όπου τα απουσιολόγια είναι καθημερινά γεμάτα από τα ονόματα των απόντων μαθητών.
Ενόψει λοιπόν της αυριανής πρεμιέρας των πανελλαδικών εξετάσεων, πρώτα για τους υποψηφίους των ΕΠΑΛ, η σχολική κοινότητα προετοιμάζεται για την κορυφαία ετήσια διαδικασία του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης, με τους χιλιάδες υποψηφίους να ζουν τη δική τους αγωνία, παρά τις νουθεσίες των εκπαιδευτικών τους να μη φορτωθούν με άγχος, αλλά να αντιμετωπίσουν τις πανελλαδικές σαν μια από τις πολλές μάχες που θα δώσουν στη ζωή τους. Αυτή είναι η πιο σωστή προσέγγιση του θέματος, καθώς πράγματι οι πανελλαδικές κάθε άλλο παρά καθορίζουν το μέλλον των αποφοίτων των λυκείων.
Είτε περάσουν οι υποψήφιοι στα πανεπιστήμια είτε όχι, το στοίχημα της επαγγελματικής τους αποκατάστασης πολύ δύσκολα θα κερδηθεί. Και τους μεν και τους δε τους περιμένει εργασιακή ανασφάλεια, αναξιοκρατία και σχεδόν μηδενικές ευκαιρίες για μια καλή δουλειά, αντάξια των ικανοτήτων τους. Οι επιχειρήσεις εστίασης είναι αυτή τη στιγμή επαγγελματικός μονόδρομος για τους νέους στη χώρα μας. Ο δίσκος και η ποδιά που συνοδεύουν αυτού του είδους τις δουλειές, σε συνδυασμό με τα χαμηλά μεροκάματα και την πλήρη έλλειψη ασφαλιστικής κάλυψης, συνθέτουν ένα γνώριμο σκηνικό στη μνημονιακή Ελλάδα.
Γι’ αυτό και πολλοί τελειόφοιτοι των λυκείων επιλέγουν τη φυγή στο εξωτερικό είτε περάσουν στις πανελλαδικές είτε όχι. Εκεί οι σπουδές τους θα επιβαρύνουν σημαντικά τις οικογένειές τους, αλλά στο τέλος θα υπάρξει η προσδοκώμενη επαγγελματική αποκατάσταση. Αυτή η προοπτική ανοίγεται μόνο για τους νέους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να συμβιβαστούν με το εγχώριο σύστημα της υποβαθμισμένης τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός χορήγησης πτυχίων σε αποφοίτους, οι οποίοι θα καταλήξουν είτε σε κάποιο καφέ είτε στις λίστες των ανέργων του ΟΑΕΔ.
