Η παγωμάρα που προκάλεσε στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα η ασύλληπτη αυτή είδηση δείχνει τον αιφνιδιασμό της απέναντι σε ανάλογες ειδήσεις,
Είναι η πρώτη φορά που στέκομαι αμήχανος, σοκαρισμένος, μουδιασμένος μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή, προσπαθώντας να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου μετά τη φρικιαστική καταγγελία για τη σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού μόλις 10 χρονών από συνομηλίκους του μέσα σε σχολείο του Βόλου. Είναι επίσης η πρώτη φορά που γραφώ σε πρώτο πρόσωπο, μήπως και καταφέρω να αποτυπώσω στο παρόν σημείωμα κάποιες ψύχραιμες σκέψεις για τις αιτίες που μπορεί να οδήγησαν παιδιά δημοτικού σχολείου να πληγώσουν με τόσο αποτρόπαιο τρόπο το σώμα και την ψυχούλα ενός συνομηλίκου τους. Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να χωρέσει το περιεχόμενο της καταγγελίας του πατέρα του 10χρονου μαθητή. Ωστόσο, οι ιατροδικαστικές εκθέσεις και το πόρισμα του παιδοψυχολόγου που μίλησε με το παιδί δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης των γεγονότων. Από την άλλη μεριά, η παγωμάρα που προκάλεσε στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα η ασύλληπτη αυτή είδηση δείχνει τον αιφνιδιασμό της απέναντι σε ανάλογες ειδήσεις, που μέχρι πρότινος διαβάζαμε στα ΜΜΕ και σκεφτόμασταν ανακουφισμένοι «ευτυχώς η δική μας κοινωνία δεν απειλείται από ανάλογες πράξεις και συμπεριφορές».
Η σεξουαλική κακοποίηση ενός παιδιού από αλλά παιδιά μέσα σε σχολείο αλλάζει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίζουμε στο εξής καταγγελίες για εκφοβισμό ή μπούλινγκ εντός της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ερωτήματα όπως πώς είναι δυνατό να συνέβη κάτι τόσο φρικτό μέσα σε δημοτικό σχολείο, πώς είναι δυνατόν να μην αντελήφθη το παραμικρό κάποιος από τους εκπαιδευτικούς και πώς μπορεί παιδιά δημοτικού να ενήργησαν με τόσο απάνθρωπο τρόπο πρέπει να απαντηθούν από τις διαδικασίες εντός και εκτός της σχολικής κοινότητας, που άρχισαν ήδη να εξελίσσονται. Η σιγήν ιχθύος, που τηρούσαν μέχρι χθες αργά το μεσημέρι οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, είναι απολύτως κατανοητή, ωστόσο οφείλουν να προσεγγίσουν αυτό το θέμα όχι μόνο με διακριτικότητα, αλλά και με τόλμη. Διακριτικότητα για την προστασία του παιδιού και της οικογένειάς του, που ζει το δικό της δράμα, καθώς και των οικογενειών των ανηλίκων, που φέρονται να κακοποίησαν τον συμμαθητή τους (ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για παιδιά) και με τόλμη και αποφασιστικότητα, ώστε να μην καταγράφει ξανά από την τοπική ειδησεογραφία μια τόσο αποτρόπαια πράξη. Τα στόματα που χθες παρέμεναν ερμητικά κλειστά πρέπει να ανοίξουν όχι για να δοθεί δημοσιότητα στο θέμα (αυτό άλλωστε μόνο κακό μπορεί να κάνει στην προκειμένη περίπτωση), αλλά για να ανοίξει ένας ειλικρινής διάλογος για τα πραγματικά αίτια που ωθούν ανηλίκους σε αδιανόητες πράξεις και συμπεριφορές.
