Συνδικαλιστική αδράνεια

συνδικαλιστική-αδράνεια-681872

Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες και οι διαπραγματεύσεις που θα εξελιχθούν τις επόμενες εβδομάδες θα καθορίσουν το εργασιακό τοπίο

Η έλευση στη χώρα μας των τεχνικών κλιμακίων των δανειστών σηματοδοτεί την έναρξη των συζητήσεων για τη δεύτερη αξιολόγηση, στην οποία περιλαμβάνονται και οι αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που επιθυμούν να επιβάλουν οι εταίροι. Πρόκειται για αλλαγές, που, όπως έχουν καταγγείλει το προηγούμενο διάστημα συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι και σωματεία εργαζομένων, θα διαλύσουν πλήρως το καθεστώς των εργασιακών σχέσεων στη χώρα μας, το οποίο έχει δεχτεί καίρια πλήγματα τα τελευταία χρόνια, με μεγάλα θύματα το σύνολο των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα αλλά και τους νέους που παραμένουν στο περιθώριο της απασχόλησης. Οι περιστάσεις είναι κρίσιμες και οι διαπραγματεύσεις που θα εξελιχθούν τις επόμενες εβδομάδες ανάμεσα στους εκπροσώπους της ελληνικής κυβέρνησης και τους δανειστές θα καθορίσουν το εργασιακό τοπίο στη χώρα μας. Από αυτή την εξίσωση παρατηρούμε όμως ότι απουσιάζει πλήρως το συνδικαλιστικό κίνημα, που πριν το καλοκαίρι προειδοποιούσε με δυναμικές κινητοποιήσεις, σε περίπτωση που τίθονταν σε κίνδυνο και τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων.

Με εξαίρεση τα σωματεία που πρόσκεινται στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι υπόλοιπες συνδικαλιστικές οργανώσεις παρακολουθούν άπραγες τις εξελίξεις και περιορίζονται στην έκδοση ανακοινώσεων με καταγγελτικό ύφος για τις προωθούμενες αλλαγές στα εργασιακά. Η πρώτη γεύση που έδωσε η επιτροπή σοφών, αναφορικά στις προτεινόμενες νέες μειώσεις στις αποδοχές των νεοπροσλαμβανόμενων κάτω των 25 ετών δεν στάθηκε ικανή, ώστε να σημάνει συναγερμός στις τάξεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Ενδεχομένως εφησυχάζουν οι συνδικαλιστές, διότι η ίδια επιτροπή δεν προτάσσει την αναγκαιότητα αλλαγών στον συνδικαλιστικό νόμο και τις απεργίες, ωστόσο το γεγονός και μόνο ότι προτείνεται περαιτέρω μείωση του κατώτατου βασικού μισθού για τους νέους που καταφέρνουν και βρίσκουν δουλειά πλήρους απασχόλησης θα έπρεπε να θέσει σε κατάσταση επιφυλακής τα σωματεία και τις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Αυτό που προτείνεται, προκειμένου η αγορά εργασίας να γίνει υποτίθεται πιο ευέλικτη και ανταγωνιστική, είναι στην ουσία να αμείβονται οι νέοι εργαζόμενοι για τα δύο πρώτα χρόνια του εργασιακού τους βίου με αποδοχές λίγο πάνω από τα 450 ευρώ το μήνα, καθαρά, για οκτάωρη απασχόληση! Αλλοίμονο αν αυτός ο σχεδιασμός που όλως παραδόξως δεν σχολιάζεται επισήμως από την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, δεν είναι αρκετός προκειμένου να ξεσηκώσει τα Εργατικά Κέντρα. Τι περιμένουν για να αντιδράσουν μαζικά και οργανωμένα; Την κατάθεση πρότασης για εργασία χωρίς καθόλου αμοιβή; Γιατί προς εκεί οδεύουμε και το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχουν αντιστάσεις, ώστε να σταματήσει αυτός ο κατήφορος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου