Στο τέλος του χρόνου που θα γίνει ταμείο αναφορικά με τα έσοδα του κράτους από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, θα φανεί το μέγεθος του αδιεξόδου
Ενα πραγματικό τσουνάμι φόρων, εισφορών και ληξιπρόθεσμων χρεών «πνίγει» την αγορά και στο Βόλο, στραγγαλίζοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες αντιμετωπίζουν πλέον εκρηκτικό πρόβλημα ρευστότητας. Το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι επαγγελματοβιοτέχνες και έμποροι ζητούν την αναθέρμανση της ρύθμισης των 100 δόσεων είτε προς την εφορία, είτε προς τα ασφαλιστικά τους ταμεία επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι η ρευστότητα αποτελεί «είδος προς εξαφάνιση». Δίχως ρευστότητα δεν είναι δυνατόν να κινηθεί η αγορά και να δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης που ήταν και παραμένει το κορυφαίο ζητούμενο της ελληνικής οικονομίας. Με την επιβολή φόρων που κανείς δεν γνωρίζει πώς θα πληρωθούν (ούτε καν αυτοί που τους αποφασίζουν και τους επιβάλουν), δεν πρόκειται να βγει από το πολυετές αντιαναπτυξιακό της τέλμα η χώρα μας. Οι επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να φυτοζωούν, ενώ ένας πολύ μεγάλος αριθμός εξ αυτών θα βάλει τελικά λουκέτο, οδηγώντας ακόμη περισσότερους εργαζόμενους στην ανεργία.
Στο τέλος του χρόνου που θα γίνει ταμείο αναφορικά με τα έσοδα του κράτους από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, θα φανεί το μέγεθος του αδιεξόδου. Προς τα παρόν υπάρχουν θεωρητικές εκτιμήσεις και λογιστικές προσεγγίσεις για τα ποσά που πρέπει να εισπραχθούν ώστε να μην ενεργοποιηθεί ο περίφημος κόφτης στις δημόσιες δαπάνες. Το αρμόδιο υπουργείο έχει προϋπολογίσει την είσπραξη σχεδόν 21 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους φόρους που πρέπει να καταβάλουν τα φυσικά πρόσωπα και οι επιχειρήσεις. Αυτή τη στιγμή η απόκλιση από τον συγκεκριμένο στόχο είναι μεγάλη και για αυτό και ακούγονται αποσπασματικές φωνές για επιβολή νέων φόρων, όπως για παράδειγμα στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, έτσι ώστε την ερχόμενη Ανοιξη να μην χρειαστεί να τεθεί σε ισχύ ο κόφτης που ψήφισε η συγκυβέρνηση τον περασμένο Μάιο.
Εξακολουθούν δηλαδή στο κυβερνητικό επιτελείο να έχουν την ψευδαίσθηση ότι με την επιβολή και νέων φόρων θα αυξηθούν τα δημόσια έσοδα και θα σωθεί στο τέλος η παρτίδα. Μια παρτίδα όμως που μοιάζει χαμένη από χέρι, από τη στιγμή που η βασική στρατηγική για την ανάπτυξη, οι επενδύσεις και η δημιουργία νέων θέων εργασίας, παραμένει σε θεωρητικό επίπεδο. Αντίθετα, υλοποιείται ημέρα με την ημέρα, με όλο και πιο προσεκτικούς χειρισμούς, η στρατηγική του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης μέσα από επικοινωνιακές οπερέτες, όπως αυτή της δημοπρασίας των νέων τηλεοπτικών αδειών, για το χτύπημα δήθεν της διαπλοκής. Τη στιγμή δηλαδή που η αγορά αργοσβήνει αβοήθητη από την καταιγίδα των φόρων, η κυβέρνηση μάχεται τη διαπλοκή, επιτρέποντας ωστόσο τη συμμετοχή προσώπων με αμφίβολο ποινικό μητρώο, στον διαγωνισμό για τη διαμόρφωση του νέου τηλεοπτικού τοπίου.
