Η υπόθεση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ που δικάζονται σήμερα από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο του Βόλου για τη συνδικαλιστική τους δράση κατά τις απεργιακές κινητοποιήσεις του 2012, ενάντια στη διαθεσιμότητα συνάδελφων τους δημοτικών υπαλλήλων, δεν αποτελεί μια τυπική δικαστική διαδικασία όπου θα κριθεί ένα συγκεκριμένο κατηγορητήριο και στη συνέχεια θα εκδοθεί η αθωωτική ή η καταδικαστική απόφαση για τους κατηγορουμένους. Αυτή η απόφαση μπορεί να αποτελέσει δεδικασμένο για τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους που ενδέχεται να βρεθούν σε παρόμοια θέση μετά το Σεπτέμβριο, οπότε και αναμένεται να κορυφωθούν οι αντεργατικές επιθέσεις της κυβέρνησης και των δανειστών με στόχο την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Οι διωκόμενοι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ πρωταγωνίστησαν στις προ τετραετίας δυναμικές κινητοποιήσεις για τη μη εφαρμογή του προγράμματος διαθεσιμοτήτων, που τέθηκε σε ισχύ από την τότε συγκυβέρνηση και σε τοπικό επίπεδο επηρέασε 140 δημοτικούς υπαλλήλους, εκ των οποίων οι 33 ήταν στο δήμο Βόλου. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχασαν τις δουλειές τους αλλά μετατάχτηκαν σε άλλες δομές του δημοσίου, γεγονός που κάνει όσους πολέμησαν εκείνη την περίοδο να εκφράζουν την ικανοποίηση ότι οι προσπάθειές τους δεν πήγαν χαμένες.
Ωστόσο, η στοχοποίηση συγκεκριμένων συνδικαλιστών που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις απεργιακές κινητοποιήσεις στην νευραλγική υπηρεσία καθαριότητας και η απόδοση βαρύτατων κατηγοριών αναφορικά με τους κινδύνους που θα μπορούσαν να προκύψουν για τη δημόσια υγεία από τις παρατεταμένες κινητοποιήσεις στα δημοτικά αμαξοστάσια, δεν μπορούν παρά να τύχουν μιας συγκεκριμένης ερμηνείας. Μάλιστα όταν το επίμαχο δικαστήριο προσδιορίζεται μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια και ενώ επίκεινται δραματικές αλλαγές στον ευαίσθητο τομέα των εργασιακών σχέσεων, τότε οι υποψίες μετατρέπονται εύλογα σε βεβαιότητα ότι στο πρόσωπο συγκεκριμένων συνδικαλιστών θέλουν να δείξουν το αυστηρό πρόσωπο του νόμου και να εκφοβίσουν ή ακόμη και να τρομοκρατήσουν όσους έχουν τη διάθεση να μην επιτρέψουν να περάσουν αδιαμαρτύρητα όσα σχεδιάζουν οι θεσμοί και η ελληνική κυβέρνηση. Εφόσον η δικαιοσύνη σταθεί στο ύψος της οι κατηγορούμενοι συνδικαλιστές που σημειωτέον απλά εφήρμοζαν τις αποφάσεις των συναδέλφων τους κατά τη διάρκεια γενικών συνελεύσεων, δεν έχουν τίποτα απολύτως να φοβηθούν. Από τη στιγμή μάλιστα που θα έχουν στο πλευρό τους πολλούς συναδέλφους τους όχι μόνο από το χώρο του ΠΑΜΕ, όχι μόνο από το χώρο των ΟΤΑ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τότε η αισιοδοξία για την αθώωσή τους μπορεί να γίνει βεβαιότητα. Ετσι θα σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα για τα δύσκολα που έρχονται από το Φθινόπωρο.
