Αντιμέτωπη με δύο διαφορετικές πολιτικές πραγματικότητες βρέθηκε η αντιπροσωπεία της Ομοσπονδίας Επαγγελματοβιοτεχνών Μαγνησίας κατά τις πρόσφατες επαφές της στην Αθήνα με κορυφαία στελέχη των υπουργείων Οικονομικών και Ανάπτυξης. Αυτές οι πραγματικότητες επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό και καθόρισαν την έκβαση των συναντήσεων στις οποίες είχαν εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες τους ώστε να πάρουν ανάσα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι εκπρόσωποι της τοπικής Ομοσπονδίας. Από τη μια λοιπόν στο υπουργείο Ανάπτυξης οι αρμόδιοι αξιωματούχοι έκαναν αποδεκτό το αίτημα της ΟΕΒΕΜ για συμμετοχή στους διαγωνισμούς των δημοσίων συμβάσεων ομαδοποιημένων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ενώ από την άλλη στο υπουργείο Οικονομικών ο αναπληρωτής υπουργός Τρύφωνας Αλεξιάδης απέρριψε τα δέκα από τα έντεκα αιτήματα που του έθεσαν οι εκπρόσωποι των ελεύθερων επαγγελματιών της Μαγνησίας.
Οι άνθρωποι της αγοράς που ζουν καθημερινά τον εφιάλτη των συνεπειών από την οικονομική κρίση, τα λουκέτα και την απόλυτη έλλειψη ρευστότητας εκτιμούν ότι για να ανασάνουν και να κρατήσουν ζωντανές τις επιχειρήσεις τους πρέπει να υπάρξει ένας συνδυασμός πολιτικών επιλογών. Από τη μια δηλαδή απαιτούνται αποφάσεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα, όπως το θέμα των δημοσίων συμβάσεων όπου ήταν αποκλεισμένες οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και από την άλλη μέτρα τα οποία θα επιτρέψουν στην πραγματική οικονομία να απαλλαγεί από μια σειρά δυσβάστακτων φορολογικών υποχρεώσεων, ληξιπροθέσμων οφειλών και δόσεων σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία. Στον δεύτερο τομέα που είναι και ο πιο σημαντικός, ο αρμόδιος υπουργός σήκωσε τα χέρια ψηλά επικαλούμενος τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας έναντι των δανειστών.
Με άλλα λόγια στο υπουργείο Οικονομικών δεν κάνουν κουμάντο τα πολιτικά στελέχη της εκλεγμένης ελληνικής κυβέρνησης, αλλά οι τεχνοκράτες και οι διορισμένοι αξιωματούχοι των θεσμών, οι οποίοι καθορίζουν πλέον σε απόλυτο βαθμό την φορολογική πολιτική της χώρας. Αδιαφορώντας για τις αντοχές των μικρομεσαίων που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τους, κρατούν δέσμια την ελληνική κυβέρνηση επιβάλλοντας πλήθος αδιέξοδων μέτρων για την είσπραξη ακόμη περισσότερων φόρων από μια φορολογική βάση, η οποία έχει απολέσει εδώ και καιρό τη φοροδοτική της ικανότητα. Για να έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα τα αναπτυξιακά μέτρα που σχεδιάζονται, κυρίως μέσω της νέας προγραμματικής περιόδου, πρέπει η πραγματική οικονομία να παραμείνει εν ζωή ώστε να επωφεληθεί από την υλοποίησή τους. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να χαλαρώσει η φορολογική θηλιά του υπουργείου Οικονομικών. Εκεί λοιπόν οι δανειστές διατηρούν τον πλήρη έλεγχο και συνεχίζουν να ζητούν και άλλους φόρους…
