Οσο η κυβέρνηση ρίχνει όλο το βάρος του ενδιαφέροντός της στην αλλαγή του εκλογικού νόμου ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία ή να εμποδίσει το σχηματισμό κυβέρνησης από άλλες πολιτικές δυνάμεις, τόσο οι εταίροι σφίγγουν τη θηλιά των διεκδικήσεών τους στο θέμα των εργασιακών. Καθημερινά προσθέτουν και από ένα θέμα που οδηγεί σε περαιτέρω απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, ενώ οι εναπομείναντες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που πληρώνονται κανονικά και έχουν ασφάλεια, όπως προβλέπει ο νόμος, αρχίζουν και φοβούνται ότι σε λίγο καιρό οι αποδοχές τους θα εκμηδενιστούν και τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα θα χαθούν όπως και τόσων άλλων χιλιάδων συνάδελφων τους. Οσες υποσχέσεις και αν αναλάβουν τα κυβερνητικά στελέχη για διαφύλαξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όσες δηλώσεις και αν γίνουν από κορυφαίους υπουργούς ότι δεν θα περάσουν οι διεκδικήσεις των δανειστών, οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ούτε πείθονται, ούτε εφησυχάζουν. Η εμπιστοσύνη τους προς την κυβέρνηση έχει χαθεί προ πολλού. Μαζί με τη διαγραφή όλων των κόκκινων γραμμών της, η πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας διέγραψε και τις σχέσεις εμπιστοσύνης που είχε αναπτύξει με την κοινωνία, μέχρι τις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου.
Τα δε νομοσχέδια για το ασφαλιστικό και το φορολογικό που ψηφίστηκαν τον περασμένο Μάιο, αποτέλεσαν την πλέον ξεκάθαρη επιβεβαίωση για το βαθμό αξιοπιστίας των κυβερνώντων και συνάμα για τις προθέσεις τους αναφορικά με τον ιδιωτικό τομέα. Τον φόρτωσαν με τόσους πολλούς φόρους και αδράνησαν εγκληματικά για την τόνωση της επιχειρηματικότητας σε τέτοιο βαθμό, ώστε και ο πλέον καλόπιστος πολίτης δεν τρέφει την παραμικρή αυταπάτη ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι σε θέση να υποστηρίξει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις και παράλληλα να εγγυηθεί ότι δεν θα ολοκληρωθεί ο εργασιακός Μεσαίωνας που έφεραν στην εγχώρια αγορά εργασίας οι φιλελεύθεροι – σοσιαλιστές προκάτοχοί τους.
Τα συνδικάτα των εργαζομένων που θα πληγούν από τις σχεδιαζόμενες αλλαγές στα εργασιακά, δεν έχουν την παραμικρή αυταπάτη για τη στάση της κυβέρνησης όταν θα βρεθεί στριμωγμένη ανάμεσα στο δίλημμα «υπογράφετε και παίρνετε τη δόση ή δεν υπογράφετε και μένετε από ρευστό», που θα θέσουν οι δανειστές. Οι ίδιοι ξέρουν επίσης ότι το ερχόμενο Φθινόπωρο θα καθίσει απέναντί τους στο τραπέζι του διαλόγου μια αναξιόπιστη κυβέρνηση, δίχως αντιστάσεις και χωρίς την εμπιστοσύνη της κοινωνίας. Τότε οι εργαζόμενοι θα κληθούν να βγάλουν το φίδι από την τρύπα, υπερασπιζόμενοι ζητήματα τα οποία η παρούσα κυβέρνηση αδυνατεί να υπερασπιστεί.
