Ακόμη και ανενεργές νομοθετικές διατάξεις που δεν τόλμησαν να αξιοποιήσουν οι συντηρητικοί τους προκάτοχοι, ενεργοποιούν στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προκειμένου να γεμίσουν τα δημόσια ταμεία. Το οικονομικό επιτελείο κάθε άλλο παρά στερείται φαντασίας και εφευρετικότητας για την είσπραξη εσόδων. Αυτό το απέδειξαν με το πρόσφατο φορολογικό νομοσχέδιο όπου επινοήθηκαν φόροι ακόμη και στη σταθερή τηλεφωνία. Ακόμη και τη χρήση ίντερνετ φορολόγησαν οι αθεόφοβοι έτσι ώστε να καλύψουν τις τρύπες του προϋπολογισμού και να αποφύγουν την επιβολή κόφτη στις δαπάνες του δημοσίου. Το τελευταίο και πιο προκλητικό τους εφεύρημα αφορά στην ενεργοποίηση ανενεργού νόμου του 2011, σύμφωνα με τον οποίο οι εφορίες δεν θα κυνηγούν μόνο τις επιχειρήσεις που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο αλλά και τους πελάτες αυτών των εταιρειών. Η καταγγελία του προέδρου της τοπικής ομοσπονδίας επαγγελματοβιοτεχνών, ο οποίος δέχτηκε δεκάδες τηλεφωνήματα από αγανακτισμένους συναδέλφους του, όσο απίστευτη και αν ακούγεται είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Η συγκυβέρνηση που έχει δείξει τις προθέσεις της για τον ιδιωτικό τομέα, ζητά από τους πελάτες επιχειρήσεων με οφειλές προς το δημόσιο να καταβάλουν στις εφορίες τα ποσά που οφείλουν σε αυτές τις επιχειρήσεις. Μάλιστα απειλούνται και με διοικητικά μέτρα σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Αυτή η διάταξη, αν τελικά ισχύσει, θα προκαλέσει την απόλυτη ασφυξία των ΜμΕ της χώρας, όπου το 80% χρωστά στο δημόσιο. Αντί να λάβουν μέτρα για τη στήριξη του ιδιωτικού τομέα και τη συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που καρκινοβατούν, μετά από έξι χρόνια ανηλεούς οικονομικής ύφεσης, ενεργοποιούν νόμους οι οποίοι θα δώσουν τη χαριστική βολή στην πραγματική οικονομία.
Το τελευταίο διάστημα, τα κυβερνητικά στελέχη επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή αντεπίθεση, προτάσσοντας τα οφέλη για τις επιχειρήσεις από την εκταμίευση της υποδόσης των 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Προσπαθούν δηλαδή να περάσουν στην κοινή γνώμη ότι από την επώδυνη συμφωνία για την πρώτη αξιολόγηση υπάρχουν και καλά νέα. Δυστυχώς για αυτούς οι ιθύνοντες του οικονομικού επιτελείου ακολουθούν μια εντελώς διαφορετική τακτική. Θέλουν να εισπράξουν φόρους από ό,τι κινείται και παράγει. Από οποιονδήποτε μπορεί ή αδυνατεί να καταβάλει τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς την εφορία. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος επιστρατεύεται κάθε διαθέσιμο μέσο. Οι εμπνευστές τους αδιαφορούν για τις συνέπειες των επιλογών τους, ενώ αυτοί που καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο αδυνατούν να κατανοήσουν πως είναι δυνατόν πάντα σε αυτή τη χώρα να στοχοποιείται η επιχειρηματικότητα.
