Το χειρότερο είναι πως ακόμη και μετά τη συμφωνία με τους δανειστές τα δείγματα γραφής των κυβερνητικών εταίρων παραμένουν αλλοπρόσαλλα και αμφιλεγόμενα
Στην τελευταία πανελλαδική δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε προχθες τα ποσοστά απαισιοδοξίας των πολιτών ξεπερνούν κάθε προηγούμενο. Πάνω από το 80% των ερωτηθέντων απαντά ότι δεν ελπίζει πως θα αλλάξει η καθημερινότητά του προς το καλύτερο μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτή η εικόνα αντανακλά με απόλυτη σαφήνεια την καταρρακωμένη ψυχολογία του κόσμου και την απώλεια της ελπίδας, που είχε καλλιεργήσει η σημερινή κυβέρνηση όταν ήταν στην αντιπολίτευση και διεκδικούσε την ευκαιρία να κυβερνήσει τη χώρα. Αυτή πιστεύουμε πως είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση για τους κυβερνώντες οι οποίοι μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης καλούνται να διαχειριστούν μια οριακή κατάσταση στην οικονομία και την κοινωνία καθώς και να αμβλύνουν εκείνα τα σημεία της συμφωνίας με τους εταίρους που προκαλούν απόγνωση στους πολίτες. Για να πιστέψουν όμως οι τελευταίοι ότι η κυβέρνηση μπορεί να βελτιώσει την καθημερινότητα τους, μέσα από την εφαρμογή ενός σκληρού πακέτου μέτρων λιτότητας πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη τους προς τα πρόσωπα που εξέλεξαν για αυτόν ακριβώς το σκοπό και μετά από δεκαέξι μήνες διακυβέρνησης κάθε άλλο παρά απέδειξαν ότι δικαίως τους εμπιστεύτηκαν οι ψηφοφόροι.
Το χειρότερο είναι πως ακόμη και μετά τη συμφωνία με τους δανειστές τα δείγματα γραφής των κυβερνητικών εταίρων παραμένουν αλλοπρόσαλλα και αμφιλεγόμενα. Ο ένας υπουργός χαρακτηρίζει αντισυνταγματικά και εγκληματικά τα μέτρα που ο ίδιος ψήφισε πριν από λίγα 24ωρα, ο άλλος παίζει με τη αγωνία των συνταξιούχων που δεν ξέρουν αν τελικά θα επιστρέψουν ή όχι το ΕΚΑΣ του 2016, ο τρίτος εκφράζει έναν διχαστικό λόγο αναφερόμενος σε πολίτες που πρέπει να επιβαρυνθούν από τα νέα μέτρα επειδή πριν από ένα χρόνο ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα! Την ίδια στιγμή το Μέγαρο Μαξίμου σιωπά και αφήνει τα κυβερνητικά στελέχη να αλωνίζουν στα κανάλια και τα ραδιόφωνα αναπτύσσοντας μια ρητορική που παραπέμπει σε πολιτική Βαβέλ και απειλεί να ακυρώσει τα όποια θετικά μπορούν να προκύψουν από το επώδυνο πακέτο των οικονομικών μέτρων το οποίο ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή.
Από τη μια λοιπόν έχουμε μια κοινωνία στα πρόθυρα της κατάθλιψης και από την άλλη ένα κυβερνητικό σχήμα στο οποίο ο κάθε υπουργός και ο κάθε βουλευτής που το στηρίζει προκαλεί με τις δηλώσεις και τις τοποθετήσεις του σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Εκτός και αν αυτές οι αντιδράσεις αποτελούν μέρος μιας τακτικής ώστε να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα και να πιστέψει η κοινωνία ότι η καταιγίδα των πρόσφατων μέτρων όντως δεν αφορά στην ευρεία πλειοψηφία της, αλλά σε μια μικρή μερίδα προνομιούχων.
