Στο κυβερνητικό επιτελείο μπορεί να πανηγυρίζουν και να αλληλοσυγχαίρονται για τις αντιδράσεις των εταίρων στο τελευταίο Eurogroup, ωστόσο στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις οι φορολογούμενοι ετοιμάζονται για μνημόσυνα, μετά τα πρόσφατα νομοθετήματα της συγκυβέρνησης. Στο υπουργικό συμβούλιο μπορεί να θριαμβολογούν και να χαρίζουν γραβάτες στον πρωθυπουργό μετά τις δεσμεύσεις των δανειστών για το χρέος (ανάλογες δεσμεύσεις έχουμε ξανακούσει ουκ ολίγες φορές από το 2012 μέχρι σήμερα), ωστόσο η κοινωνία στην οποία έραψαν ένα πανάκριβο κοστούμι με τα μέτρα που ψήφισαν τα μεσάνυκτα της Κυριακής, ετοιμάζεται να αντιδράσει με τρόπους που θα εκπλήξουν δυσάρεστα τους κυβερνώντες.
Από τη στιγμή που οι απεργίες όχι μόνο δεν ελήφθησαν σοβαρά υπόψη από τη συγκυβέρνηση, αλλά ως ένα βαθμό αποτέλεσαν αντικείμενο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης, οι πολίτες ετοιμάζονται να απαντήσουν στην επερχόμενη καταιγίδα έμμεσων και άμεσων φόρων και στην περαιτέρω οικονομική τους αφαίμαξη, μέσω του νέου ασφαλιστικού, με στάση πληρωμής φόρων και ασφαλιστικών εισφορών. Την αρχή αναμένεται να κάνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες για τους οποίους ο λογαριασμός δεν είναι άπλα βαρύς, αλλά κυριολεκτικά καταδικαστικός. Η αφαίρεση ποσοστού έως και 70% από το ετήσιο εισόδημα ενός μικρομεσαίου για την κάλυψη ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων, δεν είναι απλά μια εχθρική ενέργεια για την πραγματική οικονομία που θα επιτείνει την ύφεση και θα αυξήσει τα λουκέτα στην αγορά. Είναι μια ξεκάθαρη ένδειξη των προθέσεων του κράτους για τον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος από τότε που μας παρέδωσαν δεμένους χειροπόδαρα στα μνημόνια έχει υποστεί τρομακτική καθίζηση. Με το νέο ασφαλιστικό και το φορολογικό του δίνουν τη χαριστική βολή, επιβάλλοντας την καταβολή εξοντωτικών εισφορών στους μικρομεσαίους και απαλλάσσοντας, στην ουσία, από τις αντίστοιχες φορολογικές υποχρεώσεις τα λεγόμενα οικονομικά ρετιρέ.
Την οργή και την αγανάκτηση του υπό διαμόρφωση κινήματος «δεν έχω να πληρώσω», δεν τροφοδοτούν μόνο τα νέα σκληρά εισπρακτικά μέτρα, αλλά η στάση της κυβέρνησης, των βουλευτών που τη στηρίζουν καθώς επίσης και του ίδιου του πρωθυπουργού που άλλα υποσχέθηκε στους εκπροσώπους της συνομοσπονδίας επαγγελματοβιοτεχνών τον περασμένο Ιανουάριο και άλλα νομοθέτησε πριν από λίγα 24ωρα. Αυτή η επιλογή θέτει πλέον άπαντες προ των ευθυνών τους. Από τη μια η κυβέρνηση, που σε μια προσπάθεια επικοινωνιακής χειραγώγησης της κοινής γνώμης θριαμβολογεί χωρίς λόγο και από την άλλη η κοινωνία και η πραγματική οικονομία που καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο μιας κατ’ επίφαση σκληρής διαπραγμάτευσης.
