Καταδικασμένη να μετρά αθώα θύματα και να εκφράζει στη συνέχεια τη θλίψη της για τις απώλειες ανθρώπινων ζωών στο δρόμο – καρμανιόλα Βόλου – Λάρισας, φαίνεται πως είναι η τοπική κοινωνία. Το προχθεσινό θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα στην παλιά εθνική οδό, στο ύψος του Ριζομύλου, έρχεται να μας υπενθυμίσει δύο πράγματα. Πρώτον ότι μια τεράστια κατοικημένη περιοχή αριστερά και δεξιά του επικίνδυνου δρόμου εξακολουθεί και ζει με τον εφιάλτη των τροχαίων και δεύτερον ότι οι εκπρόσωποι φορέων και οι κάτοικοι της Μαγνησίας είναι εντελώς αδύναμοι να βάλουν τέλος σε αυτόν τον παραλογισμό. Μπορεί να επανήλθε στο λαιμό μας ο κόμπος της τελευταίας τραγωδίας στον ίδιο δρόμο τον Ιούλιο του 2014 με τα τρία παιδιά που χάθηκαν τόσο άδοξα, μπορεί η οργή και η αγανάκτησή μας για αυτήν την κατάσταση να ξεχείλισαν για άλλη μια φόρα, μπορεί τα ΜΜΕ να επανέφεραν το θέμα της επικινδυνότητας του επίμαχου οδικού τμήματος, ωστόσο επί της ουσίας τίποτα δεν αλλάζει και δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει. Ούτε τα διόδια Μοσχοχωρίου πρόκειται να καταργηθούν, ούτε το πανάκριβο αντίτιμό τους πρόκειται να μειωθεί, ούτε τα φορτηγά και οι νταλίκες πρόκειται να απαγορευτεί να κυκλοφορούν στην παλιά εθνική οδό, προκειμένου να αποφευχθούν τραγωδίες σαν αυτή του καλοκαιριού του 2014 ή σαν την προχθεσινή.
Μετά τον ξεσηκωμό των κατοίκων στο Ριζομυλο και το Στεφανοβίκειο τον Ιούλιο του 2014, όπου συστάθηκε και επιτροπή για την προώθηση του αιτήματος για την κατάργηση των διοδίων Μοσχοχωρίου, το θέμα επί της ουσίας ξεχάστηκε και η οργή της τοπικής κοινωνίας εκτονώθηκε σε μερικές κινητοποιήσεις συμβολικού χαρακτήρα. Οι δε επαναστατικές κορώνες για δυναμικές αντιδράσεις προς το αρμόδιο υπουργείο και την εταιρεία εκμετάλλευσης των σταθμών των διοδίων της ΠΑΘΕ έσβησαν μόλις πέρασε λίγος καιρός. Την ίδια τύχη είχε και η πρωτοβουλία δημάρχων της περιοχής που υποτίθεται ότι θα συγκροτούσαν ένα ενιαίο μέτωπο υπέρ των τοπικών κοινωνιών και κατά όσων συμβάλουν με έμμεσο ή άμεσο τρόπο στη διατήρηση ενός καθεστώτος το οποίο στέλνει στον άλλο κόσμο αθώες ψυχές. Η προχθεσινή τραγωδία έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι αφήσαμε να ξεχαστεί με την πάροδο του χρόνου. Και αυτό το τροχαίο, όπου από καθαρή τύχη δεν κόστισε τη ζωή εκτός του οδηγού της νταλίκας και άλλων συνανθρώπων μας, θα ξεχαστεί μέχρι το επόμενο.
