Η περίπτωση των δασκάλων του 9ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου, στη συνοικία Παλαιού Λιμεναρχείου, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή μετατρέπονται σε κηπουρούς, ελαιοχρωματιστές, υδραυλικούς και οικοδόμους προκειμένου να συντηρήσουν το διδακτήριό τους και ταυτόχρονα να κάνουν ελκυστικούς τους χώρους του για τη σχολική κοινότητα, συνεχίζει να αποτελεί φωτεινό παράδειγμα εθελοντισμού και κοινωνικής προσφοράς. Τις τελευταίες ημέρες που οι δάσκαλοι έχουν αρκετές κενές ώρες, καθώς υλοποιείται επί 15ήμερο το καθιερωμένο πρόγραμμα πρακτικής άσκησης φοιτητών των παιδαγωγικών τμημάτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, επέλεξαν να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ετσι φόρεσαν φόρμες εργασίας και γάντια, πήραν φτυάρια πινέλα και διάφορα εργαλεία και άρχισαν να μετατρέπουν το προαύλιο του σχολείου σε έναν πανέμορφο κήπο, γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια. Ετσι επιτυγχάνεται ένας διπλός στόχος. Και οι δάσκαλοι, μέσω της εθελοντικής εργασίας που προσφέρουν, αξιοποιούν με ιδανικό τρόπο τον ελεύθερο χρόνο τους και τα μικρά παιδιά μαθαίνουν από αυτή την τρυφερή ηλικία να σέβονται και να προστατεύουν το διδακτήριό τους. Οταν μεγαλώσουν και συνεχίσουν στο γυμνάσιο, το λύκειο και το πανεπιστήμιο αυτή η νοοτροπία θα τους ακολουθεί και θα αποτελεί πραγματική ασπίδα για τη δημόσια περιουσία.
Εντύπωση μας προκάλεσε η περίπτωση ενός δασκάλου που όχι μόνο καθάριζε και φρόντιζε έναν μικρό κήπο στο πίσω μέρος του σχολείου, αλλά υλοποιούσε παρεμβάσεις για την προστασία των εξωτερικών τοίχων από την υγρασία, ενώ μόλις είχε ολοκληρώσει άλλες εργασίες στο μικρό αίθριο όπου φυτεύτηκαν καλλωπιστικά φυτά. Ολες αυτές οι παρεμβάσεις δεν κόστισαν ούτε ένα ευρώ στον προϋπολογισμό της συγκεκριμένης σχολικής κοινότητας. Ο δήμος Βόλου πρόσφερε το χώμα, ο Οργανισμός Λιμένος τις μπογιές, ιδιώτες και μέλη του συλλόγου γονέων πρόσφεραν τα λουλούδια και από ‘κει και πέρα ανέλαβαν δράση οι άξιοι δάσκαλοι του σχολείου, που υπό την καθοδήγηση της δραστήριας διευθύντριάς τους κατάφεραν ένα μικρό θαύμα! Στη σχολική κοινότητα του 9ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου έχουν αντιληφθεί ότι δίχως την ενεργοποίηση των ιδίων των δασκάλων και των γονέων καμία από τις παρεμβάσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια δεν είχε γίνει πραγματικότητα. Οι δραματικές περικοπές σε κάθε είδους χρηματοδότηση από πλευράς πολιτείας, καθιστούν απαραίτητες αν όχι αυτονόητες, ανάλογες πρωτοβουλίες που δίνουν το παράδειγμα και μας γεμίζουν ελπίδα ότι παρά τα αδιέξοδα των μνημονίων, όταν υπάρχει όρεξη και μεράκι όλα είναι δυνατά.
