Η πραγματική οικονομία της χώρας ήταν και παραμένει στην εντατική, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είτε να κλείνουν η μια πίσω από την άλλη, είτε να μεταφέρονται μαζικά σε γειτονικές χώρες με πιο ελκυστικά φορολογικά συστήματα και πρωτίστως με πολιτικούς ιθύνοντες οι οποίοι δεν προσαρμόζουν τις μεθόδους διακυβέρνησης, ανάλογα με το κομματικό τους ακροατήριο
Οσο παραμένει απελπιστική η κατάσταση στην πραγματική οικονομία, τόσο επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις ότι οι συνεχείς αγωνιώδεις εκκλήσεις των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας απευθύνονται εις ώτα μη ακουόντων. Μάλιστα και οι νυν κυβερνώντες, όχι μόνο δεν ακούνε τα καμπανάκια κινδύνου τα οποία χτυπάνε διαρκώς οι άνθρωποι της αγοράς, αλλά λαμβάνουν αποφάσεις που οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερα αδιέξοδα. Οπως οι επερχόμενες αλλαγές στους φορολογικούς συντελεστές που θα πλήξουν ακόμη περισσότερο τα μικρομεσαία εισοδήματα και θα οδηγήσουν σε περαιτέρω πτώση της κατανάλωσης. Ταυτόχρονα, οι κυβερνητικές σκέψεις για νέα αύξηση στον ειδικό φόρο κατανάλωσης των καυσίμων, έτσι ώστε να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που εντοπίζουν οι εκπρόσωποι των δανειστών, θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη μείωση στη ζήτηση και κατά συνέπεια νέα συρρίκνωση στα προσδοκώμενα δημόσια έσοδα. Ολα αυτά είναι προφανή συμπεράσματα τα οποία δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τα στελέχη της διαπραγματευτικής ομάδας της κυβέρνησης, που πριν από ένα χρόνο τέτοια εποχή ακολουθούσαν την τακτική της δημιουργικής ασάφειας και τώρα σβήνουν τη μια «κόκκινη» γραμμή μετά την άλλη. Με το να καταγγέλλεις το ΔΝΤ ότι δεν διαπραγματεύεται με σοβαρότητα, ενώ γνωρίζεις ότι στο τέλος θα υποχωρήσεις στις εξωφρενικές του απαιτήσεις, πέρα από έσχατης μορφής δημαγωγία αποτελεί και μια θλιβερή έμμεση παραδοχή των αδιεξόδων που προκάλεσες με τη στάση σου σε μια διαπραγμάτευση, όπου η δική σου πλευρά ήταν από την αρχή στριμωγμένη στα σχοινιά.
Η πραγματική οικονομία της χώρας ήταν και παραμένει στην εντατική, με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είτε να κλείνουν η μια πίσω από την άλλη, είτε να μεταφέρονται μαζικά σε γειτονικές χώρες με πιο ελκυστικά φορολογικά συστήματα και πρωτίστως με πολιτικούς ιθύνοντες οι οποίοι δεν προσαρμόζουν τις μεθόδους διακυβέρνησης, ανάλογα με το κομματικό τους ακροατήριο. Στη χώρα μας οι ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ από τη μια και η εγκληματική εμμονή των δανειστών σε μέτρα που στραγγαλίζουν την αγορά από την άλλη, συνθέτουν ένα πλήρες αδιέξοδο για τους πολίτες και την κοινωνία. Την ίδια στιγμή, η διαγραφόμενη ανθρωπιστική κρίση του προσφυγικού προκαλεί επιπρόσθετη ασφυξία σε μια χώρα με ελάχιστες πλέον αντοχές και ανύπαρκτες αντιστάσεις. Το αποτέλεσμα της τρέχουσας διαπραγμάτευσης και η διαφαινόμενη επιτυχία στην πρώτη αξιολόγηση μπορεί να χαρακτηριστεί μεγάλη επιτυχία της ελληνικής διαπραγματευτικής πλευράς για λόγους καθαρά επικοινωνιακούς, ωστόσο ο τελικός λογαριασμός για την πραγματική οικονομία θα είναι επί της ουσίας βαρύς και ασήκωτος.
Οι φωνές των εμπόρων και των ελεύθερων επαγγελματιών είτε αυτοί είναι μικρομεσαίοι βιοτέχνες, είτε λειτουργούν μεγαλύτερες επιχειρήσεις, για συνεχιζόμενη πτώση της κατανάλωσης, για περαιτέρω οικονομικό στραγγαλισμό του επιχειρείν και για νέα λουκέτα λόγω των capital controls και της πλήρους απουσίας αναπτυξιακών πολιτικών, είναι αδύνατον να διαπεράσουν τις κλειστές πόρτες των αιθουσών όπου γίνονται οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους. Οι αγωνιώδεις εκκλήσεις της αγοράς για την ανάγκη λήψης αποφάσεων, οι οποίες θα δώσουν ανάσα ζωής στο πιο δυναμικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας καλύπτονται από τις παράλογες απαιτήσεις του κουαρτέτου και προσκρούουν στην ολέθρια προσήλωση και της παρούσας κυβέρνησης στην εφαρμογή φοροεισπρακτικών πολιτικών για την επίτευξη στόχων, που επί της ουσίας αποτελούν άπιαστο όνειρο. Αραγε μετά από ένα χρόνο που θα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τα ίδια, ίσως και χειρότερα αδιέξοδα, θα έχουμε ακόμη την ψευδαίσθηση ότι ο δρόμος που βαδίζουμε είναι ο σωστός; Καλύτερα να αναρωτηθούμε αν αυτοί που σήμερα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επόμενη μέρα της πραγματικής οικονομίας θα έχουν αντέξει εντός συνόρων ή αν θα έχουν εγκαταλείψει το μισοβυθισμένο πλοίο αναζητώντας σανίδα σωτηρίας σε γειτονικές χώρες.
