Οσο περνά ο καιρός και βαθαίνει η προσφυγική κρίση, τόσο μεγαλώνει η ανησυχία των τοπικών κοινωνιών για τις συνέπειες από την αποδεδειγμένη ανικανότητα της πολιτείας να δημιουργήσει έναν υποτυπώδη έστω μηχανισμό διαχείρισης αυτής της πρωτοφανούς κατάστασης. Ενώ αυξάνεται καθημερινά ο όγκος των προσφύγων και των μεταναστών που εγκλωβίζονται στη χώρα μας, η επίσημη γραμμή της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση του προσφυγικού δράματος παραμένει επί της ουσίας αδιευκρίνιστη. Ο αρχικός προγραμματισμός για τη δημιουργία hot spot, οργανωμένων δηλαδή χώρων υποδοχής και καταγραφής των χιλιάδων προσφύγων που εισέρχονται στην Ελλάδα καθημερινά με κάθε τρόπο, μένειως φαίνεται στα χαρτιά και όπως προκύπτει και από την πρόσφατη συνάντηση στο υπουργείοΕσωτερικών τουαρμόδιουυπουρ- γού και του ομολόγου του για τα θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής, με τον πρόεδροτης ΕνωσηςΠεριφερειώνΕλλάδας, προωθείταιη επιλογή της δημιουργίας χώρων φιλοξενίας μεταναστών κοντά στο εθνικό δίκτυο της ΠΑΘΕ καθώς και σε εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, έτσι ώστε να αποσυμφορηθεί η κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά και πρωτίστως στην Ειδομένη. Ωστόσο παραμένει ασαφές το πλαίσιο λειτουργίας αυτών των χώρων και πολύ περισσότερο βρίσκονται στον αέρα μια σειρά από μείζονα ζητήματα αναφορικά με την οικονομική κάλυψη των εξόδων σίτισης και παροχής υγειονομικών και ιατρικών υπηρεσιών στους πρόσφυγες. Για παράδειγμα, το ημερήσιο κόστος σίτισης 500 προσφύγων μπορεί να φτάσει και τις τρεις χιλιάδες ευρώ. Ποιος και από ποια κονδύλια θα καλύψει αυτή την επιβάρυνση;
Η λύση των εθελοντώνκαι των τοπικών συλλογών που κινητοποιήθηκαν για την παροχή βοήθειας στους 100άδες πρόσφυγες του ΣΕΑ Αλμυρού την προηγούμενη εβδομάδα, δεν είναι δυνατόν να καλύψει επί μακρόν τις συγκεκριμένες ανάγκες στο σοβαρό ενδεχόμενο πολύμηνης παρουσίας μεταναστών στην περιοχή. Τα θέματα οργάνωσης και συντονισμού είναι ικανά ώστε να δημιουργηθούν σοβαρέςαρρυθμίες, όπως αυτές που παρουσιάστηκαν το περασμένο Σάββατο όπου κάθε μισή ώρα έφτανε στο σταθμό εξυπηρέτησης αυτοκινήτων και από ένα αυτοκίνητο με τρόφιμα, ρούχα και παιχνίδια για τα προσφυγόπουλα, με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί το φαινόμενο κάποιοι μετανάστες να χρησιμοποιούν ελάχιστη ποσότητα από τα προσφερόμενα τρόφιμα και την υπόλοιπη να την πετούν στα σκουπίδια! Αυτό το απλό παράδειγμα είναι αρκετό ώστε να αποτυπώσει το τεράστιο πρόβλημα συντονισμού σε μια προσπάθεια η οποία αν δεν στηριχτεί από την αρχήσε στέρεες βάσεις, τότε το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι αντιστρόφως ανάλογο του προσδοκώμενου.
Στα αρμόδια υπουργεία προφανώς έχουν πελαγώσειαπό τηνεκρηκτικήκατάσταση που καλούνται να διαχειριστούν. Η ευρωπαϊκή βοήθεια είναι προς το παρόν στα λόγια και τα χαρτιά. Κατά συνέπεια πρέπει σε εσωτερικό επίπεδο να χαραχθεί ένα ρεαλιστικό πλαίσιο δράσης όπου η κεντρική διοίκηση θα έχει τον κυρίαρχορόλοκαι στη συνέχεια οι περιφέρειες και οι δήμοι θα συνδράμουν από τη δική τους σκοπιά με μέσα και προσωπικό για τη διαχείριση της κατάστασης.
Με τα σημερινά δεδομένα φαίνεται πως πάει να συμβεί το αντίθετο. Η πολιτεία παρακολουθεί το εξελισσόμενο δράμα χωρίς να μπορεί να παρέμβειουσιαστικά και οι τοπικές κοινωνίες με την τοπική αυτοδιοίκηση να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα το οποίο απέχει ελάχιστα από το να τεθεί εκτός ελέγχου. Η φιλανθρωπία και τα κοινωνικά αντανακλαστικά των Ελλήνων, των Θεσσαλών, των Μαγνησιωτών δεν αμφισβητούνται. Ωστόσο ανάλογες ανθρωπιστικές κρίσεις δεν αντιμετωπίζονται μόνο με συναισθήματα και πράξεις ανθρωπισμού. Απαιτούν σοβαρές πολιτικές αποφάσεις από στιβαρά κυβερνητικά σχήματα που υποτίθεται ότι είναι σε θέση να διαχειριστούν τις τύχες του τόπου.
