Η κυβερνητική σιωπή δύο 24ωρα μετά τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν ανά την Ελλάδα κατά του σχεδίου νόμου για το ασφαλιστικό, δείχνει ότι στο Μέγαρο Μαξίμου είτε δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος της λαϊκής αγανάκτησης, είτε εκτιμούν ότι η πίεση που ασκούν τις τελευταίες εβδομάδες όλοι ανεξαιρέτως οι επαγγελματικοί κλάδοι της χώρας μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος του κυβερνητικού επιτελείου, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για την κοινωνία που αισθάνεται ότι έχει απέναντί της μια κυβέρνηση, η οποία αντιμετωπίζει το υπ’ αριθμόν ένα αγκάθι, δηλαδή το ασφαλιστικό, με τρόπο αντιστρόφως ανάλογο της σοβαρότητας της κατάστασης. Το μόνο θετικό ως προς την αντίδραση της κυβέρνησης στην καθολική αγανάκτηση της κοινωνίας είναι πως μετά τα εντυπωσιακά συλλαλητήρια της περασμένης Πέμπτης σταμάτησαν οι ανόητες και προκλητικές δηλώσεις βουλευτών και υπουργών που έριχναν λάδι στη φωτιά και όπλιζαν με ακόμη περισσότερη αγωνιστική διάθεση τους πολίτες. Στην παρούσα φάση οι κορυφαίοι υπουργοί έχουν απορροφηθεί στις διαπραγματεύσεις με τους εκπροσώπους των δανειστών και ήδη διαρρέουν πληροφορίες για περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης των εταίρων μας, ενώ λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση των διαδηλώσεων κατά του ασφαλιστικού κυκλοφόρησαν φήμες ότι η πρώην τρόικα ζητά τη λήψη και άλλων μέτρων, όχι μόνο τη διετία 2017 – 2018 αλλά από φέτος.
Ολο αυτό το κλίμα κάνει ακόμη πιο δύσκολα τα πράγματα για την κυβέρνηση που βρίσκεται σε ασφυκτικό κλοιό. Από τη μια οι δανειστές που δεν ικανοποιούνται όσο σκληρά μέτρα και αν ληφθούν, από την άλλη η κοινωνία η οποία βρίσκεται στα κάγκελα καθώς απειλούνται και τα εναπομείναντα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά της δικαιώματα, διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό σκηνικό για τη συγκυβέρνηση. Οι συμπληγάδες των διαπραγματεύσεων για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και ο κοινωνικός Προκρούστης των αντιδράσεων στο σχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό, δημιουργούν μια ασφυκτική θηλιά γύρω το κυβερνητικό στρατόπεδο, το οποίο ετοιμάζεται να διαγράψει και τις τελευταίες «κόκκινες γραμμές» του ώστε να αποτρέψει τον κίνδυνο να περάσει ξανά η χώρα τον εφιάλτη της έλλειψης χρηματοδότησης.
Τον περασμένο χειμώνα οι ατέρμονες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές σέρνονταν με ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία έθεσε στην κεφαλή της διαπραγματευτικής ομάδας της χώρας άτομα ακατάλληλα για αυτή τη δουλειά και όπως αποδεδείχθηκε εκ των υστέρων, άκρως επικίνδυνα για το εθνικό συμφέρον. Φέτος δημιουργείται η αίσθηση ότι οδηγούμαστε με τον ίδιο ρυθμό στα ίδια αδιέξοδα. Η μόνη διαφορά είναι ότι φέτος το αδιέξοδο προκύπτει εξαιτίας των δυσάρεστων αποφάσεων τις οποίες καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση μετά την οδυνηρή συμφωνία του περασμένου καλοκαιριού, ώστε να μην πετάξουν τη χώρα από τη ζώνη του ευρώ με συνοπτικές διαδικασίες. Τα κυβερνητικά στελέχη καλούνται να αναμετρηθούν με τον ίδιο τους τον προβληματικό, πολιτικά, εαυτό και να ολοκληρώσουν μια συμφωνία που από τη μια δεν ικανοποιεί ούτε τους εταίρους, ούτε την κοινωνία και από την άλλη αποτελεί μονόδρομο ώστε να μην αρχίσουν πάλι να ακούγονται οι φωνές υπέρ του Grexit. Ηδη τα πρώτα προειδοποιητικά πυρά ακούστηκαν από τον άσπονδο φίλο της χώρας μας, το Γερμανό υπουργό οικονομικών. Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και η διαπραγματευτική μας ομάδα δεν δείχνει ότι μπορεί να κλείσει εγκαίρως τη συμφωνία.
