Γιώργος Λαμπράκης: Αδράνεια, μακαριότητα, αδιαφορία

γιώργος-λαμπράκης-αδράνεια-μακαριότ-248929

Οι εργαζόμενοι στους δήμους και ειδικά όσοι απασχολούνται σε τομείς όπως η καθαριότητα και τα κοιμητήρια, προφανώς δεν έχουν αντιληφθεί τον επερχόμενο ασφαλιστικό και εργασιακό Αρμαγεδδώνα και γι αυτό η συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις όπως η χθεσινή έξω από το δημαρχείο του Βόλου ήταν, τουλάχιστον, αντιστρόφως ανάλογη της κρισιμότητας των περιστάσεων. Είναι δυνατόν να αποκαλύπτεται ότι σχεδιάζεται η κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων για τους εργάτες καθαριότητας και να μην σείεται ο τόπος από τις αντιδράσεις όσων πλήττονται από αυτές τις οδυνηρές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση; Είναι δυνατόν να καλεί το σωματείο τους σε συμβολικό αποκλεισμό του δημαρχείου και να ανταποκρίνονται στο κάλεσμα μερικές δεκάδες εργαζομένων, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν απασχολούνται καν σε τομείς όπως η καθαριότητα και τα δημοτικά κοιμητήρια; Τελικά, είμαστε άξιοι της μοίρας μας ή μήπως έχει επικρατήσει η εκτίμηση ότι όσες κινητοποιήσεις και αν γίνουν, όσες οργανωμένες μορφές αντίδρασης και αν διοργανωθούν δεν πρόκειται να αλλάξει η εφαρμοζόμενη πολιτική;

Το μόνο σίγουρο είναι πως τους τελευταίους δέκα μήνες το συνδικαλιστικό κίνημα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, βρέθηκε σε μια κατάσταση απολυτής αδράνειας και αδικαιολόγητης παραίτησης. Σαν κάποιος να τους είχε υπνωτίσει και ταυτόχρονα νεκρώσει τα κοινωνικά αντανακλαστικά. Χάθηκε από τον περασμένο Γενάρη μέχρι το τρέχον Φθινόπωρο ένα εξαιρετικά πολύτιμο χρονικό διάστημα όπου οι εργαζόμενοι εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια ανατροπής αντιλαϊκών μέτρων και αποφάσεων, ενώ παράλληλα οι εκπρόσωποί τους που έμοιαζαν σαν να περιμένουν κάποιο θαύμα, έλαμψαν διά της απουσίας τους από κάθε διαδικασία δυναμικής διεκδίκησης ενάντια στα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους. Οι ψεύτικες προσδοκίες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ και η ατέρμονη διαπραγμάτευση που οδήγησε τη χώρα στην αφετηρία της σημερινή κρίσης, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη σημερινή εικόνα των συλλογικών μορφών αντίδρασης απέναντι σε προαπαιτούμενα, ισοδύναμα και λοιπά αντιλαϊκά μέτρα, που δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με ό,τι πρέσβευε πριν από έναν ακριβώς χρόνο η τότε αντιπολίτευση και νυν κυβέρνηση.

Το αγωνιστικό κλίμα που είχε καλλιεργηθεί στα προηγούμενα μνημόνια, όταν ο λαός σε κάθε απεργία έβγαινε μαζικά στους δρόμους έχει πάψει να υφίσταται. Οι εργαζόμενοι και οι εκπρόσωποί τους πρέπει με πολύ προσπάθεια και συντονισμένες κινήσεις να ξανακτίσουν από το μηδέν το οικοδόμημα αντίστασης ενάντια σε μέτρα όπως η κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών στις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων.

Αυτός ο σχεδιασμός αν τελικά δεν ανατραπεί θα αυξήσει κατά επτά τουλάχιστον χρόνια τον εργασιακό βίο των υπαλλήλων της καθαριότητας, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για τις πιθανότητές τους να πάρουν τελικά σύνταξη. Ηδη τα ποσοστά όσων συνταξιοδοτούνται και αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας ή δεν προλαβαίνουν καν να βγουν στη σύνταξη είναι υψηλά. Αν ισχύσει το επίμαχο μέτρο θα αυξηθούν κατακόρυφα και στο εξής θα θεωρείται περίπου απίθανο ένας εργαζόμενος σε απορριμματοφόρο να προλάβει να συνταξιοδοτηθεί και να είναι υγιής. Οσοι δεν αντιλαμβάνονται αυτόν τον κίνδυνο δεν έδωσαν το παρών στη χθεσινή κινητοποίηση. Η δε κυβέρνηση βλέποντας να παραμένουν σε κατάσταση απόλυτης αδράνειας οι πληττόμενοι από το μέτρα που σχεδιάζει ή που ήδη έχει θέσει σε εφαρμογή, όχι μόνο δεν θα κάνει πίσω αλλά θα εντείνει την επίθεση της προκειμένου να ικανοποιήσει τους δανειστές και τη ματαιοδοξία της να κυβερνήσει. Εστω και αν καταλήξει όπως οι προκάτοχοί της, οι οποίοι από ένα σημείο και μετά σταμάτησαν να ακόμη και να κυκλοφορούν υπό το φόβο της λαϊκής κατακραυγής.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου