Την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα νερά της Κάρλας έρχεται να επιβεβαιώσει η τεκμηριωμένη έρευνα της ομάδας των επιστημόνων της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που απέδειξε με απλό τρόπο ότι οι τοξίνες του νερού μπορούν να περάσουν εύκολα στην τροφική αλυσίδα και να επιβαρύνουν σημαντικά τον ανθρώπινο οργανισμό. Μπορεί το πείραμα της ερευνητικής ομάδας του πανεπιστημίου να περιορίζεται προς το παρόν σε συγκεκριμένο είδος λαχανικού, ωστόσο θεωρούμε ότι είναι απλά θέμα χρόνου να αποδειχτεί ότι οι τοξίνες του νερού στον ταμιευτήρα μπορούν να περάσουν και σε αλλά είδη, εφόσον αυτά ποτιστούν με το ακατάλληλο νερό. Η επίμαχη επιστημονική έρευνα που αφορά σε συγκεκριμένη τοξίνη, η οποία εφόσον καταλήξει στον ανθρώπινο οργανισμό επιβαρύνει το ήπαρ, επιβεβαιώνει κάτι που υποψιαζόμασταν αλλά δεν γνωρίζαμε με τόσο αδιαμφισβήτητο τρόπο, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Οτι δηλαδή τα νερά της λίμνης όχι μόνο είναι επιβαρυμένα, όχι μόνο είναι απολύτως ακατάλληλα για ύδρευση ή άρδευση, αλλά επιπλέον, εφόσον χρησιμοποιηθούν για πότισμα, παραδείγματος χάρη, τότε οι επικίνδυνες τοξίνες που περιέχουν θα περάσουν αυτομάτως στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αυτό το σοκαριστικό συμπέρασμα δεν είναι τίποτα άλλο παρά το οδυνηρό αποτέλεσμα από τη συστηματική απαξίωση του πιο σημαντικού περιβαλλοντικού έργου της Ευρώπης, που κόστισε μέχρι στιγμής σχεδόν 250 εκατομμύρια ευρώ, ενώ υπολείπονται αλλά 40 περίπου για την ολοκλήρωσή του, εφόσον οι ευρωπαίοι δώσουν τελικά τις απαιτούμενες παρατάσεις. Το διάστημα που ο ταμιευτήρας σταμάτησε να εμπλουτίζεται με νερό από τον Πηνειό, για λόγους που αδυνατούμε να κατανοήσουμε, ήταν κάτι παραπάνω από καθοριστικό για τη μοίρα του έργου. Η στάθμη του νερού υποχώρησε δραματικά και η επιφάνεια της λίμνης συρρικνώθηκε σε τραγικό βαθμό, με αποτέλεσμα η Κάρλα πριν το Φεβρουάριο του 2014, οπότε και άρχισε ξανά να τροφοδοτείται με νερό, να έχει μετατραπεί σε έναν θλιβερό λασπόλακκο ο οποίος κόστισε έναν σκασμό κοινοτικούς πόρους.
Από καιρό οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η ποιότητα των νερών είναι τουλάχιστον εχθρική για την ανάπτυξη ζωής στο γύρω οικοσύστημα. Ο χρόνος που χάθηκε πριν αναλάβει το έργο η περιφέρεια Θεσσαλίας ήταν καθοριστικός. Το θετικό είναι πως δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Αυτό επιβεβαιώνεται και από την ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που έκανε το πείραμα ποτίζοντας μαρούλια, με νερό από τον ταμιευτήρα. Από τη στιγμή που θα ολοκληρωθούν οι απαιτούμενες εργολαβίες και η τροφοδοσία της λίμνης ομαλοποιηθεί, τότε θα επιστρέψουν σε φυσιολογικά επίπεδα οι σχετικοί δείκτες. Μέχρι τότε όμως η κατάσταση που καταγράφηκε από τους ερευνητές δεν πρόκειται να αλλάξει και το πλέον ανησυχητικό είναι πως κατά διαστήματα, κυρίως τη χειμερινή περίοδο, τεράστιες ποσότητες νερών από την Κάρλα θα συνεχίσουν να καταλήγουν στον Παγασητικό προκειμένου να αποφευχθούν πλημμυρικά φαινόμενα στον Θεσσαλικό κάμπο. Με όλον αυτό τον υδάτινο όγκο τι γίνεται; Σε ποιον βαθμό μπορεί να έχει επιβαρυνθεί το θαλάσσιο οικοσύστημα από νερά, τα οποία είναι ακατάλληλα ακόμη και για το πότισμα λαχανικών; Σε αυτά τα ερωτήματα καλείται να απαντήσει η επιστημονική κοινότητα, ενώ η περιφέρεια Θεσσαλίας καλείται να συνεχίσει την προσπάθειά της για την απρόσκοπτη ολοκλήρωση των εργασιών στην Κάρλα, όπου η πρόσφατη επίσκεψη των ευρωπαίων Βουλευτών έδωσε μια σημαντική παράταση σε μια υπόθεση η οποία πριν από ενάμιση περίπου χρόνο έμοιαζε χαμένη από χέρι.
