Η επερχόμενη εκλογική διαδικασία επαναφέρει στο προσκήνιο τις αντιδράσεις των δημοτικών υπαλλήλων για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από το υπουργείο Εσωτερικών αναφορικά με την αποζημίωσή τους για την εργασία που θα προσφέρουν έτσι ώστε να είναι επιτυχής η διεξαγωγή των εκλογών. Το ισχύον σύστημα χωρίζει τους υπαλλήλους που θα απασχοληθούν στη συγκεκριμένη διαδικασία σε πληβείους και πατρικίους καθώς προβλέπει πενιχρές αμοιβές για τους μεν και πλουσιοπάροχες για τους δε. Η διαφορά των δύο επιδομάτων είναι χαώδης καθώς για ένα δημοτικό υπάλληλο που θα απασχοληθεί τρεις ολόκληρες μέρες προκειμένου να μεταφερθεί το εκλογικό υλικό στα εκλογικά τμήματα, να στηθεί και στη συνέχεια να συγκεντρωθεί ξανά μετά το πέρας των εκλογών, προβλέπεται επίδομα 100 έως 110 ευρώ μικτά. Τη ίδια στιγμή ένας υπάλληλος του υπουργείου Εσωτερικών μπορεί να αμειφθεί ακόμη και με τέσσερις χιλιάδες ευρώ(!), όσα δηλαδή βγάζει ένας χαμηλόμισθος εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα μέσα σε έξι μήνες. Προφανώς οι ανακοινώσεις και οι δεσμεύσεις για συνεχείς περιστολές δαπανών στο αδηφάγο δημόσιο σύστημα διοίκησης και λειτουργίας της χώρας δεν ισχύουν στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπου μια χούφτα προνομιούχων απολαμβάνει τα προκλητικά ευεργετήματα που έχουν προσδιοριστεί μέσα σε ένα κλειστό κύκλωμα εξουσίας.
Την ίδια στιγμή οι υπάλληλοι των δήμων που θα φέρουν εις πέρας το μεγαλύτερο και πιο απαιτητικό όγκο δουλειάς θα αμειφθούν με ένα επίδομα κοροϊδίας το οποίο είναι άγνωστο πότε και αν θα τους καταβληθεί καθώς υπάρχουν περιπτώσεις δήμων όπου οφείλονται στους υπαλλήλους τα επιδόματα πέντε και έξι εκλογικών αναμετρήσεων. Οι συνεχείς συναντήσεις των εκπροσώπων τους με τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες δεν είχαν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αντίθετα στην εκλογική αναμέτρηση της ερχόμενης Κυριακής όχι μόνο δεν αποφασίστηκε η αποκατάσταση της αδικίας αλλά θα ισχύσουν και νέες περικοπές στο καταβαλλόμενο εκλογικό επίδομα που θα φτάσουν και το 25%. Κατά συνέπεια ποιος μπορεί να κατηγορήσει για συντεχνιακή νοοτροπία τους συνδικαλιστές της ομοσπονδίας δημοτικών υπαλλήλων που προτείνουν τη διοργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων το ερχόμενο Σαββατοκύριακο με τη μορφή αποχής από την εκλογική διαδικασία; Αυτό αν τελικά αποφασιστεί, γιατί μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ανάλογη διάθεση από τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές παρατάξεις, μπορεί να τινάξει στον αέρα την πιο σημαντική εκλογική διαδικασία της μεταπολίτευσης.
Το παράδοξο είναι πως όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν η αντιμετώπιση των δημοτικών υπαλλήλων στο θέμα του εκλογικού επιδόματος παραμένει ακριβώς ίδια. Ολοι οι κυβερνώντες συνεχίζουν και τους αντιμετωπίζουν με απαξιωτικό τρόπο παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πως δίχως τη δική τους συμβολή δεν είναι δυνατή η ομαλή διεξαγωγή των εκλογών. Προτιμούν να βρίσκονται διαρκώς επί ποδός οι δημοτικοί υπάλληλοι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, παρά να αποκαταστήσουν μια εξόφθαλμη αδικία στο δημόσιο, που κατά τα άλλα κάνει αιματηρές οικονομίες έτσι ώστε να μην επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και να συμβάλει από τη δική του σκοπιά στη δημιουργία πλεονασμάτων. Οσο πραγματικά είναι αυτά τα πλεονάσματα, άλλο τόσο πραγματικό είναι το ενδιαφέρον του πολιτικού συστήματος για χιλιάδες υπαλλήλους δίχως τη συμβολή των οποίων δεν θα ήταν δυνατό να πραγματοποιηθούν χωρίς προβλήματα οι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων χρόνων. Και επειδή το βασικό επιχείρημα όσων οδηγούν τη χώρα ξανά και ξανά σε πρόωρες εκλογές είναι ότι στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ας το ξανασκεφτούν την επομένη φορά που θα εγκρίνουν την πληρωμή των εξευτελιστικών εκλογικών επιδομάτων στους δημοτικούς υπαλλήλους. Ολοι αυτοί οι εργαζόμενοι συντηρούν οικογένειες οι οποίες βρίσκονται σε ένα παρατεταμένο και συνεχώς διογκούμενο οικονομικό αδιέξοδο
