Στην προεκλογική περίοδο του περασμένου Ιανουαρίου οι υποψήφιοι Βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στη Μαγνησία έδωσαν τον αγώνα τους και πέτυχαν το γνωστό θριαμβευτικό αποτέλεσμα μέσα σε ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον. Ενωμένοι σαν γροθιά όργωσαν το νομό και κατάφεραν να συγκεντρώσουν για το κόμμα τους ένα ιστορικό ποσοστό, το οποίο μάλιστα συμπεριλήφθηκε στα υψηλότερα πανελλαδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το αποτέλεσμα συνετέλεσε σε καθοριστικό βαθμό το κλίμα στην κοινωνία που είχε αγανακτήσει από τα μνημόνια και αναζητούσε εναγωνίως μια διέξοδο. Οι δε υποσχέσεις του προέδρου του κόμματος και μετέπειτα πρωθυπουργού για φοροελαφρύνσεις και αυξήσεις μισθών έδωσαν μια μεγάλη δυναμική στην προσπάθεια των κατά τόπους στελεχών. Επιπρόσθετα, εντός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπήρχε μια τάση με φυγόκεντρες διαθέσεις αλλά σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα αλλά και τους πρώτους μήνες της μετέπειτα αριστερής κυβέρνησης, οι όποιες διαφωνίες και αντιθέσεις δεν προκάλεσαν πολιτικό ζήτημα για τον πρωθυπουργό.
Σε αυτή την προεκλογική περίοδο, όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις έχουν πάψει να υφίστανται. Οι πολίτες που έζησαν τον εφιάλτη των κλειστών τραπεζών, που είδαν τις προσδοκίες τους για φοροελαφρύνσεις να διαψεύδονται και διαπίστωσαν ότι παρά τις εξαγγελίες για κατάργηση των μνημονίων, με συνοπτικές διαδικασίες, τους περιμένει ένα ακόμη πιο δύσκολο μνημόνιο, τουλάχιστον για τα επόμενα τρία χρόνια, έχασαν γρήγορα την εμπιστοσύνη τους προς τον ΣΥΡΙΖΑ και είτε στράφηκαν σε άλλους πολιτικούς χώρους, είτε συγκρότησαν το ισχυρό ρεύμα των αναποφάσιστων. Αυτό τουλάχιστον δείχνουν όλες οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Το εκλογικό σώμα διαπίστωσε μετά το χρονικό διάστημα των ατέρμονων διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, όπου την κύρια ευθύνη είχαν πολιτικά πρόσωπα που επέλεξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός και αποδείχθηκαν εκ των υστέρων κατώτερα των περιστάσεων, ότι όχι μόνο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, αλλά η κυβέρνηση στην οποία στήριξαν τις ελπίδες τους για ένα καλύτερο αύριο υπέγραψε μια νέα επώδυνη συμφωνία, υπό την απειλή της άτακτης χρεοκοπίας.
Ταυτόχρονα, οι μέχρι πρότινος σύντροφοι των κοινωνικών αγώνων και διεκδικήσεων για την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της λαϊκής κυριαρχίας, χώρισαν τα τσανάκια τους και προχώρησαν οι μεν στη συγκρότηση ενός ακόμη αντιμνημονιακού μετώπου, ενώ οι δε παρέμειναν στο «μαντρί» του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας τους πρώτους ότι έριξαν, στην ουσία, με την κοινοβουλευτική τους στάση την πρώτη αριστερή κυβέρνηση της χώρας.
Αυτό είναι το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο της τρέχουσας προεκλογικής περιόδου όπου τα οκτώ στελέχη του τοπικού ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται να δώσουν μια δύσκολη και για αρκετούς άνιση μάχη, ενάντια τόσο στις ίδιες τις προσδοκίες που καλλιέργησε το κόμμα τους και διαψεύστηκαν πανηγυρικά, όσο και κατά πολιτικών προσώπων που μέχρι και πριν από λίγους μήνες αποτελούσαν συνοδοιπόρους και ομοϊδεάτες τους. Με άλλα λόγια ο προεκλογικός αγώνας του τοπικού ψηφοδελτίου αλλά και των κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θα επικεντρωθεί στην αποκατάσταση της χαμένης εμπιστοσύνης του εκλογικού σώματος προς τον πολιτικό φορέα που εκπροσωπούν αλλά και στην αποδόμηση των επιχειρημάτων όχι μόνο της παραδοσιακής νεοφιλελεύθερης αντιπολίτευσης αλλά και της συνιστώσας της αριστεράς που δεν κατάφερε να συμβιβαστεί ή αν θέλετε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και επέλεξε τον εύκολο δρόμο της άσκησης κριτικής σε αποφάσεις οι οποίες υπαγορεύτηκαν από τα αδιέξοδα των μνημονίων.
