Το γεγονός ότι τα σχολικά συγκροτήματα του Βόλου έχουν μετατραπεί σε ξέφραγα αμπέλια από το καλοκαίρι του 2013 όταν και καταργήθηκε ο θεσμός των σχολικών φυλάκων, είναι γνωστό στις σχολικές κοινότητες της περιοχής που καθημερινά βρίσκονται αντιμέτωπες με απερίγραπτες καταστάσεις. Αυτό για το οποίο όμως δεν είμαστε βέβαιοι ότι είναι γνωστό είναι αν και η υπόλοιπη κοινωνία με τα θεσμικά της όργανα, έχει αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Τα αλλεπάλληλα περιστατικά των τελευταίων εβδομάδων σε μεγάλα σχολεία του πολεοδομικού συγκροτήματος, με δράστες πιθανότατα εξωσχολικούς που όχι μόνο διαταράσσουν την ευαίσθητη εκπαιδευτική διαδικασία αλλά θέτουν μερικές φορές σε κίνδυνο ακόμη και τη σωματική ακεραιότητα μαθητών και εκπαιδευτικών πρέπει να θέσουν σε κατάσταση συναγερμού τους φορείς της εκπαίδευσης και των δήμων που έχουν την ευθύνη για τη συντήρηση των σχολικών μονάδων. Αυτή τη στιγμή το μείζον ζήτημα της φύλαξης βρίσκεται στον αέρα καθώς οι σχολικοί φύλακες έχουν πάει στο σπίτι τους, στα σχολεία υπάρχει τεράστιο ζήτημα ασφάλειας, από τη στιγμή που οι εκπαιδευτικοί εκτός από το ρόλο τους πρέπει να κάνουν και τον χωροφύλακα ενώ σε ορισμένα σχολικά συγκροτήματα όπου οι κλοπές και οι διαρρήξεις έλαβαν χαρακτήρα επιδημίας, οι σχολικές επιτροπές απευθύνθηκαν σε εταιρείες ιδιωτικής φύλαξης μήπως και περιοριστεί το φαινόμενο. Αυτή η επιλογή έχει ελάχιστα αποτελέσματα καθώς δεν είναι δυνατόν οι εν λόγω εταιρείες να έχουν υπό την εποπτεία τους τα σχολεία όλο το 24ώρο και πολύ περισσότερο κατά της διάρκεια της λειτουργίας τους. Τα περιστατικά εμπρησμού στο πρώην πολυκλαδικό πριν από λίγες ημέρες και η προχθεσινή εισβολή αγνώστων που φορούσαν κουκούλες και άδειασαν το περιεχόμενο πυροσβεστήρα μέσα σε αίθουσα διδασκαλίας ενώ γινόταν μάθημα, καταδεικνύουν την ανάγκη φύλαξης των σχολείων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τότε δηλαδή που οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί τους συνυπάρχουν σε ένα ασφαλές, υποτίθεται, περιβάλλον προκειμένου οι μεν να μορφωθούν και οι δε να ασκήσουν το λειτούργημά τους. Οταν διαταράσσεται αυτή η ισορροπία από κακόβουλους εισβολείς, εξωσχολικούς δολιοφθορείς και λοιπούς ανεγκέφαλους, τότε τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση η έννοια του ασφαλούς σχολικού περιβάλλοντος και δικαίως οι γονείς των μαθητών αρχίζουν και ανησυχούν.
Η τοπική ένωση γονέων πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες έτσι ώστε να πιεστούν η δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η αστυνομική διεύθυνση και η δημοτική αρχή και να αναλάβουν δράσεις από κοινού που θα διασφαλίσουν ότι στα σχολεία της πόλης δεν μπορεί να μπαινοβγαίνει ανενόχλητος όποιος θέλει να κάνει κακό για τους δικούς του ακατανόητους λόγους. Από την πολιτεία που κατήργησε ένα θεσμό με ουσιαστική προσφορά στα σχολεία, επειδή έπρεπε να εξοικονομήσει δαπάνες για να ταΐζονται απρόσκοπτα τα πιστά κομματόσκυλα του πολιτικού συστήματος, ούτε περιμέναμε ούτε και περιμένουμε την παραμικρή αντίδραση. Σε τοπικό επίπεδο πρέπει να αναληφθούν δράσεις προτού η κατάσταση ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Οσο είναι καιρός και τα περιστατικά που διαταράσσουν την ηρεμία των σχολικών κοινοτήτων είναι μεμονωμένα και το κυριότερο, χωρίς δυσάρεστες συνέπειες, πρέπει η τοπική κοινωνία να τα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Αν την επόμενη φορά που κάποιος εισβάλει σε σχολείο του Βόλου για να βλάψει κάποιον μαθητή ή κάποιον εκπαιδευτικό, πετύχει το σκοπό του, τότε θα είναι πολύ αργά για την κινητοποίηση όσων σήμερα έχουν τη δυνατότητα να παρέμβουν και απλά παρακολουθούν το φαινόμενο μέσα από τα ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ.
