Γιώργος Λαμπράκης: Μας αφορά όλους ο αγώνας των συνταξιούχων

γιώργος-λαμπράκης-μας-αφορά-όλους-ο-αγ-757564

Η ψήφιση του προϋπολογισμού του 2015 που προβλέπει νέα επαχθή μέτρα για τα αδύναμα οικονομικά στρώματα και οι συνεχιζόμενες, δήθεν αδιέξοδες, διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την τρόικα, που θα οδηγήσουν σε νέο οδοστρωτήρα αντιλαϊκών αποφάσεων, αναγκάζουν τους συνταξιούχους μέσα στο καταχείμωνο να κινητοποιηθούν για να περισώσουν ό,τι μπορούν από τις εναπομείνασες συντάξεις τους. Οι νέες περικοπές που προσπαθεί να επιβάλει η τρόικα στις συντάξεις και η διαφαινόμενη κατάργηση του ΕΚΑΣ, σε συνδυασμό με τις σαρωτικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα από την 1η Ιανουαρίου, θέτουν σε συναγερμό τους συνταξιούχους. Αλλωστε αποτελούν την κοινωνική ομάδα που δέχθηκε το μεγαλύτερο πλήγμα από την οικονομική κρίση και τις συνέπειές της, με αλλεπάλληλα ψαλιδίσματα ακόμη και σε συντάξεις που πριν το 2009 είχαν χαρακτήρα προνοιακού επιδόματος. Οι προθέσεις των τροϊκάνων είναι γνωστές, οι προθέσεις των κυβερνώντων τουλάχιστον αμφισβητήσιμες ως προς τα συμφέροντα των συνταξιούχων και όχι μόνο. Κατά συνέπεια, οι απόμαχοι της δουλειάς και όχι της ζωής, ετοιμάζονται αύριο για μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έτσι ώστε να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για όσα έχουν χάσει αλλά και για όσα ετοιμάζονται να αποχαιρετήσουν. Και δεν αναφερόμαστε σε εξωφρενικά προνόμια αλλά σε αυτονόητα δικαιώματα, όπως αυτό στην ιατροφαρμακευτικής περίθαλψη και στη χορήγηση μιας αξιοπρεπούς σύνταξης, βάσει των εισφορών που έχουν καταβάλει κατά της διάρκεια του εργασιακού τους βίου. Πιο απλά, αναφερόμαστε στο δικαίωμα που έχουν οι συνταξιούχοι να ζήσουν όσα χρόνια τους απομένουν, χωρίς να αναγκάζονται να μετατρέπονται σε ζητιάνους επειδή τα αποθεματικά των ασφαλιστικών τους ταμείων έγιναν βορά αρπακτικών με κουστούμια και υψηλά αξιώματα.

Ο αγώνας τους αφορά τους πάντες. Τους νυν εργαζόμενους που έσκυψαν τόσο χαμηλά το κεφάλι την τελευταία πενταετία, ώστε δουλεύουν πλέον και πληρώνονται με φιλοδωρήματα ή και καθόλου, ενώ κάποιοι άλλοι συνάδελφοι τους αφήνουν την τελευταία τους πνοή στον εργασιακό τους χώρο λόγω ελλιπών ή ακόμη και ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας. Οι τέσσερις νεκροί από εργατικά δυστυχήματα που είχαμε στη Μαγνησία εντός του 2014 δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης αυτής της τραγικής κατάστασης. Ο αγώνας των συνταξιούχων αφορά τους άνεργους που δεν έχουν πλέον να χάσουν τίποτα απολύτως. Οι ελπίδες τους για να βρουν έστω μια δουλειά από την οποία θα πληρώνονται ίσα – ίσα για να τρώνε, είναι απειροελάχιστες. Οι υποσχέσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας εξανεμίζονται αμέσως μετά την εξαγγελία τους και τη θέση τους παίρνουν κάποια προγράμματα ολιγόμηνης απασχόλησης με αποδοχές που καταβάλλονται έπειτα από μήνες. Ο αγώνας των συνταξιούχων αφορά τους νέους, μαθητές και φοιτητές, που ζουν σε μια χώρα χωρίς καμιά ελπίδα και προοπτική για τις επόμενες γενιές. Σε ένα κράτος αυταρχικό και εξαρτώμενο από δανειστές και τοκογλύφους, που εξαντλεί την αυστηρότητα του σε 20χρονους υπόδικους, στρέφοντας αλλού το βλέμμα όταν οι υποθέσεις διαφθοράς και απάτης αγγίζουν τους ίδιους τους λειτουργούς του.

Ο αγώνας των συνταξιούχων μας αφορά όλους, αν και οι περισσότεροι εξ ημών δεν πρόκειται ποτέ να λάβουμε μέρος σε αυτόν. Ακόμη και αν μας σφίξουν ακόμη πιο σφιχτά τις αλυσίδες γύρω από το λαιμό, ακόμη και αν μας εξαθλιώσουν μέχρι εκεί που δεν παίρνει, ακόμη κα αν υποθηκεύσουν το μέλλον της χώρας με αποφάσεις και συμφωνίες που δεν έχουν καμία απολύτως νομιμοποίηση.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου