Ο τραγέλαφος των τελευταίων 24ώρων στο Καρτάλειο διδακτήριο με την έξωση στους καθηγητές του 1ου ΕΠΑΛ από τη δημοτική αρχή, τη διαμαρτυρία των μαθητών του σχολείου που έβγαλαν στο προαύλιο τα θρανία σε ένδειξη διαμαρτυρίας και τη μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσε κατά του δημάρχου ο διευθυντής τους, αποτελεί απλά τη φυσική κατάληξη μιας σειράς γεγονότων που έχουν δρομολογηθεί εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια. Τόσο υφίσταται το πρόβλημα στο Καρτάλειο, όπου οι σχολικές κοινότητες του 5ου Γυμνασίου και του 1ου ΕΠΑΛ αποτελούν στην ουσία αντίπαλα στρατόπεδα και όχι σχολεία που αναγκαστικά συνυπάρχουν και κατά συνέπεια πρέπει να συνεργαστούν. Η αδυναμία, η αδιαφορία ακόμη και η ανικανότητα των τοπικών αρχών (αιρετών και μη), να επιλύσουν ένα πρόβλημα τόσο απλό, παρότι φαίνεται περίπλοκο, με τη δημιουργία ενός νέου διδακτηρίου που θα φιλοξενήσει το ένα από τα δύο σχολεία, είναι η βασικότερη αιτία για τη σημερινή κατάληξη. Ταυτόχρονα, το θολό τοπίο που υπάρχει αναφορικά στην ερμηνεία των όσων προβλέπει το συγκεκριμένο κληροδότημα, επιτρέπει να μαίνεται ο πόλεμος ανάμεσα στις δύο σχολικές κοινότητες που στην ουσία δεν έχουν τίποτα απολύτως να χωρίσουν. Το να περιμένουμε να ξεκαθαρίσει μια νομική διαδικασία ανάλογης πολυπλοκότητας σε μια χώρα όπου έχει γίνει επιστήμη η παρερμηνεία των νόμων αποτελεί ουτοπία. Οπως επίσης και η προσδοκία μας σχετικά με την επίλυση του προβλήματος στέγασης των δύο σχολείων, μέσα από την αξιοποίηση του πρώην λυκείου Αποστόλου όπου υπάρχουν οι προϋποθέσεις δημιουργίας ενός λειτουργικού και σύγχρονου διδακτηρίου. Αφενός το υφιστάμενο κτήριο μπορεί να ανακαινισθεί και να γίνει απολύτως κατάλληλο για τις ανάγκες μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αφετέρου στο οικόπεδο εντός του σχολείου υπάρχει χώρος για την ανέγερση μιας νέας πτέρυγας έτσι ώστε να επιλυθεί συνολικά το διδακτήριο πρόβλημα στην εν λόγω περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου. Ολα αυτά βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο παρά προτάσεις και σκέψεις που μπορεί να ακούγονται ρεαλιστικές ωστόσο όταν δεν υπάρχει προσεκτικός σχεδιασμός και πολιτική βούληση για την υλοποίησή τους τότε θα εξακολουθήσουν να παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας. Την ίδια στιγμή, μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς θα παραμένουν χωρισμένοι σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Οι έριδες, ο διχασμός και η αντιπαράθεση απαλλάσσουν στην ουσία των ευθυνών τους καθ’ ύλην αρμόδιους, διατηρούν ωστόσο ένα νοσηρό κλίμα στην τοπική εκπαιδευτική κοινότητα, η οποία μαστίζεται από πολύ πιο ουσιαστικά προβλήματα. Οι προκάτοχοι του νυν δημάρχου Βόλου και της παρούσας περιφερειακής αρχής δεν έκαναν το παραμικρό έτσι ώστε να βρεθεί μια βιώσιμη λύση στο γόρδιο δεσμό του Καρτάλειου. Από τους σημερινούς διοικούντες περιμένουμε λοιπόν να εκτονώσουν τη δυναμική τους στην προώθηση λύσεων που θα κινούνται προς την κατεύθυνση του προαναφερόμενου σχεδιασμού. Την ανέγερση δηλαδή ενός σύγχρονου διδακτηρίου εκεί όπου υφίσταται σήμερα ένα διατηρητέο οίκημα χωρίς να αλλοιωθεί από τις νέες παρεμβάσεις.
Οι προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος με τρόπους που προκαλούν την παρέμβαση της δικαιοσύνης είναι ο πλέον εγγυημένος δρόμος για νέα αδιέξοδα και καινούργιες τραγελαφικές καταστάσεις, που αφενός πληγώνουν την εκπαιδευτική κοινότητα και αφετέρου προσβάλουν την έννοια της παιδείας. Ο ρόλος των σχολικών κοινοτήτων είναι εντελώς διαφορετικός. Οφείλουν να μορφώσουν τα παιδιά και να διαμορφώσουν χαρακτήρες υγιείς και όχι νέους που ένιωσαν στο πετσί τους την αδικία και το διαχωρισμό από τα τρυφερά μαθητικά τους χρόνια.