Απανωτά και καίρια είναι τα χτυπήματα που εξακολουθεί να δέχεται ο Βόλος από μια κυβέρνηση που δείχνει να έχει βάλει στο μάτι την πόλη με το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στη χώρα. Σε ό,τι σχετίζεται με πρόγραμμα κοινωνικών παροχών ή δημιουργίας θέσεων απασχόλησης, η πόλη είτε μένει εκτός, είτε λαμβάνει ψίχουλα. Το αστείο ποσοστό θέσεων απασχόλησης που της αναλογεί από το νέο πρόγραμμα των πεντάμηνων θέσεων κοινωφελούς εργασίας, καταδεικνύει πώς αντιμετωπίζουν το Βόλο σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης. Εδώ πλέον δεν πρόκειται για αδιαφορία ή για εφαρμογή αποφάσεων χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό. Υπάρχει ξεκάθαρη σκοπιμότητα να εξαιρεθεί η περιοχή από δράσεις και πρωτοβουλίες που μπορούν να τις δώσουν κάποιες ισχνές, έστω, οικονομικές ανάσες. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ποιοι και γιατί πολεμούν το Βόλο με τόσο πάθος, αλλά οι προθέσεις τους είναι κάτι παραπάνω από εχθρικές για μια πόλη που μαραζώνει καθημερινά από την ανεργία και την οικονομική οπισθοδρόμηση.
Το έλλειμμα διεκδίκησης από πλευράς των εκπροσώπων της περιοχής στα κέντρα λήψης των αποφάσεων είναι δεδομένο. Αυτό αποδείχθηκε στις περιπτώσεις τόσο του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όσο και του προγράμματος στήριξης της επιχειρηματικότητας, από όπου ήταν και πάλι απόντες ο Βόλος και η Μαγνησία. Καμία παρέμβαση δεν ελήφθη υπόψη, κανένα υπόμνημα δεν έγινε δεκτό, ούτε καν ο δήμαρχος της πόλης δεν κατάφερε να περάσει το κατώφλι των γραφείων των αρμόδιων υπουργών έτσι ώστε να διεκδικήσει την αποκατάσταση της αδικίας. Ο Βόλος δέχεται το ένα μετά το άλλο τα πλήγματα απαξίωσης και αποκλεισμού από ευκαιρίες, οι οποίες παρέχονται αφειδώς σε άλλες περιοχές, οι εκπρόσωποι του αδυνατούν να διεκδικήσουν ακόμη και τα αυτονόητα για το καλό της περιοχής και εμείς ασχολούμαστε εδώ και δύο μήνες με τον τρόπο περισυλλογής των αδέσποτων ζώων καθώς και με πλάτος των πεζοδρόμιων στο κέντρο της πόλης. Αυτή η κατάσταση θυμίζει ετοιμοθάνατο που αντί για ισχυρά φάρμακα του δίνουν ασπιρίνες ώστε να ξεχνά τον πόνο του έως ότου ξεψυχήσει.
Οι προθέσεις της κυβέρνησης απέναντι στην πόλη και το νομό γενικότερα είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρες. Τις έχει δείξει σε αναρίθμητες περιπτώσεις και πλέον ακόμη και οι πιο καλόπιστοι έχουν βεβαιωθεί ότι αν δεν υπάρξουν στοχευμένες αντιδράσεις από τους τοπικούς εκπροσώπους φορέων δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απολύτως. Οι ευκαιρίες ανάπτυξης θα συνεχίσουν να παρουσιάζονται και η περιοχή μας θα συνεχίσει να παραμένει στο περιθώριο. Η Μαγνησία θα έπρεπε να βρίσκεται στο επίκεντρο του κυβερνητικού ενδιαφέροντος από την ημέρα που τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ την κατέταξαν πρώτη στην ανεργία. Αντί γι’ αυτό όμως παρατηρούμε τόσο καιρό να εξαιρείται από προγράμματα και δράσεις στήριξης της απασχόλησης και μερικής, έστω, ανακούφισης των ανέργων. Στην περίπτωση του επίμαχου προγράμματος για την κοινωφελή εργασία, στο Βόλο αντιστοιχούν οι μισές θέσεις απασχόλησης σε σχέση με αυτές που προβλέπονται για τα Τρίκαλα και τη Λάρισα με το μισό σχεδόν ποσοστό ανεργίας από το αντίστοιχο της πρωτεύουσας της Μαγνησίας. Αντί για εκκωφαντικές αντιδράσεις απέναντι στο νέο χτύπημα που δέχθηκε η περιοχή, οι φορείς και οι πολίτες της Μαγνησίας επιδεικνύουν για άλλη μια φορά αδράνεια, απραξία και στωικότητα. Όπως άλλωστε και σε κάθε ύπουλο χτύπημα που δέχεται ο τόπος τους. Ίσως αυτός να είναι και ο βασικότερος λόγος που επιτρέπει στους κυβερνώντες να συνεχίζουν να μας απαξιώνουν και να μας καταδικάζουν καθημερινά σε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο.
