Η χθεσινή συνέντευξη Τύπου του εκπροσώπου της επιτροπής αστέγων που φιλοξενούνται στον ξενώνα του δήμου Βόλου, ενός πρώην συνδικαλιστή του ΚΚΕ που πρωταγωνίστησε σε απεργίες και αγώνες για τα δικαιώματα των εργαζομένων και κατέληξε άνεργος και άστεγος, επαναφέρει στο προσκήνιο ένα οξύτατο κοινωνικό πρόβλημα που ορισμένοι κάνουν πως δεν υπάρχει. Αυτή τη στιγμή κυκλοφορούν στο Βόλο περισσότεροι από 200 άστεγοι συνάνθρωποί μας που αναζητούν καθημερινά καταφύγιο σε πάρκα και υπόστεγα προκειμένου να προφυλαχθούν από το κρύο. Ταυτόχρονα αποκαλύπτεται ότι μεγάλος αριθμός ανέργων που έχουν μείνει άστεγοι, φιλοξενούνται σε σπίτια φίλων και συγγενών. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνθήκες είναι τόσο δύσκολες ώστε αναγκάζονται να κοιμούνται σε βάρδιες καθώς δεν υπάρχει επαρκής αριθμός κρεβατιών στα σπίτια τα οποία έχουν μετατραπεί σε άτυπους ξενώνες αστέγων.
Ο δήμος Βόλου που είναι από τους πρώτους δήμους της χώρας που απέκτησαν ξενώνα για τους άστεγους, μια πραγματικά υποδειγματική κοινωνική δομή, προσπαθεί να διαχειριστεί μια κατάσταση η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τις υφιστάμενες προϋποθέσεις. Ήδη ο αριθμός των ατόμων που φιλοξενούνται στον ξενώνα της Νεάπολης είναι μεγαλύτερος από τον προβλεπόμενο. Τουλάχιστον 20 άτομα, μεταξύ τους και έξι παιδιά, διαβιούν στον ξενώνα κάτω από πολύ καλές συνθήκες, παρά την ελλειμματική χρηματοδότηση ανάλογων προγραμμάτων από ευρωπαϊκούς και εθνικούς πόρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν τυχεροί μέσα στην ατυχία τους καθώς εξασφάλισαν, έστω και προσωρινά, ένα ζεστό κρεβάτι για να κοιμούνται και ένα πιάτο φαγητό. Παράλληλα, καταβάλλονται προσπάθειες για την κοινωνική τους επανένταξη μέσα από την εύρεση εργασίας ενώ για τα παιδιά λαμβάνεται μερίμνα έτσι ώστε τα μικρότερα να πάνε σχολείο και τα μεγαλύτερα να έχουν την κατάλληλη υποστήριξη ώστε να διεκδικήσουν τις ευκαιρίες που τους αναλογούν αναφορικά στην εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό το έργο είναι αξιέπαινο αλλά δεν επαρκεί για να καλύψει το σύνολο των αναγκών μιας μερίδας συμπολιτών μας που συνεχώς μεγαλώνει.
Στο Βόλο υπάρχουν ακίνητα που παραμένουν αναξιοποίητα τη στιγμή που οι ανάγκες των αστέγων πολλαπλασιάζονται. Οι περίφημες εξαγγελίες για υλοποίηση πολιτικών με γνώμονα τη στήριξη των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων, αργούν από ότι φαίνεται, να γίνουν πράξη, τουλάχιστον στο Βόλο. Η πόλη βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα εκρηκτικό κοινωνικό πρόβλημα, οι υφιστάμενες δομές περιορίζουν τις δυνατότητες παρέμβασης του δήμου και την ίδια στιγμή η κεντρική διοίκηση, που δημιούργησε με τις αποφάσεις και τις πολιτικές της τον κοινωνικό εφιάλτη των τελευταίων τεσσάρων ετών, εμφανίζεται αμήχανη και αποστασιοποιημένη από τα πραγματικά προβλήματα.
Η εικόνα των αστέγων στο Βόλο αποτελεί πραγματικό καθρέπτη της μνηνονιακής Ελλάδας, όπου οι δείκτες της οικονομίας συνεχώς ευημερούν και οι πολίτες αργοπεθαίνουν. Όσοι ελπίζουν ότι θα ενεργοποιηθούν εκείνοι οι κρατικοί μηχανισμοί που θα δώσουν λύση σε αυτή την απελπιστική κατάσταση είναι ξεκομμένοι από την πραγματικότητα ή εξυπηρετούν συμφέροντα. Η πόλη πρέπει να αναζητήσει από μόνη της διέξοδο στον εφιάλτη των αστέγων συνανθρώπων μας. Ο δήμος οφείλει να τοποθετήσει στην κορυφή των προτεραιοτήτων του το συγκεκριμένο πρόβλημα και να αναζητήσει λύσεις σε συνεργασία με Βολιώτες που έχουν την απαραίτητη οικονομική επιφάνεια και μπορούν να βοηθήσουν ώστε να εξασφαλιστούν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης σε ανθρώπους που έχει ξεχάσει ακόμη και ο Θεός.
