Στα χέρια του υπουργού Δικαιοσύνης βρίσκεται από χθες ο φάκελος με τις προτάσεις της τοπικής κοινωνίας για τη χωροθέτηση του νέου δικαστικού μεγάρου, ενός κτηρίου δηλαδή μακριά από το επιβαρυμένο, κυκλοφοριακά, κέντρο της πόλης που θα είναι σύγχρονο, λειτουργικό και θα συμβάλει στη διαδικασία απονομής δικαιοσύνης με πολιτισμένους όρους. Αφού πέρασαν αρκετά χρόνια με αδιέξοδες προτάσεις και μη ρεαλιστικούς σχεδιασμούς για την αντιμετώπιση του κτηριακού προβλήματος στο υπάρχον δικαστικό μέγαρο, αφού η τοπική κοινωνία εγκλωβίστηκε σε συντεχνιακές λογικές που δεν ήθελαν να μετακινηθούν τα δικαστήρια για να μην μετακινηθούν και τα δικηγορικά γραφεία, αφού χάθηκαν ευκαιρίες επί ευκαιριών για τη χάραξη μιας κοινής γραμμής σε ένα εκρηκτικό πρόβλημα, έρχεται τώρα μια ύστατη ίσως ευκαιρία να αποκτήσει επιτέλους ο Βόλος ένα αξιοπρεπές δικαστικό μέγαρο.
Η πρόταση που έχει στα χέρια του ο υπουργός αφορά στο αποτέλεσμα της συνεργασίας δήμου Βόλου, ΤΕΕ Μαγνησίας και Πανεπιστημίου Θεσσαλίας που μελέτησαν αξιολόγησαν και στο τέλος βαθμολόγησαν μια σειρά προτάσεων για την πιθανή ανέγερση του νέου δικαστικού μεγάρου, σε οικόπεδο που παραχωρεί στο υπουργείο Δικαιοσύνης ο δήμος Βόλου. Η επικρατέστερη πρόταση αφορά στο οικόπεδο της Στέγης Ανηλίκων στη Νέα Ιωνία και ακολουθούν το οικόπεδο του δήμου στη Γ. Δήμου στο ύψος του χειμάρρου Αναύρου και σαν τρίτη επιλογή παρουσιάζεται το νυν κτήριο των δικαστικών φυλακών Βόλου, εφόσον βεβαίως υλοποιηθεί ο σχεδιασμός του υπουργείου και απομακρυνθούν οι φυλακές από τον αστικό ιστό. Η πρόταση για παρεμβάσεις εκσυγχρονισμού και επέκτασης του υφιστάμενου δικαστικού μεγάρου έλαβε τη δεύτερη χαμηλότερη βαθμολογία για ευνόητους λόγους. Για τους ίδιους λόγους που απορρίφθηκε και στο παρελθόν η εν λόγω πρόταση, παρά την εμμονή φορέων και παραγόντων ακόμη και εντός του δήμου Βόλου, που εγκλώβισαν την πόλη σε νέα απερίγραπτο αδιέξοδο. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την περίφημη σύσκεψη στο δημαρχείο Βόλου το 2008, με τον τότε υπουργείο δικαιοσύνης, τον Τρικαλινό Σωτήρη Χατζηγάκη, που απηύθυνε έκκλησης στους τοπικούς φορείς να συνεννοηθούν και να καταλήξουν σε μια ενιαία πρόταση για τη δημιουργία νέου δικαστικού μεγάρου, το οποίο ήταν έτοιμο να χρηματοδοτήσει το υπουργείο. Τότε βλέπετε υπήρχαν χρήματα και τα δημόσια κτήρια ανεγείρονταν το ένα πίσω από το άλλο, ακόμη και αν δεν υπήρχε ουσιαστικός λόγος για την ανέγερσή τους. Στην περίπτωση όμως του δικαστικού μεγάρου Βόλου υπήρχε και υπάρχει όχι απλά ουσιαστικός, αλλά άκρως επιτακτικός λόγος. Το υφιστάμενο κτήριο ασφυκτιά, οι δικαστές, οι δικηγόροι και οι δικαστικοί υπάλληλοι στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο και κάνουν τη δουλειά τους υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Οι όποιες παρεμβάσεις για το φτιασίδωμα του μεγάρου δεν είναι αρκετές για να γίνει λειτουργικό ένα διατηρητέο κτήριο 100 ετών. Μόνο ως μουσείο θα μπορούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του το κτήριο της πλατείας Ελευθερίας και όχι σαν δικαστικό μέγαρο, όπου εκδικάζονται κάθε χρόνο χιλιάδες υποθέσεις, οι περισσότερες εν των οποίων αναβάλλονται για πρακτικούς λόγους! Ο υπουργός δίνει μια ακόμη ευκαιρία στην περιοχή που μπορεί να είναι και η τελευταία ώστε να αποκτήσει το δικαστικό μέγαρο που της αξίζει. Ο δικηγορικός σύλλογος πρέπει να πρωτοστατήσει σε αυτή την προσπάθεια και να καθορίσει τις εξελίξεις χωρίς συντεχνιακή διάθεση. Η πίεση που θα ασκηθεί προς το υπουργείο πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Νέο δικαστικό μέγαρο στο Βόλο εντός μιας διετίας και εκτός του κέντρου της πόλης.
