Ανεξέλεγκτες διαστάσεις αρχίζει και λαμβάνει ο εφιάλτης του καταρροϊκού πυρετού στη Μαγνησία όπου όχι μόνο έχει αφανίσει το μισό σχεδόν ζωικό κεφάλαιο σε περιοχές όπως η Αισωνία, αλλά απειλεί πλέον ευθέως και τη δημόσια υγεία. Εξω από τα ποιμνιοστάσια στοιβάζονται καθημερινά σε σωρούς τα πρόβατα που έχουν πεθάνει από τη νόσο ενώ οι κτηνοτρόφοι αδυνατούν να αναλάβουν την ευθύνη για την ταφή τους για πρακτικούς αλλά και για τυπικούς λόγους. Αφενός δεν διασφαλίζεται η δημόσια υγεία με την ανεξέλεγκτη ταφή των νεκρών ζώων και αφετέρου υπάρχει ιδιωτική εταιρεία με την οποία η περιφέρεια Θεσσαλίας έχει συνάψει σύμβαση ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ για την περισυλλογή τους. Δυστυχώς εδώ και μια εβδομάδα που ανακοινώθηκε στους κτηνοτρόφους της περιοχής ότι υπάρχει ιδιώτης που μπορεί να αναλάβει με ένα τηλεφώνημα την περισυλλογή και στη συνέχεια την καύση των νεκρών ζώων, η εν λόγω εταιρία παραμένει άφαντη σε περιοχές όπως η Αισωνία του δήμου Βόλου που έχει χτυπηθεί ανελέητα από τον καταρροϊκό πυρετό. Οι κτηνοτρόφοι αδυνατώντας να διαχειριστούν την κατάσταση στοιβάζουν έξω από τα ποιμνιοστάσιά τους τα νεκρά ζώα, τα οποία μετά από λίγο γίνονται βορά από σκυλιά και καρακάξες. Αυτό το σκηνικό μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο τραγικό καθώς ο αριθμός των ζώων που πεθάνουν από τη νόσο αυξάνεται δραματικά ενώ οι λύσεις που έχει υποσχεθεί η πολιτεία παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας όσων φούσκωσαν τα μυαλά των κτηνοτροφών με υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις.
Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής βρίσκονται αυτή τη στιγμή μπροστά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο. Όχι μόνο κινδυνεύουν να καταστραφούν ολοκληρωτικά από τον καταρροϊκό πυρετό αλλά ανησυχούν και για πιθανές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία από την ανεξέλεγκτη εξάπλωση της νόσου. Την ίδια στιγμή τα νεκρά ζώα παραμένουν έξω από τα ποιμνιοστάσια καθώς η εταιρεία που υποτίθεται ότι έχει αναλάβει την περισυλλογή τους είναι άφαντη, ενώ μέσα στην απελπισία και την απόγνωσή τους οι κτηνοτρόφοι στρέφονται προς το δήμο Βόλου, ζητώντας να τους απαλλάξει από τα κουφάρια των νεκρών ζώων. Το αδιέξοδο μεγαλώνει από τη στιγμή που ο δήμος δηλώνει στην ουσία αδυναμία παρέμβασης, επικαλούμενος τη σύμβαση της περιφέρειας με την ιδιωτική εταιρεία καθώς βέβαια και την έλλειψη μέσων για τη διεκπεραίωση μιας τόσο σημαντικής διαδικασίας, η οποία σχετίζεται άμεσα με τη δημόσια υγεία.
Με τα σημερινά δεδομένα, ένας κλάδος που τα τελευταία χρόνια έχει δεχτεί καίρια πλήγματα, αργοσβήνει από τον καταρροϊκό πυρετό για τον οποίο ανακοινώνονται μέτρα τα οποία παραμένουν στα χαρτιά. Ταυτόχρονα, κανείς δεν εγγυάται στους κτηνοτρόφους αν και σε ποιο βαθμό θα αποζημιωθούν για την καταστροφή που υφίστανται ενώ το πλέον οξύμωρο είναι πως ακόμη και για τη διαχείριση των νεκρών ζώων δεν δείχνει να κινείται τίποτα απολύτως στην περιοχή. Είναι γνωστό ότι τα τοπικά θεσμοθετημένα όργανα διοίκησης δεν έχουν και τα καλύτερα δυνατά αντανακλαστικά στην αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Αυτό συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια με αποτέλεσμα αρκετοί να έχουν συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση. Ωστόσο όταν απειλείται η δημόσια υγεία και ένας παραγωγικός κλάδος βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής, οι άμεσα εμπλεκόμενες υπηρεσίες πρέπει να κινήσουν γη και ουρανό ώστε να δώσουν άμεσες και αποτελεσματικές λύσεις.
