Ο Βόλος πεθαίνει από τον καρκίνο και η τοπική κοινωνία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Βέβαια από αυτόν τον ύπνο περισσότεροι από 200 συνάνθρωποί μας δεν ξύπνησαν ποτέ. Αφησαν την τελευταία τους πνοή, χτυπημένοι από την επάρατη νόσο, στο πρώτο μόλις εννιάμηνο του τρέχοντος έτους. Τα στοιχεία της κυριακάτικης έκδοσης του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ για τα εφιαλτικά ποσοστά θανάτων από καρκίνο στο Βόλο και τη Νέα Ιωνία είναι αποκαλυπτικά του μεγέθους ενός προβλήματος, για το οποίο κανείς δεν μιλά και πολύ περισσότερο δεν αντιδρά. Τα νούμερα από το ληξιαρχείο δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Αντίθετα, πρέπει να προκαλέσουν την άμεση κινητοποίηση των τοπικών εκπροσώπων φορέων έτσι ώστε να προσδιοριστεί κατ’ αρχήν, σε ποιες περιοχές εντοπίζεται η πλειοψηφία των θανάτων από την επάρατη νόσο και δευτερευόντως για ποιες μορφές καρκίνου πρόκειται. Ετσι θα προσδιοριστούν με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα τα αίτια του κακού αλλά και οι ενέργειες για την άμβλυνσή του.
Αυτή τη στιγμή το πολεοδομικό συγκρότημα έκτος από πανελλήνιος πρωταθλητής στην ανεργία, κατέχει τα σκήπτρα σε εθνικό και όχι μόνο επίπεδο και στα ποσοστά θνησιμότητας από καρκίνο. Αν και αυτό το εφιαλτικό δεδομένο δεν αρκεί ώστε να κινητοποιηθεί ένα σύστημα το οποίο μέχρι σήμερα βρίσκεται σε κατάσταση πλήρους αδράνειας και αδιαφορίας, τότε ειλικρινά πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως ελπίδα για τον δύσμοιρο τόπο μας. Επί σειρά ετών ομάδες πολιτών που οργανώθηκαν και συνέστησαν περιβαλλοντικές οργανώσεις, σύλλογοι αλλά και μεμονωμένα άτομα από τον επιστημονικό κυρίως χώρο, μαζί με λιγοστά ΜΜΕ, έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις στην υγεία των Βολιωτών από τη γειτνίαση της πόλης με ρυπογόνες βιομηχανίες, οι οποίες έχουν κυκλώσει, στην κυριολεξία, το πολεοδομικό συγκρότημα. Λίγα χρόνια πριν από την κρίση που μείωσε δραματικά την παραγωγική δραστηριότητα των εν λόγω μονάδων, ορισμένες από αυτές προχώρησαν στη λήψη μέτρων για τον περιορισμό της αέριας ρύπανσης, υπό την ασφυκτική πίεση της τοπικής κοινωνίας. Ποιός μας διαβεβαιώνει όμως ότι το κακό δεν είχε γίνει, έως ότου τοποθετηθούν φίλτρα στα φουγάρα των εργοστασίων;
Ο δεύτερος παράγοντας που επιβάρυνε περιβαλλοντικά το Βόλο, το κυκλοφορικό, ουδέποτε αντιμετωπίστηκε με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα από τις εκάστοτε αυτοδιοικητικές ηγεσίες αλλά και από τα κεντρικά όργανα εξουσίας. Για χρόνια ολόκληρα διέρχονταν από κεντρικούς δρόμους της πόλης βαρέα οχήματα ενώ το μποτιλιάρισμα σε στενούς δρόμους στην καρδιά του Βόλου συνέβαλε καθοριστικά στην επιβάρυνση της ατμόσφαιρας.
Την τελευταία τετραετία που κορυφώθηκε η οικονομική ύφεση και εκμηδενίστηκαν οι οικονομικές αντοχές των περισσοτέρων εξ ημών, ο κόσμος απομακρύνθηκε από το πετρέλαιο και στράφηκε σε άλλες πιο φθηνές μορφές θέρμανσης κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου. Οσο όμως ζεσταίνονταν τα σπίτια από τα τζάκια και τις σόμπες, τόσο επιβαρυνόταν η ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε τραγικές περιβαλλοντικά καταστάσεις όπου η πόλη θύμιζε τα βράδια θανατηφόρο θάλαμο αερίων. Κατά συνέπεια ήταν θέμα χρόνου ώστε να προκύψουν τα εφιαλτικά στοιχεία για τους θανάτους από καρκίνο σε μια πόλη περιβαλλοντικά ανοχύρωτη και κοινωνικά κοιμισμένη.
Ακόμη και τώρα όμως δεν είναι αργά. Οι τοπικοί φορείς με μπροστάρη το δήμο πρέπει να κινητοποιηθούν και να θέσουν το θέμα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, μέσω των εκπροσώπων της περιοχής στο κοινοβούλιο. Επιβάλλεται και μάλιστα με συνοπτικές διαδικασίες, να αποφασιστεί η διάθεση φθηνού πετρελαίου θέρμανσης σε μια πόλη που αργοπεθαίνει από τον καρκίνο και την περιβαλλοντική υποβάθμιση.
