Το κορυφαίο περιβαλλοντικό έργο της Ευρώπης, ένας σχεδιασμός δεκαετιών που κόστισε πάνω από 160 εκατομμύρια ευρώ, κατάντησε σήμερα ένας θλιβερός νερόλακκος που όσο περνούν οι μέρες τόσο συρρικνώνεται.
Ο ταμιευτήρας της Κάρλας που υποτίθεται ότι υλοποιήθηκε για να αποκατασταθεί ένα απερίγραπτο οικολογικό έγκλημα στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν αποφασίστηκε η αποστράγγιση της λίμνης, μετατράπηκε σε μια πραγματική περιβαλλοντική βόμβα, η οποία αναμένεται να σκάσει στα χέρια των τοπικών κοινωνιών αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα. Ούτε λόγος βέβαια για τη συμβολή του έργου στο πρόβλημα λειψυδρίας του Βόλου που το φετινό καλοκαίρι ήταν κάτι παραπάνω από έντονο. Αυτά τα σχέδια παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας καθώς το μείζον ζήτημα για την Κάρλα είναι αυτό το διάστημα η διάσωση του εναπομείναντος οικοσυστήματος. Τα στοιχεία των επιστημόνων του φορέα διαχείρισης της λίμνης και του πανεπιστημίου Θεσσαλίας είναι εφιαλτικά. Ο ταμιευτήρας έχει συρρικνωθεί έως και ένα χιλιόμετρο, ενώ στο πιο βαθύ σημείο της λίμνης το ύψος του νερού δεν ξεπερνά το μισό μόλις μέτρο.
Πρέπει να σημειωθεί ότι έχει να πέσει νερό στην Κάρλα από τον Πηνειό, εδώ και δύο χρόνια λόγω βλάβης του αντλιοστασίου, ενώ οι εργολαβίες για την αποκατάσταση της βλάβης και την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων για το δίκτυο των γεωτρήσεων είχαν κολλήσει στα γρανάζια του υπουργείου υποδομών. Οι σχετικές αρμοδιότητες πέρασαν πριν από λίγο καιρό στην περιφέρεια Θεσσαλίας, στην οποία προσβλέπει η περιοχή για την επανεκκίνηση της προσπάθειας διάσωσης του έργου.
Τα σημερινά δεδομένα για την Κάρλα είναι ξεκάθαρα και τα χρονικά περιθώρια αμείλικτα. Αν δεν πέσει μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου νερό στον ταμιευτήρα, το έργο θα απαξιωθεί οριστικά και αμετάκλητα. Αν δεν ολοκληρωθούν οι προγραμματισμένες εργασίες μέχρι το τέλος του 2015 τότε όχι μόνο θα χαθεί κάθε ελπίδα συνέχισης της χρηματοδότησης για τις εναπομείνασες εκκρεμότητες, αλλά η χώρα μας θα κληθεί να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το σύνολο των χρημάτων που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής από κοινοτικά κονδύλια. Ήδη οι ευρωπαίοι ασχολούνται με το θέμα και τον περασμένο χειμώνα βρέθηκε στην περιοχή τηλεοπτικό συνεργείο της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης που κατέγραψε την απελπιστική κατάσταση στην Κάρλα. Μάλιστα, ο επικεφαλής δημοσιογράφος δεν σταμάτησε να αναρωτιέται για πιο λόγο ακριβώς η κυβέρνηση και οι φορολογούμενοι της χώρας του χρηματοδότησαν το συγκεκριμένο έργο.
Αυτή τη στιγμή, πέρα από την απελπιστική κατάσταση στον ταμιευτήρα, υπάρχουν κάποια θετικά στοιχεία αναφορικά στις εργολαβίες για την αποκατάσταση της βλάβης στο αντλιοστάσιο και την κατασκευή των γεωτρήσεων που μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα καθυστερήσεων και αναβολών εξελίσσονται επιτέλους ομαλά. Δυστυχώς σε αυτή τη διαδικασία εμπλέκεται και η αρχαιολογία που σε κάθε δημόσιο έργο έχει βάλει τη δική της αρνητική σφραγίδα. Ο ρόλος της στην απεμπλοκή των εργασιών, στο σημείο όπου ανακαλύφθηκε ένα σημαντικό αρχαιολογικό εύρημα, είναι καθοριστικός. Από τα αντανακλαστικά της υπηρεσίας και από το βαθμό πίεσης που θα της ασκήσουν οι τοπικοί φορείς θα εξαρτηθεί κατά πόσο το έργο θα συνεχιστεί ή θα μπλοκάρει και πάλι. Ο φετινός χειμώνας θα είναι καθοριστικός για την Κάρλα. Είτε θα τελειώσουν οι εκκρεμότητες και θα αρχίσει να εμπλουτίζεται η λίμνη με νερό, το οποίο σήμερα καταλήγει στον Παγασητικό, είτε θα τελεστεί κάπου στις αρχές του 2015 η επιμνημόσυνη δέηση μιας προσπάθειας που ξεκίνησε σαν περιβαλλοντικό θαύμα και κατέληξε σε οικολογικό εφιάλτη.
