Με τον ίδιο σπασμωδικό και αναποτελεσματικό τρόπο εξακολουθούν να αντιδρούν οι συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ στον συντονισμένο πόλεμο που δέχονται από την κυβέρνηση και τη δικαστική εξουσία στο θέμα της αξιολόγησης.
Η πρόσφατη δικαστική απόφαση που κρίνει παράνομη την αποχή των δημοσίων υπαλλήλων από τη διαδικασία της αξιολόγησης ήταν ένα καίριο πλήγμα σε έναν αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη από τα μέσα του καλοκαιριού και προκάλεσε το πάγωμα της επίμαχης διαδικασίας σε πολλούς φορείς του δημοσίου. Ωστόσο έρχεται τώρα ένα δικαστήριο και κρίνει ότι αυτός ο αγώνας πρέπει να σταματήσει άμεσα και οι εργαζόμενοι στο δημόσιο να αποδεχτούν τη μοίρα τους. Να σκύψουν δηλαδή το κεφάλι στη λαιμητόμο της αξιολόγησης, που προβλέπει υποχρεωτικά τη χαμηλή βαθμολόγηση ποσοστού 15% των δημοσίων υπαλλήλων. Περίπου 40.000 εργαζόμενοι θα βαθμολογηθούν κάτω από τη βάση και μοιραία θα μπουν σε περιπέτειες, με δεδομένο το σχεδιασμό για χιλιάδες απολύσεις από το δημόσιο μέχρι το τέλος του 2015.
Το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης έχει αποφασίσει να εφαρμοστεί ο επίμαχος σχεδιασμός και εμμένει σε αυτή την επιλογή, υπό το βάρος των μνημονιακών μας δεσμεύσεων. Οι κατά καιρούς διαβεβαιώσεις ότι δεν θα κινδυνέψουν με απόλυση όσοι δημόσιοι υπάλληλοι κριθούν αρνητικά από τους προϊστάμενους τους, δεν πείθουν ούτε και τους πλέον καλοπροαίρετους. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι όσοι περιληφθούν στη μαύρη λίστα του 15% θα μπλέξουν σε εργασιακές περιπέτειες, είτε μέσω της διαδικασίας των διαθεσιμοτήτων, είτε θα τροφοδοτήσουν απευθείας τη δεξαμενή των χιλιάδων απολύσεων. Απέναντι σε αυτόν τον εργασιακό Αρμαγεδώνα, οι συνδικαλιστές σε κεντρικό επίπεδο αποφασίζουν και διοργανώνουν απεργίες οι οποίες είναι καταδικασμένες εξ αρχής σε αποτυχία. Στην προκειμένη περίπτωση, η χθεσινή απεργία αποφασίστηκε λίγο πριν το Σαββατοκύριακο με αποτέλεσμα να καταλήξει σε ένα ακόμη φιάσκο. Μονοψήφια ποσοστά συμμετοχής καταγράφηκαν ακόμη και σε υπηρεσίες του δημοσίου όπου η διαδικασία της αξιολόγησης βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Η απογοήτευση ήταν χθες αποτυπωμένη στα πρόσωπα των συνδικαλιστών που βλέπουν ότι η προσπάθειά τους να αποτρέψουν την εφαρμογή ενός μέτρου, το οποίο απειλεί ευθέως τις θέσεις εργασίας χιλιάδων συναδέλφων τους, δεν βρίσκει ανταπόκριση στις τάξεις των εργαζομένων. Η απουσία τους από όλες σχεδόν τις απεργίες των τελευταίων μηνών αντί να ηχήσει σαν καμπανάκι κινδύνου στα αυτιά του συνδικαλιστικού κινήματος, προκάλεσε απλά προβληματισμό και απογοήτευση. Ερχεται λοιπόν τώρα η στιγμή για την ανάγκη μαζικών αγώνων ενάντια στο πλέον εχθρικό μέτρο που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο και δεν είναι δυνατή η αποτροπή του εξαιτίας της παθητικής στάσης των εργαζομένων και της αδυναμίας των συνδικαλιστών να στηρίξουν τον αγώνα σε στέρεες βάσεις.
Οποιος θεωρεί ότι η αξιολόγηση δεν θα οδηγήσει σε απολύσεις και περαιτέρω αποδυνάμωση υπηρεσιών του δημοσίου, όπου ήδη υπάρχουν τεράστια προβλήματα υποστελέχωσης, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οι εμπνευστές του επίμαχου σχεδιασμού έχουν βάλει στο στόχαστρο τομείς του δημοσίου όπως η υγεία, η εκπαίδευση ακόμη και οι οικονομικές υπηρεσίες που οδεύουν προς περαιτέρω αποδυνάμωση τη στιγμή που η συγκέντρωση εσόδων μέσα από τους φορολογικούς ελέγχους αποτελεί την ύστατη ελπίδα για τον τερματισμό των μνημονίων. Όσοι αντιμετωπίζουν την αξιολόγηση με απάθεια και αδιαφορία σύντομα θα διαπιστώσουν ότι όταν πιάσει φωτιά το σπίτι του γείτονα, σύντομα οι φλόγες θα επεκταθούν και στα υπόλοιπα σπίτια, ιδίως αν οι ιδιοκτήτες τους κάθονται και απολαμβάνουν το θέαμα.
