Με επιπλέον επιχειρήματα κατά των ιδιωτικών εταιριών που εκμεταλλεύονται τους μεγάλους αυτοκινητόδρομους και επιβάλλουν εξωφρενικές αυξήσεις στις τιμές των διοδίων οπλίζει το τοπικό πολιτικό προσωπικό ο δικηγορικός σύλλογος Βόλου, που παρενέβη στο θέμα θέτοντας μιας σειρά από άκρως ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Οπως για παράδειγμα, πώς είναι δυνατόν να πληρώνουν διόδια οι πολίτες για έργα που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Επίσης πώς είναι δυνατόν να συνεχίζουν να επιβαρύνονται οι οδηγοί με διόδια για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών (από το 2009 έως το 2013), όταν τα έργα είχαν σταματήσει λόγω της οικονομικής κρίσης; Ενα ακόμη ζήτημα που θέτει ο τοπικός δικηγορικός σύλλογος αφορά στη δυνατότητα που παρέχεται στους ιδιώτες, βάσει των αποικιοκρατικών συμβάσεων που έχουν συνάψει με το ελληνικό δημόσιο να αυξάνουν τα διόδια χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα της χώρας, σε μια περίοδο κατά την οποία η πλειοψηφία των πολιτών στενάζει από τα μνημόνια. Αυτά τα ερωτήματα είναι αμείλικτα και περιμένουν απάντηση από τα επίσημα κυβερνητικά χείλη που προς το παρόν σφυρίζουν αδιάφορα και προκαλούν ανερυθρίαστα εντός και εκτός Βουλής, όταν παίρνουν απροκάλυπτα το μέρος των ιδιωτών. Ούτε μέτοχοι στις εν λόγω κοινοπραξίες να ήταν, κυβερνητικά στελέχη όπως ο ανεκδιήγητος υπουργός Υποδομών που προτείνει σαν λύση για την αποτροπή χρήσης των παλιών εθνικών οδών και των παράδρομων της ΠΑΘΕ από τα φορτηγά, τη δημιουργία ακόμη περισσότερων σταθμών διοδίων!
Μετά την τραγωδία του Στεφανοβικείου τον Ιούλιο και τον χαμό δύο παλικαριών από τον Αλμυρό τον περασμένο Μάιο, η τοπική κοινωνία βρέθηκε σε αναβρασμό και έλαβαν χώρα μια σειρά από κινητοποιήσεις που ωστόσο ξεθύμαναν με την πάροδο των χρόνου. Μοιραία οι Μαγνησιώτες επανήλθαν σε μια κατάσταση αδράνειας και αποστασιοποίησης όπως άλλωστε συνέβαινε τόσο καιρό. Κάποιες αποσπασματικές ενέργειες για κατάργηση του σταθμού των διοδίων στο Μοσχοχώρι έπεσαν στο κενό καθώς δεν στηρίχθηκαν από κανένα Μαγνησιώτη ή Λαρισαίο Βουλευτή, παρά μόνο από τη βουλευτή που κατέθεσε στη σχετική τροπολογία. Η κατάληξη αυτής της τροπολογίας ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που κανένας συνάδελφός της δεν την προσυπέγραψε για πολιτικούς ή ακόμη και για προσωπικούς λόγους. Ετσι η περιοχή επέστρεψε στην ίδια αφετηρία. Να διεκδικεί μεν την κατάργηση των διοδίων αλλά να μην έχει τη δυνατότητα να εκφράσει αυτή τη διεκδίκηση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων με τρόπο εκκωφαντικό. Βλέπετε, οι εκπρόσωποί της αρνούνται πεισματικά να συνεργαστούν για την επίτευξη ενός κοινού σκοπού με τεράστιο κοινωνικό αντίκτυπο. Εξακολουθούν να πολιτεύονται με παλαιοκομματικό τρόπο, υποβάλλοντας μεμονωμένες ερωτήσεις προς τους αρμόδιους υπουργούς και στη συνέχεια ενδιαφέρονται για τη δημοσιοποίηση αυτών των πρωτοβουλιών τους για μικροπολιτικούς λόγους. Κατά συνέπεια οι πολίτες έχουν ελάχιστα να ελπίζουν και οι υπόλοιπες παρεμβάσεις από φορείς όπως ο δικηγορικός σύλλογος, που με απλό και τεκμηριωμένο τρόπο έθεσε μια σειρά από αυτονόητα ερωτήματα, καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων. Αυτό που μένει είναι οι τοπικές κοινωνίες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και με μπροστάρηδες τους δημάρχους να ξεσηκωθούν κατά του συγκεκριμένου καθεστώτος. Κάθε άλλη πρόταση που παραπέμπει την επίλυση του προβλήματος στις καλένδες, πρέπει να καταδικαστεί και οι εκφραστές της να παραδοθούν στην κρίση των πολιτών.
