Νέες διαστάσεις λαμβάνει το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων που ταλαιπωρεί το Βόλο εδώ και 10ετίες, μετά την ηχηρή παρέμβαση της Διεύθυνσης Υγιεινής η οποία επισημαίνει για πρώτη φορά τον κίνδυνο μετάδοσης της λύσσας. Μια ασθένεια που μεταδίδεται από τα ζώα στον άνθρωπο και είναι θανατηφόρα, έχει δε εκδηλωθεί σε περιορισμένες περιπτώσεις άγριων ζώων στον γειτονικό νόμο Τρικάλων.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εφησυχάζουν από τη στιγμή που τα πρώτα κρούσματα της λύσσας χτύπησαν σε τόσο κοντινή απόσταση από τη Μαγνησία. Δίχως να προκληθεί πανικός, οι υγειονομικές υπηρεσίες οφείλουν να επιστήσουν την προσοχή των εμπλεκόμενων φορέων για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος που τους τελευταίους μήνες αρχίζει και λαμβάνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τόσο ο συνολικός αριθμός των αδέσποτων ζώων στον διευρυμένο δήμο Βόλου, όσο και τα καθημερινά κρούσματα επιθέσεων από αγέλες σκυλιών σε ανυποψίαστους πολίτες αρκούν για να θέσουν σε κατάσταση συναγερμού τις υπηρεσίες του δήμου. Όταν ένας δήμος έχει περισσότερα από 1200 αδέσποτα ζώα, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις σχηματίζουν αγέλες και αρχίζουν και γίνονται επιθετικά, τότε απαιτείται η λήψη δραστικών μέτρων. Όταν σε μια πόλη, ένας τουλάχιστον δημότης δέχεται καθημερινά επίθεση από αδέσποτα και καταλήγει είτε στα επείγοντα του νοσοκομείου, είτε στην διεύθυνση υγείας φοβούμενος περισσότερο για τις ενδεχόμενες συνέπιες από το δάγκωμα, τότε τα αρμόδια δημοτικά όργανα πρέπει να κινήσουν γη και ουρανό ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.
Πρόκειται λοιπόν για ένα αδιέξοδο με κοινωνικές και υγειονομικές προεκτάσεις ή για μια διαχειρίσιμη κατάσταση, έστω και μεσοπρόθεσμα;
Γνωρίζουμε ότι οι οικονομικές δυνατότητες καθώς και οι υποδομές του δήμου είναι εξαιρετικά περιορισμένες και σε καμιά περίπτωση το υφιστάμενο δημοτικό κυνοκομείο δεν μπορεί να καλύψει τα σημερινά δεδομένα. Έως και πριν από λίγες εβδομάδες οι υποδομές του κυνοκομείου ήταν σε εξαιρετικά άσχημη κατάσταση ενώ τις τελευταίες ημέρες τέθηκε σε ισχύ η συμφωνία του δήμου με ιδιωτική εταιρία, η οποία θα αναλάβει το έργο της περισυλλογής και στείρωσης των αδέσποτων στην πόλη και τις γύρω περιοχές. Επαρκεί όμως μια υποδομή με δυνατότητα φιλοξενίας λίγων δεκάδων σκυλιών και πέντε υπάλληλοι, ώστε να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα με εκρηκτικές διατάσσεις; Η απάντηση είναι περιττή ενώ την ίδια στιγμή, όσο συνεχίζει να βομβαρδίζεται η τοπική ειδησεογραφία με ανάλογες ειδήσεις τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους οι γνωστοί ανεγκέφαλοι που δεν διστάζουν αν γεμίσουν την πόλη με φόλες και να οδηγήσουν τα αδέσποτα σε έναν βασανιστικό θάνατο.
Πρόκειται λοιπόν για ένα αδιέξοδο με κοινωνικές και υγειονομικές προεκτάσεις ή για μια διαχειρίσιμη κατάσταση, έστω και μεσοπρόθεσμα; Κατά τη γνώμη μας, δεν είναι ακόμη αργά για την εφαρμογή ενός ρεαλιστικού σχεδιασμού που θα προστατεύει και τους πολίτες και τα ζώα από δυσάρεστες καταστάσεις. Αρκεί τα αρμόδια δημοτικά όργανα να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα χωρίς διάθεση ωραιοποίησης μιας πραγματικότητας που τείνει να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Αρκεί να σταματήσουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι να μεμψιμοιρούν, επικαλούμενοι τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες του δήμου και το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο. Ένα κοινωνικό πρόβλημα που κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια πραγματική υγειονομική βόμβα, απαιτεί άμεσους χειρισμούς, δραστικά μέτρα και πάνω από όλα, γενναίες αποφάσεις προτού οι εξελίξεις γίνουν μη αναστρέψιμες.
