Γιώργος Λαμπράκης: Κρίσιμες επιλογές με ορίζοντα πενταετίας

γιώργος-λαμπράκης-κρίσιμες-επιλογές-207230

Μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τους Βολιώτες ψηφοφόρους να εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα αναφορικά με τις διοικητικές και οργανωτικές ικανότητες των προσώπων που θα διεκδικήσουν την ψήφο τους στις επερχόμενες εκλογές, θα αποτελέσει η προεκλογική περίοδος η οποία ξεκίνησε έστω και άτυπα.

Οι προτάσεις και ο σχεδιασμός για την επίλυση καθημερινών προβλημάτων, που ταλαιπωρούν εδώ και 10ετίες την πόλη, βρίσκονται σε κάθε προεκλογική περίοδο στην πρώτη γραμμή και προτάσσονται από τους εκάστοτε υποψηφίους «σωτήρες». Όμως στη συνέχεια τα δεδομένα αλλάζουν καθώς ο νικητής των εκλογών διαπιστώνει ότι το περιβάλλον μέσα στο οποίο καλείται να εφαρμόσει τις προγραμματικές του θέσεις είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που είχε στο μυαλό του. Σε άλλες περιπτώσεις, οι προεκλογικές δεσμεύσεις μετατρέπονται σε λόγια του αέρα γιατί ο πλειοψηφών συνδυασμός απαρτίζεται από ανεπαρκή στελέχη τα οποία ενεπλάκησαν με τα κοινά για ιδιοτελής σκοπούς και όχι για να συνδράμουν, με τις όποιες δυνάμεις τους, υπέρ των συμφερόντων των δημοτών. Σε κάθε προεκλογική περίοδο οι συνδυασμοί με εντυπωσιακές προγραμματικές θέσεις και μεγαλόσχημους σχεδιασμούς, υπόσχονται το ακατόρθωτο και την επομένη των εκλογών έρχεται η ώρα της αλήθειας τόσο για τους ίδιους όσο και για τους πολίτες. Σε αυτές τις εκλογές τα περιθώρια για κούφια λόγια και υπερφίαλες δεσμεύσεις είναι εξαιρετικά περιορισμένα. Ίσως να είναι και ανύπαρκτα, για ορισμένους που πιστεύουν ότι ποντάροντας στην απελπισία και την οργή των πολιτών θα υφαρπάξουν την ψήφο τους και θα αναρριχηθούν στη πολυπόθητη εξουσία, ικανοποιώντας προσωπικές τους επιδιώξεις, οι οποίες βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με το καλό μιας πόλης με τεράστια προβλήματα αλλά και μεγάλες αναπτυξιακές προοπτικές.

Σε αυτές τις εκλογές τα περιθώρια για κούφια λόγια και υπερφίαλες δεσμεύσεις είναι εξαιρετικά περιορισμένα.

Στον κυκεώνα των μνημονίων και της πρωτοφανούς οικονομικής ύφεσης, τα αναπτυξιακά εργαλεία της αυτοδιοίκησης σχεδόν εκμηδενίστηκαν και οι δήμαρχοι των πρώτων καλλικρατικών δήμων μετατράπηκαν σε απλούς διαχειριστές μιας μίζερης πραγματικότητας, η οποία ξεκινούσε από τη συντήρηση των υφιστάμενων υποδομών και κατέληγε στην ομαλή πληρωμή των δημοτικών υπαλλήλων, στο τέλος κάθε μήνα. Περιορισμένος, σχεδόν ανύπαρκτος, αναπτυξιακός σχεδιασμός και απόλυτη έλλειψη οράματος από αυτοδιοικητικά στελέχη που ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους εγκλωβίστηκαν στο φαύλο κύκλο μιας μίζερης καθημερινότητας. Το μοναδικό εργαλείο χρηματοδότησης έργων, το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, αξιοποιήθηκε στον ελάχιστο βαθμό και οι παρεμβάσεις που δρομολογήθηκαν ή ολοκληρώθηκαν ήταν εξαιρετικά περιορισμένες.

Τις ευθύνες για αυτή την εικόνα θα πρέπει να την αναζητήσουν οι πολίτες και να την αναδείξουν οι υποψήφιοι των εκλογών με όσα πιο απλά λόγια γίνεται έτσι ώστε να καταλάβει και ο πλέον αδαής, για ποιο λόγο ο Βόλος έμεινε στάσιμος για σχεδόν μια ολόκληρη οκταετία, καθώς υπολογίζουμε στο διάστημα της απραξίας και τη θητεία της προηγούμενης δημοτικής αρχής. Όσο θα πλησιάζουμε προς τον πυρήνα της προεκλογικής περιόδου, τόσο θα φουντώνει η αντιπαράθεση μεταξύ των διεκδικητών του δημαρχιακού αξιώματος. Αυτό είναι απολύτως θεμιτό αρκεί να έχει αποτέλεσμα και να οδηγήσει τους πολίτες στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων, τα οποία θα τους αποτρέψουν από λανθασμένες επιλογές την ώρα της κάλπης. Διότι τα λάθη που θα γίνουν μέσα στο παραβάν θα τα πληρώνουμε για τα επόμενα πέντε χρόνια.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου