Οσο πλησιάζουμε προς τη μάχη των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου, τόσο ξεκαθαρίζει το τοπίο αναφορικά με τις προθέσεις και το σχεδιασμό των υποψηφίων για τους δήμους και βεβαίως για την περιφέρεια Θεσσαλίας.
Για πρώτη φορά, τις τελευταίες δεκαετίες, αυτές οι εκλογές έχουν μια τόσο έντονη πολιτική χροιά και αυτό γιατί η περιρρέουσα πολιτική ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια. Ανάλογα με την κομματική προέλευση του κάθε υποψήφιου, το διακύβευμα των προσεχών εκλογών προσλαμβάνει διαφορετικά χαρακτηριστικά καθώς οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ τις θεωρούν δημοψήφισμα κατά της κυβέρνησης, ενώ οι υποψήφιοι της ΝΔ δίνουν βάρος στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα της προσπάθειάς τους να πείσουν τους ψηφοφόρους για το πρόγραμμα και τις θέσεις τους. Αναφερόμαστε στα συγκεκριμένα κόμματα καθώς θεωρούμε ότι, σε ό,τι αφορά στην περιφέρεια Θεσσαλίας, η μάχη θα κριθεί ανάμεσα στον Κώστα Αγοραστό και την Ηρώ Διώτη. Στέλεχος της ΝΔ και Βουλευτής ο πρώτος. Σε κάθε ευκαιρία επισημάνει ότι στην πρώτη γραμμή των διεκδικήσεων του βρίσκεται το συμφέρον των Θεσσαλών και η ανάπτυξη της περιφέρειας. Η Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ η κ. Διώτη, συντασσόμενη με την κεντρική γραμμή του κόμματός της, ξεκαθαρίζει ότι στις εκλογές του Μαΐου δίδεται η ευκαιρία στους ψηφοφόρους να απαλλαγούν από μια κυβέρνηση που υπηρετεί πιστά και εφαρμόζει απαρέγκλιτα τα Μνημόνια.
Η πλευρά της θέλει ξεκάθαρα να αξιοποιήσει το κλίμα έντονης δυσαρέσκειας κατά των πολιτικών που εφαρμόστηκαν στη χώρα μας την τελευταία τριετία και γονάτισαν τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ενώ η πλευρά του νυν περιφερειάρχη αποφεύγει, για ευνόητους λόγους, να προσδώσει πολιτικά χαρακτηριστικά στον αγώνα του και προτάσσει τον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα του συνδυασμού του, έχοντας σαν προεκλογική προίκα τον κουμπαρά του ΕΣΠΑ και τα έργα που υλοποιήθηκαν ή ξεκίνησαν να υλοποιούνται με τη χρηματοδότηση του μοναδικού αναπτυξιακού προγράμματος που τρέχει στη χώρα μας την παρούσα περίοδο. Το δίλημμα είναι λοιπόν ξεκάθαρο.
Θα πάμε στις κάλπες για να αναδείξουμε αιρετούς οι οποίοι θα δώσουν βάρος στην επίλυση των προβλημάτων των τοπικών κοινωνιών ή που θα πολεμήσουν τα μνημόνια μέχρι την οριστική κατάργηση τους; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι απλή καθώς πολλοί εκτιμούν ότι για να ξαναζωντανέψει η τοπική οικονομία και να δοθούν λύσεις στα κατά τόπους προβλήματα απαιτείται η ανάδειξη προσώπων που θα ενεργήσουν και προς τις δύο αυτές κατευθύνσεις. Από τη μια θα σηκώσουν τα μανίκια και θα δουλέψουν για το τοπικό συμφέρον και από την άλλη θα συγκρουστούν με την κεντρική πολιτικής εξουσία, η οποία φέρει ακέραια την ευθύνη για το σημερινό μας κατάντημα.
Το ζητούμενο είναι βέβαια αν υπάρχουν αυτά τα πρόσωπα και αν έχουν τη διάθεση και τις ικανότητες να ανταποκριθούν σε αυτό το διπλό ρόλο. Γιατί, από κομματικά ελεγχόμενους υποψηφίους χορτάσαμε. Τη δική τους ανεπάρκεια και οσφυοκαμψία πληρώνουν οι πολίτες τόσα χρόνια. Τα δικά τους λάθη και η απόλυτη προσήλωσή τους σε κομματικές γραμμές, οι οποίες κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών, μετέτρεψαν πόλεις με τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως ο Βόλος και περιφέρειες όπως η Θεσσαλία, σε ουραγούς της ανάπτυξης.
