Η αυριανή γενική απεργία στο δημόσιο ενάντια στις επερχόμενες απολύσεις καθηγητών, αποτελεί μια από τις τελευταίες ευκαιρίες των εργαζομένων να δείξουν στην τρόικα και τη συγκυβέρνηση ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για υποχωρήσεις και περαιτέρω εξαθλίωση της κοινωνίας.
Σε χρονικό διάστημα 10 ημερών από την 24ωρη απεργία της ΑΔΕΔΥ, θα απολυθούν οι καθηγητές ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ που το καλοκαίρι τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Θα πρόκειται για τις πρώτες απολύσεις δημοσιών υπαλλήλων στη χώρα μας τα τελευταία 100 χρόνια, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις ότι θα απορροφηθούν σε δομές και τομείς του δημοσίου. Ο υποτιθέμενος σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας για την απορρόφησή τους περιλαμβάνει ανύπαρκτες διευθύνσεις σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν κενές θέσεις εκπαιδευτικών. Εκτός δηλαδή από το φάσμα της ανεργίας, οι άνθρωποι αυτοί έχουν να αντιμετωπίσουν και την κοροϊδία του υπουργείου που τους θεωρεί αριθμούς και διαγράφει τις ζωές τους με ανάλγητο και προκλητικό τρόπο. Σειρά θα πάρουν στη συνέχεια οι καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών και οι σχολικοί φύλακες, που επίσης θεωρήθηκαν περιττοί από το κυβερνητικό επιτελείο. Επόμενοι στη μαύρη λίστα της τρόικα είναι οι δημοτικοί υπάλληλοι καθώς οι ΟΤΑ και τα υπό κατάργηση νομικά πρόσωπα θα αποτελέσουν τη μεγάλη δεξαμενή άντλησης εργαζομένων, οι οποίοι θα βγουν αρχικά σε διαθεσιμότητα και στη συνέχεια θα καταλήξουν στην ανεργία.
Οι δεσμεύσεις της συγκυβέρνησης είναι δεδομένες και οι προθέσεις των δανειστών γνωστές εδώ και καιρό. Χιλιάδες εργαζόμενοι που θεωρούνται υπεράριθμοι ή περιττοί πρέπει να πεταχτούν στο δρόμο με συνοπτικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες, έτσι ώστε να επιτευχθεί υποτίθεται ο στόχος για τη μείωση του ελλείμματος. Τα τριακόσια και πλέον δισεκατομμύρια που χρωστάμε στους διεθνείς τοκογλύφους συγκεντρώθηκαν από τη σπουδή του πολιτικού συστήματος να μην ζημιωθούν οι τράπεζες από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν ευθύνονται για τις τερατώδεις συμφωνίες πολιτικών και τραπεζιτών. Αλλωστε τα τελευταία χρόνια που πάγωσαν οι προσλήψεις και κορυφώθηκε το κύμα εξόδου από το δημόσιο λόγω συνταξιοδοτήσεων, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων συρρικνώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε προκύπτουν πλέον μείζονα ζητήματα, όχι μόνο για την εύρυθμη αλλά ακόμη και για τη στοιχειώδη λειτουργία υπηρεσιών του δημοσίου καθώς και των δήμων, όπου η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από οριακή.
Όσο για το υποτιθέμενο δημοσιονομικό όφελος από τις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες, ο ίδιος ο κυβερνητικός σχεδιασμός ανατρέπεται μέσα από την απασχόληση πενταμηνιτών για τη φύλαξη των σχολείων όπου οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές, μετά την κατάργηση των σχολικών φυλάκων, έχουν λάβει μορφή επιδημίας. Αυτό είναι ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα των άδικων και κοινωνικά ανάλγητων αποφάσεων που ελήφθησαν την τελευταία τετραετία στο βωμό των Μνημονίων.
Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι που για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα παρακολουθούσαν αμέτοχοι και αδρανείς τις εξελίξεις, έχουν μια από τις τελευταίες ευκαιρίες αντίδρασης σε αυτές τις πολιτικές, αύριο στην απεργία της ΑΔΕΔΥ. Αν χαθεί και αυτό το στοίχημα τότε θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για τον εργασιακό Αρμαγεδώνα που έχει αποφασιστεί μέχρι το τέλος του 2015.
