Μια σειρά από λανθασμένους χειρισμούς, οι γνωστές γραφειοκρατικές αντιλήψεις και η αδυναμία παρέμβασης, ή η αδιαφορία των αρμόδιων δημοτικών υπηρεσιών, οδήγησαν στο απίστευτο αλαλούμ των τελευταίων 24ώρων σε ένα δημοτικό σχολείο του Βόλου με πολλές ιδιαιτερότητες.
Τα κρούσματα ηπατίτιδας στο 10ο Δημοτικό Αλιβερίου, ένα σχολείο με ποσοστό μαθητών ΡΟΜΑ σχεδόν 65%, απειλούν να τινάξουν στον αέρα την εκπαιδευτική διαδικασία. Κινδυνεύει επίσης η ηρεμία σε μια σχολική κοινότητα όπου η συνύπαρξη μαθητών και γονέων με εντελώς διαφορετικές πολιτισμικές καταβολές ήταν μέχρι πρότινος αδιασάλευτη. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρει, κατά την εκτίμηση μας, η διεύθυνση του σχολείου που δεν ενημέρωσε αμέσως τους γονείς για την εκδήλωση κρούσματος ηπατίτιδας σε δασκάλα του 10ου Δημοτικού. Επρεπε να περάσουν σχεδόν δύο εβδομάδες από το περιστατικό και να διαρρεύσει το θέμα στον τύπο, για να ενημερωθούν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, η δικαιολογημένη ανησυχία και ο πανικός, υπαγόρευσαν τις κινήσεις των γονιών. Αρκετοί εξ αυτών δεν έστειλαν χθες τα παιδιά τους στο σχολείο, φοβούμενοι την πιθανότητα μετάδοσης του ιού της ηπατίτιδας που ελλοχεύει όταν δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Η προσπάθεια της διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να ηρεμήσει τα πνεύματα καλώντας για ενημέρωση επιστήμονα της διεύθυνσης Υγείας, είχε ελάχιστα έως ανύπαρκτα αποτελέσματα. Οι ευθύνες που τη βαρύνουν είναι επίσης μεγάλες καθώς επέλεξε την υπηρεσιακή οδό, δηλαδή τους απρόσωπους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς, για να χειριστεί ένα θέμα ύψιστης σημασίας για τη δημόσια υγεία. Οταν, δε, πρόκειται για μικρά παιδιά τότε το γράμμα του νόμου και η αντιμετώπιση αναλόγων καταστάσεων μέσω αλληλογραφίας μόνο σε αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να οδηγήσει. Από την πρώτη στιγμή έπρεπε να ενημερωθούν από τη διεύθυνση του σχολείου και από την πρωτοβάθμια, οι γονείς των παιδιών. Εξάλλου δεν επρόκειτο για ένα μεμονωμένο κρούσμα αλλά για έξι συνολικά από την αρχή της χρονιάς, με αποκορύφωμα το περιστατικό με τη δασκάλα η οποία ανακάλυψε ότι έχει προσβληθεί από ηπατίτιδα εντελώς τυχαία. Πόσα παιδιά έπρεπε να νοσήσουν για να σημάνει συναγερμός; Τί διαστάσεις χρειαζόταν να πάρει το θέμα για να κινητοποιηθούν άμεσα οι αρμόδιες υπηρεσίες και να αντιμετωπίσουν σοβαρά μια υπόθεση η οποία αφορά όχι μόνο σε ένα δημοτικό σχολείο αλλά σε μια ολόκληρη γειτονιά του πολεοδομικού συγκροτήματος Βόλου με στοιχειώδεις έως ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής;
Και ερχόμαστε τώρα στις ευθύνες του δήμου που μέχρι στιγμής παρακολουθεί αποστασιοποιημένος τις εξελίξεις, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε σοβαρό ζήτημα που έχει αρνητικό αντίκτυπο στο πολιτικό προφίλ κάποιων αιρετών. Υπάρχουν καταγγελίες για τεράστια προβλήματα σε ότι αφορά στο δίκτυο αποχέτευσης του Αλιβερίου. Επίσης το ζήτημα του σωστού εμβολιασμού των παιδιών εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται με ανευθυνότητα παρά τις εξαγγελίες για εκπόνηση σχετικών προγραμμάτων. Η υγειονομική βόμβα που όλοι φοβόντουσαν είναι έξω από την πόρτα μας και μοιάζει έτοιμη να εκραγεί. Προτού γίνει αυτό και πριν εκδηλωθούν φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού, απαιτείται η άμεση λήψη ουσιαστικών μέτρων για τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και την προστασία κυρίως των παιδιών από ασθένειες που μέχρι πρότινος αποτελούσαν κακή ανάμνηση. Σε αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο για πολιτική εκμετάλλευση του ζητήματος από κανέναν διεκδικητή του δημαρχιακού αξιώματος.
