Μέσα σε κλίμα πρωτοφανούς πολιτικής πόλωσης και με τους επικεφαλείς των συνδυασμών στην περιφέρεια και το δήμο Βόλου να επικεντρώνονται σε έναν ανελέητο πόλεμο εντυπώσεων, παραγνωρίζοντας την αυτονόητη υποχρέωσή τους να παρουσιάσουν τις προγραμματικές τους θέσεις για την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών, καλούνται οι ψηφοφόροι να επιλέξουν μέσα σε κάτι περισσότερο από ένα μήνα τους αιρετούς, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό αυτοδιοίκησης, για την επόμενη πενταετία.
Η απόφαση της κυβέρνησης να διενεργηθούν ταυτόχρονα οι αυτοδιοικητικές εκλογές και οι ευρωεκλογές, προκαλεί περαιτέρω σύγχυση και διευκολύνει αφάνταστα όσους επιδιώκουν να θολώσουν τα νερά και να στρέψουν την προσοχή των πολιτών σε ζητήματα που δεν σχετίζονται με τη διαδικασία ανάδειξης δημάρχων και περιφερειαρχών. Οσο και αν αμφισβητείται ο ρόλος τους σε ένα σύστημα διοίκησης όπου οι κεντρικοί πόροι έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί και ταυτόχρονα οι αρμοδιότητες της τοπικής αυτοδιοίκησης πολλαπλασιάζονται, οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες της επόμενης πενταετίας θα πρέπει να χαράξουν εκείνες τις πολιτικές που θα δώσουν αναπτυξιακή ώθηση στις τοπικές οικονομίες. Δυστυχώς όμως στην μέχρι τώρα προεκλογική διαδικασία ακούμε μόνο αδιάφορες – για τον απλό πολίτη – κορώνες, αναχρονιστικά συνθήματα και εύηχα τσιτάτα. Στη μάχη για την περιφέρεια Θεσσαλίας οι εκλεκτοί των δύο κομμάτων που μονοπωλούν τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων στις δημοσκοπήσεις, έχουν επιδοθεί σε μια αντιπαράθεση από την οποία απουσιάζουν οι ξεκάθαρες προγραμματικές θέσεις για την επόμενη μέρα μιας περιοχής με τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες και ακόμη περισσότερες χαμένες ευκαιρίες. Οι υπόλοιπες δυνάμεις είτε περιορίζονται σε παθητικό ρόλο λόγω των πολιτικών ανακατατάξεων σε κεντρικό επίπεδο, είτε ακολουθούν τη δική τους μοναχική πορεία επιμένοντας σε τακτικές οι οποίες δε εκφράζουν την κοινωνία.
Στο δήμο Βόλου τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα καθώς τα δεδομένα της επερχόμενης εκλογικής αναμέτρησης έχουν θέσει στο περιθώριο τη συζήτηση για τα κραυγαλέα προβλήματα της πόλης και τον απαιτούμενο σχεδιασμό για την αντιμετώπιση ή έστω την άμβλυνση τους. Οι συνδυασμοί των Αχ. Μπέου από τη μια και των Π. Σκοτινιώτη και Απ. Παπατόλια από την άλλη, έχουν ανοίξει μια άνευ προηγουμένου πολιτική βεντέτα που όσο συντηρείται τόσο αποπροσανατολίζει τους πολίτες από το πραγματικό διακύβευμα των εκλογών. Ο συνδυασμός του Μ. Πατσιαντά όχι μόνο δεν προσπαθεί να μείνει μακριά από αυτή την αντιπαράθεση, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις την τροφοδοτεί κιόλας. Στη ΝΔ, ο πρόσφατος πολιτικός τραγέλαφος αποδυνάμωσε μια προσπάθεια που μόλις είχε ξεκινήσει και κατέγραφε τη δική της δυναμική. Μπορεί να μην ήταν αυτή που προσδοκούσε το κόμμα κεντρικά, ωστόσο όφειλε να στηρίξει με νύχια και με δόντια την αρχική του επιλογή. Εξάλλου η αξιοπιστία των κομματικών μηχανισμών από κάποιες ανάλογες περιπτώσεις έχει κουρελιαστεί. Στο στρατόπεδο του ΚΚΕ δεν υπάρχει καμία διαφοροποίηση και σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Τα στελέχη της κομματικής επετηρίδας βγαίνουν μπροστά και ανακυκλώνουν την ίδια ξεπερασμένη φρασεολογία, επιτιθέμενα κατά πάντων.
Σε αυτό το σκηνικό δεν υπάρχει κανένα απολύτως περιθώριο ώστε να ακουστεί η φωνή των ψηφοφόρων. Τί επιθυμούν δηλαδή οι ίδιοι για τις πόλεις τους. Έχοντας πάψει εδώ και χρόνια να λαμβάνουν υπόψη το αλάνθαστο κριτήριο της κοινωνίας, παρατάξεις και συνδυασμοί επικεντρώνονται στην αποδόμηση του αντιπάλου, ελπίζοντας ότι έτσι θα κερδίσουν τα πολυπόθητα «ψηφαλάκια» ενός εκλογικού σώματος σε πλήρη σύγχυση.
