Οσους κάνουν λόγο για έναν ασύλληπτο πακτωλό χρημάτων ο οποίος κατευθύνεται σε δράσεις ξεκομμένες από τις πραγματικές ανάγκες τις κοινωνίας, έχουν βαλθεί να δικαιώσουν οι διαχειριστές του προγράμματος ΕΣΠΑ που ετοιμάζονται να δαπανήσουν πάνω από μισό εκατομμύριο ευρώ για την παρακολούθηση δελφινιών, θηλαστικών, ερπετών και αμφίβιων ζώων στο θαλάσσιο πάρκο Αλοννήσου.
Ο σχετικός διαγωνισμός προκηρύχθηκε και μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα προκύψουν τα φυσικά και τα νομικά πρόσωπα που θα αναλάβουν την υλοποίηση αυτής της δράσης, λαμβάνοντας από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους 550.000 ευρώ! Τώρα, πώς είναι δυνατόν να κοστολογείται με αυτό το εξωφρενικό ποσό η παρακολούθηση της θαλάσσιας πανίδας καθώς και των παράκτιων οικοτόπων, αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο θα πρέπει να απαντήσουν οι υπεύθυνοι του προγράμματος. Το μεγάλο ζητούμενο είναι όμως η προκήρυξη και χρηματοδότηση προγραμμάτων τα οποία είναι απολύτως ξεκομμένα από τις σημερινές πραγματικές ανάγκες μιας κοινωνίας σε οικονομικό τέλμα. Πριν από μια 10ετία μπορεί να προτάσσονταν ανάλογοι σχεδιασμοί, από τη στιγμή μάλιστα που το θαλάσσιο πάρκο Αλοννήσου αποτελεί ένα απόλυτα προστατευμένο φυσικό περιβάλλον με τεράστιο οικολογικό ενδιαφέρον. Σήμερα όμως δεν δικαιολογούνται πρωτοβουλίες που προκαλούν την κοινή γνώμη και γεννούν ερωτήματα για τις πραγματικές προθέσεις όσων διαχειρίζονται τα δισεκατομμύρια του ΕΣΠΑ.
Ο σχεδιασμός που ετοιμάζονται να υλοποιήσουν δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις εκρηκτικές ανάγκες περιοχών όπως η Μαγνησία. Την ώρα που 100άδες παιδιά πηγαίνουν νηστικά στο σχολείο και μερικά από αυτά λιποθυμούν στα διαλείμματα, την ώρα που υπάρχει αδιευκρίνιστος αριθμός ανεμβολίαστων μαθητών, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το ενδεχόμενο επανεμφάνισης ξεχασμένων μολυσματικών ασθενειών, κάποιοι συνεχίζουν να «γιορτάζουν» στο πάρτι του ΕΣΠΑ. Η περιοχή δεν έπαψε ποτέ να πληρώνει τον ανύπαρκτο σχεδιασμό των προηγούμενων ετών για τη σωστή αξιοποίηση ενός προγράμματος – ανάσα για την ημιθανή οικονομία μας. Σήμερα ωστόσο που η ύφεση έχει μετατραπεί σε θηλιά για την πλειοψηφία των πολιτών, θα περιμέναμε πιο ορθολογική διαχείριση των κοινοτικών πόρων. Η παρακολούθηση των δελφινιών μπορεί να αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα επιστημονική διαδικασία αλλά η παρακολούθηση και πολύ περισσότερο η επίλυση οξύτατων κοινωνικών προβλημάτων, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά, πρέπει να αποτελεί κυρίαρχη προτεραιότητα.
Ο φορέας διαχείρισης του Θαλάσσιου πάρκου Αλοννήσου που πέρασε από μεγάλη περιπέτεια και απειλήθηκε με λουκέτο διοικείται από νέα πρόσωπα που θα κριθούν για το έργο τους. Ωστόσο, καλούνται να εφαρμόσουν έναν σχεδιασμό που προκαλεί την κοινωνία και δεν αναβαθμίζει το ρόλο του φορέα. Ουσιαστικές δράσεις που θα τονώσουν την τοπική οικονομία και ταυτόχρονα θα διαφυλάξουν το πλούσιο φυσικό περιβάλλον της περιοχής, πρέπει να βρίσκονται στην άμεση προτεραιότητα των υπευθύνων. Το μισό εκατομμύριο ευρώ για την παρακολούθηση της χλωρίδας και της πανίδας θα τονώσει μόνο τους τραπεζικούς λογαριασμούς των επιστημόνων που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα. Και όσοι ετοιμάζονται να μας κατηγορήσουν για λαϊκισμό και δημαγωγία ας κοιτάξουν πρώτα στα μάτια τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο ανεμβολίαστα και χωρίς πρωινό.
