Το δυσκίνητο γραφειοκρατικό σύστημα που έχει δημιουργήσει το κεντρικό κράτος για να κάνει πιο δύσκολη τη ζωή μας, τίναξε στον αέρα μια πρωτοβουλία του δήμου Βόλου που στόχευε στην αντιμετώπιση ενός μείζονος κοινωνικού προβλήματος. Το φαινόμενο με τους μαθητές που πηγαίνουν νηστικοί κάθε πρωί στο σχολείο τους γιατί δεν έχουν οι γονείς τους τη δυνατότητα να τους δώσουν όχι χαρτζιλίκι αλλά ούτε καν λίγο κολατσιό, έλαβε μεγάλες διαστάσεις και στο Βόλο, ιδίως κατά το φετινό χειμώνα. Ο δήμος ανέλαβε την πρωτοβουλία να εκπονήσει έναν σχεδιασμό για την παροχή δωρεάν δεκατιανού γεύματος σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπου καταγράφηκαν περιπτώσεις υποσιτισμένων μαθητών. Οι δημοτικές υπηρεσίες έτρεξαν αυτό το σχεδιασμό και σε συνεργασία με τοπικές επιχειρήσεις αποφασίστηκε να υλοποιηθεί ένα πρόγραμμα, το οποίο θα περιελάμβανε πλήρες πρωτινό για κάθε ημέρα της εβδομάδας. Πρέπει να σημειωθεί ότι η όλη πρωτοβουλία αναπτύχθηκε με απόλυτη διακριτικότητα και με τη στήριξη των τοπικών διευθύνσεων εκπαίδευσης, που παρείχαν στο δήμο τα απαραίτητα στοιχεία. Δυστυχώς, αυτός ο προγραμματισμός τινάχθηκε στον αέρα, αρχικά από την αρνητική στάση της αποκεντρωμένης διοίκησης που ξεκαθάρισε ότι η συγκεκριμένη δαπάνη δεν μπορεί να εγκριθεί, παρά το γεγονός ότι έχει ψηφιστεί από το δημοτικό συμβούλιο, ενώ στη συνέχεια ο επίτροπος όρθωσε ανυπέρβλητα εμπόδια στην προσπάθεια του δήμου να δώσει σάρκα και οστά στον εν λόγω σχεδιασμό. Το θέμα λαμβάνει διαστάσεις παράνοιας από τη στιγμή μάλιστα που επρόκειτο να ξοδευτούν χρήματα από τα ταμεία του δήμου. Ο επίτροπος αποφάσισε ότι ο δήμος δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει αυτή τη διαδικασία, από τη στιγμή που η σχετική αρμοδιότητα βαρύνει το κεντρικό κράτος. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως η θεσμοθετημένη πολιτεία με τις βαρύγδουπες αρμοδιότητες και την πλήρη απουσία στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, όχι μόνο δεν κατάφερε να αμβλύνει, έστω, το φαινόμενο των υποσιτισμένων μαθητών, αλλά αντίθετα το διόγκωσε υιοθετώντας πολιτικές οι οποίες επιδεινώνουν την ήδη απελπιστική κατάσταση. Αντί λοιπόν να διευκολύνει την αυτοδιοίκηση που γνωρίζει καλύτερα τις τοπικές ανάγκες και έχει τη δυνατότητα να συμβάλει καθοριστικά στην κάλυψή τους, της βάζει τρικλοποδιές και κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή των πολιτών.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που αντιμετωπίζονται με αρνητικό τρόπο ανάλογες πρωτοβουλίες. Υπενθυμίζουμε ότι και στην περίπτωση του εμβολιασμού των παιδιών στο Αλιβέρι κατά της ηπατίτιδας, οι γνωστοί γραφειοκράτες τορπίλισαν την προσπάθεια του δήμου να χρηματοδοτήσει την αγορά εμβολίων, παρά τις διαστάσεις που έλαβε το θέμα.
Ο συγκεκριμένος τρόπος λειτουργίας των διοικητικών οργάνων τα οποία υφίστανται για να ελέγχουν τη νομιμότητα των αποφάσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης, έχει οδηγήσει σε τεράστια αδιέξοδα ενώ με το κλίμα που επικρατεί δεν υπάρχει περίπτωση να αναλάβει κάποιος υπηρεσιακός παράγοντας την ευθύνη και να υπογράψει απόφαση ακόμη και για την εκταμίευση ενός ευρώ, από τη στιγμή που κινδυνεύει να κατηγορηθεί για παράβαση καθήκοντος. Το πλαίσιο ελέγχου των δήμων που έχει θεσμοθετηθεί μετά την ασυδοσία των περασμένων χρόνων, λειτουργεί πλέον σαν πραγματική θηλιά γύρω από λαιμό ενός θεσμού, ο οποίος βρίσκεται πολύ κοντά στον πολίτη και έχει τη διάθεση και την εμπειρία να αντιμετωπίσει μείζονα κοινωνικά αδιέξοδα.
