Γιώργος Λαμπράκης: Μορφές αγώνα που οδηγούν στην κοινωνική απομόνωση

γιώργος-λαμπράκης-μορφές-αγώνα-που-οδ-320378

Σε μορφές αγώνα που έχουν πάψει προ πολλού να βρίσκουν ανταπόκριση στις τάξεις των μελών της, επιμένει η ΕΛΜΕ Μαγνησίας η οποία ανακοίνωσε τρίωρες στάσεις εργασίας ενάντια στο πρόγραμμα αναπλήρωσης των χαμένων μαθημάτων λόγω καταλήψεων και όπως αναμενόταν «έσπασε» για άλλη μια φορά τα μούτρα της. Τα ποσοστά συμμετοχής στην κινητοποίηση παρά το επικοινωνιακό ατόπημα του υφυπουργού, ο οποίος απείλησε με κυρώσεις όσους καθηγητές δεν προσέλθουν στα σχολεία, ήταν από ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Οι φόβοι αρκετών συνδικαλιστών ότι ακόμη μια κινητοποίηση που διοργανώθηκε σε πανελλαδικό επίπεδο θα κατέληγε σε φιάσκο, επιβεβαιώθηκαν. Τα μονοψήφια ποσοστά που καταγράφηκαν σε τοπικό επίπεδο αποτυπώνουν ανάγλυφα το κλίμα το οποίο επικρατεί στις τάξεις των καθηγητών. Οι οικονομικές αντοχές τους εξαντλήθηκαν εδώ και καιρό και αυτό φάνηκε από τη συμμετοχή τους σε ανάλογες κινητοποιήσεις το προηγούμενο διάστημα. Δυστυχώς, ο μόνος που δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται είναι ο συνδικαλιστικός τους φορέας που κάθε τρεις και λίγο ανακοινώνει απεργίες και στάσεις εργασίας ακόμη και για ζητήματα που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να διασφαλίσουν στον κλάδο τη στήριξη της κοινωνίας. Αυτή τη φορά επέμειναν στην πραγματοποίηση ενός κύκλου αγωνιστικών κινητοποιήσεων ενάντια σε μια διαδικασία που θα συμβάλει στην αναπλήρωση των χαμένων διδακτικών ωρών, ενώ ταυτόχρονα θα στείλει το μήνυμα στους μαθητές ότι κανένας αγώνας δεν είναι δυνατόν να μην έχει κάποιο τίμημα. Αν γνωρίζουν τα παιδιά από την αρχή της σχολικής χρονιάς ότι οι όποιες ημέρες καταλήψεων θα αναπληρωθούν πάσει θυσία τότε θα το σκεφτούν πολύ σοβαρά προτού κλείσουν τα σχολεία τους, ακόμη και για διεκδικήσεις ήσσονος σημασίας.

Το υπουργείο είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι προετοιμάζει από φέτος το έδαφος για τις επερχόμενες αλλαγές στον τομέα των αργιών κατά τη διάρκεια τη σχολικής χρονιάς, όπου επέρχονται δραματικές περικοπές σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς. Από το Σεπτέμβρη αυξάνει η διάρκεια του σχολικού έτους και καταργούνται μια σειρά από αργίες που προκαλούσαν το δημόσιο αίσθημα. Με την αναπλήρωση των χαμένων μαθημάτων λόγω καταλήψεων κατά τη διάρκεια θεσμοθετημένων αργιών, το υπουργείο θέλησε να μετρήσει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών απέναντι σε κεντημένα τα οποία αρχίζουν σιγά – σιγά να αποτελούν οριστικό παρελθόν. Οι καθηγητές αντί να εκτιμήσουν σοβαρά και ψύχραιμα τα νέα δεδομένα, προχώρησαν στην υιοθέτηση αποφάσεων που όχι μόνο δεν τους οδηγούν πουθενά αλλά επιπρόσθετα τους εμφανίζουν στην κοινωνία σαν μια κλειστή συντεχνία που νοιάζεται μόνο για τη διατήρηση των κεκτημένων της. Αυτή η εικόνα θα τους επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό από τη στιγμή που έχουν μπροστά τους φλέγοντα ζητήματα, όπως η αξιολόγηση και οι φημολογούμενες απολύσεις συναδέλφων τους βάσει των μνημονιακών δεσμεύσεων της χώρας μας για περαιτέρω μείωση του δημόσιου τομέα. Αν στις επερχόμενες κινητοποιήσεις δεν έχουν στο πλευρό τους την πλειοψηφία της κοινωνίας τότε δεν πρόκειται να πετύχουν τίποτα απολύτως. Και με μορφές αγώνα όπως ο συγκεκριμένος, αυτές τις ημέρες, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να στρέψουν τους πολίτες εναντίον τους και να απολέσουν τη στήριξη των ίδιων τους των μαθητών.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου